Als je hier klikt kom je bij YAHOO.PHOTOS. Daar staan de fotos die ik gemaakt heb tijdens deze vakantie.


21 september 2001

Om 5.00 gaat de wekker. Slecht geslapen allebei dankzij een krolse buurkat. Ontbeten en de laatste spullen ingepakt. Koffers in de auto geladen en om 6.10 rijden we naar het station. Alles uitgeladen, auto teruggereden en kaartjes gekocht. Om 6.30 de trein gepakt naar Schiphol. We zijn onderweg.
Op Schiphol checken we eerst in, en gaan dan een lekker kopje koffie en thee drinken.

De vlucht naar Londen vertrekt op tijd om 9.40. Een uur en een kwartier later staan we aan de gate op Heathrow. Tussentijds ook nog een engels ontbijtje gehad aan boord. Het is allemaal zo snel gegaan. Je bent nog aan het stijgen, en je krijgt je ontbijt (worstje, aardappeltjes, eitje, broodje en jam) en voor dat je het op hebt ga je al weer dalen. Heel apart. We zaten in een kleine airbus en hadden lange benen plaatsen, dus alle ruimte.

Heathrow is een gruwelijk drukke airport. Alle lounges waren zo goed als vol, en daarom heen liggen dan allemaal winkels. Het lijkt wel de V&D op zaterdag middag. Hier moesten we ons zien te redden voor 3 uur
. Ongeveer 3 kwartier van tevoren zijn we naar de gate gelopen, toch al snel een wandeling van een kwartier.
Aan boord hebben we ons zitten verbazen over de ruimte. Waar Martinair-veevervoer 10 stoelen op een rij heeft staan, komen ze bij Canada 3000 niet verder dan 8. En dat scheelt een stuk kan ik vertellen !


Om 16.10 lokale tijd in Toronto geland, en om 17.45 met de auto vertrokken.


Het hotel (hostel) was goed te vinden. Het bestaat uit 2 huizen, 2 straten van elkaar, in een woonwijk van Toronto. Her merendeel van de mensen die hier verblijven zijn studenten die hier voor een langere tijd verblijven. Na het ompakken van de koffers gaan we wat boodschapjes doen, en nar een Burger King hap om 21.05 naar bed.

        Leslieville home hostels
        #upstairs left, Harrietstreet 51
        Toronto
        $49,- incl.
        40 km.


22 september 2001

Om 1.15 kwam de buurvrouw thuis en gaf een rondleiding. Wij zijn meteen klaar wakker, en slapen lukt niet meer zo goed. Om 6.45 opgestaan, en na een rustig ontbijtje om 8.30 in de auto gestapt. Dwars door Toronto naar Kensington Market. Eigenlijk geen echte markt, maar een paar blokken huizen waar op de begane grond werkelijk alles wordt verkocht wat je maar kan verzinnen...
Via de Yonge street noordwaarts. Op zoek naar een Canadian Tire winkel. Die dingen zijn onvindbaar als je ze nodig hebt. Rond twaalven hebben we er één ontdekt, en camping gas gekocht.
Verder noordwaarts komen we er op elke straathoek één tegen...
Voorbij Bradford gaan we autosnelweg 400 op. We zijn eindelijk uit de bebouwing geraakt. Zelfs de snelweg heeft een schitterend uitzicht. Hoe verder we komen hoe gekleurder de bomen zijn. Echt prachtig.
Bij Forest Harbour nemen we een omweg, de 17. Dit is een fantastische weg. Onderweg kwamen we bij een "botentrein". Bij Big Chute hadden ze een probleem. Er was een meer met enorme watervallen die weer in een tweede meer uitkwamen, en er waren boten die van het ene naar het andere meer toe wilden. En voor een sluis was geen ruimte. De oplossing is simpel: Je maakt een stellage op rails waar je de boten in laat varen zodat ze van het ene naar het ander meer kunnen komen. Een zwaar vreemde manier om boten te verplaatsen, maar wel leuk !
Om 18.30 waren we bij Byng Inlet, onze overnachtingplaats voor vandaag. Onze gastheer Paul heeft ons meteen in zijn boot geladen, en we zijn een stukje wezen varen de inlet op.
Paul heeft ook een hot-tub (bubbelbad) waar we de rest van de avond met zijn tweeën in doorgebracht hebben. Om 22.15 doodop naar bed gegaan.

        Packrat Lodge
        Byng Inlet
        #private room
        $40,- incl.
        366 km.


23 september 2001



Om 7.30 opgestaan, ontbeten en spulletjes bij elkaar gezocht. Even voor 10.00 vertrokken. Naar de vuilstort plaats. Want, volgens de lokalen stikt het op de vuilstort plaatsen van de beren. Niet dus ! Ze hebben wel gieren, en meeuwen, maar beren zijn we niet tegengekomen daar.

klik voor website Om 11.30 zijn we in het Grundy lake provincial park. We kopen een zomer jaarkaart voor 60 dollar voor alle provinciale parken, en rijden het park in. De regen houdt zich in, maar op het moment dat we besluiten tot een wandeling begint het te storten van de regen. We lunchen maar in de auto met de ruitenwissers aan.



Om 12.00 verlaten we het park weer.

klik voor website We rijden door naar het Killarney provincial park , en hopen dat het vandaag nog stopt met regenen. In het Killarney park stikt het van de kampeerplaatsen, en de enige manier om verder het park in te komen is per kano. En laten we die nou net niet ingepakt hebben... Ondanks de stromende regen zijn er veel kanos op het water. Wat die mensen allemaal doen is ons een raadsel.

Wij gaan verder richting Sudbury, en verder. We vinden uiteindelijk een motel in Espanola. Het stinkt in dit dorp afgrijselijk. Zo afgrijselijk dat het chinese buffet van deze avond eigenlijk in het water valt. De plaatselijke houtfabriek is iets aan het doen dat niet fris ruikt (en dit mag je gerust een understatement noemen !).
21.00 treedt de slaap in.

        Marshal's Espanola motel
        Espanola
        Kamer #10
        $51,- incl
        349 km.


24 september 2001



klik voor groterOm 7.30 opgestaan, en om 9.15 vertrokken. Het stinkt nog steeds verschrikkelijk in het dorp, dus we gaan zo spoedig mogelijk weg.
Via een "private road met public acces" gaan we van webwood noordwaarts naar Sultan. Deze road blijkt in eigendom van een bosbouwbedrijf, en niet echt van topkwaliteit. We deden over de 160 km ruim 6 uur ! Maar mooi was het ! Onderweg hebben we een zwarte beer gezien, we hebben spelende otters gadegeslagen, we hebben uitgebreid van een vos kunnen genieten, tientallen verschillende vogels bestudeerd en de uitzichten waren over het algemeen prachtig. Kortom, een fantastische route als je de tijd hebt.



Om 17.30 waren we in Foleyet. Hier konden we een motel kamer krijgen voor $49,- of een cottage voor $65,-. Wij zijn nou eenmaal goedkoop op vakantie, dus vroegen we een motelkamer. Tot onze verbazing kregen we voor hetzelfde geld een cottage met een fantastisch uitzicht over het meer.

        Red Pine Lodge
        Foleyet
        Cottage #9
        $54,88 incl.
        401 km


25 september 2001

8.00 overeind. We ontbijten met uitzicht over het meer.

klik voor website Naast Folyet ligt het Ivanhoe provincial park . Bij de ingang worden we gewaarschuwd dat er nogal wat beren in het park zijn gesignaleerd, en verdomd, we zijn de hoek nog niet om gereden of we zien een beer oversteken. Deze ziet de auto, en sprint weg. Die beesten zijn een stuk sneller dan je verwacht.
We zijn naar de ander kant van het park gereden, hebben alle etenswaren in de achterbak gepropt, en zijn een eind gaan wandelen.

In Timmins zit een goudmijn die voor bezoek geopend is, helaas niet op de dag dat wij er waren.

klik voor website Rond 16.00 uur waren we bij het Rene Bruel provincial park . Het park was geopend, maar er zat niemand in de loge. We zijn dus gewoon doorgereden. Het park viel een beetje tegen, dus rond 16.45 wilden we verder.

Helaas zat de slagboom dicht, met een enorm hangslot erop ! En geen telefoon in de buurt. Gelukkig kwam er een auto aan rijden. De bestuurder wilde zijn hondje uitlaten in het park, en was net zo verbaasd als wij dat de slagboom dicht was. De brave man sprak alleen maar frans, dus na de ergste taalproblemen opgelost te hebben, wilde hij ons wel meenemen naar de dichtstbijzijnde telefoon. Ongeveer 3 kilometer verder troffen we het eerste bewoonde huis. Goddank waren dit enorm vriendelijke mensen die ons best wilden laten bellen. Via via en met flink wat moeite kregen we uiteindelijk te horen dat er iemand op weg was naar het park om onze auto te bevrijden. Dus om 18.30 konden we onze reis vervolgen. Gelukkig haden we de overnachting al gereserveerd...
Om 20.15 waren we in Hearst alwaar een bed en breakfast op ons wachtte. Ook hier stinkt het naar de papierfabriek.

        Rejeanne's bed and breakfast
        Hearst
        $55,- incl.
        508 km.


26 september 2001



Vandaag een rustdag die niet echt op een slimme plaats geplant blijkt. Er is hier helemaal geen ene niets te doen. Via het visitor centre ontdekken we een wandeling. Deze wandeling ligt op privé terrein, maar je kunt er gewoon naartoe lopen. Na 4.5 km en 2 uur zijn we het eens. Mooi, dwars door het bos heen, rondom een meer, maar hard werken.
Om 22.00 gaan we slapen.

        Rejeanne's bed and breakfast
        Hearst
        $55,- incl.
        110 km.


27 september 2001



Om 8.30 ontbijt met blueberry pancakes, fruit en orange jus.
Rond 10.00 de bibliotheek gevonden waar we voor $2,- een uur kunnen internetten. Nederland weet ook weer hoe het met ons gaat.
Vandaag een eind rijden: 514 km naar Thunderbay. Saai, saai en nog een keer saai ! Na 300 km heb je alle kleur combinaties wel een keer gezien. Heel langzaamaan veranderd het landschap. Minder plat, meer heuvelachtig met hier en daar een heuse berg aan het einder.
Rond half 5 zijn we bij een hostel in Thunderbay. Er hangt een briefje op de deur dat de baas om 8 uur 's avonds terug zal zijn. Er staat nergens of er wel of geen plaats is, dus we besluiten het risico niet te nemen, en een ander bed te zoeken.
klik voor website We komen uit bij een bed en breakfest dat we iedereen willen en kunnen aanraden. 2 Heren op leeftijd die echt alle moeite doen om het je naar de zin te maken. Fantastisch ! Wij hebben ter plaatste besloten de hele route om te gooien. We wilden hier toch echt wel 2 dagen van genieten en er is in Thunderbay en omgeving meer dan genoeg te doen.


        Kaylee bed en breakfest
        Thunderbay
        Room #1
        $50,- incl.
        542 km


28 september 2001



Om 8.30 opgestaan, en om 9.00 een wereld ontbijt: toast, bacon, worstjes, wentelteefjes, gebakken tomaat, jus d'orange, koffie en thee. En dan ben ik vast wat vergeten op te schrijven...
klik voor website Om 10.30 gaan we naar "old fort William" . Een openlucht museum waar ze net doen of het 1815 is. In het hoogseizoen zwermen hier de acteurs bij bosjes rond. Eind september zijn de gebouwen leeg en op slot, en is de uitleg bij gebrek aan personeel en bordjes minimaal.

klik voor website Om 14.45 gaan we verder naar "kakabeka falls" de niagara falls van het noorden. Wel grappig, maar je hoeft er geen 100 km voor om te rijden.


's Avonds bij het bed en breakfast gegeten, lekker ontspannen een fimpje gekeken op de 1.50 meter tv, en om 23.00 naar bed.

        Kaylee bed en breakfest
        Thunderbay
        Room #1
        $50,- incl.
        88 km


29 september 2001



Om 8.30 alweer zo'n enorm ontbijt, en om 10.00 weten we ons los te rukken uit de gastvrijheid van kaylee's b&b.
klik voor website We gaan eerst naar het sleeping giant provincial park . Het is een enorm uitgestrekt park met een enorme hoeveelheid uitgezette wandelingen. We hebben er 2 gelopen. De eerste (Ravine Lake Trail ) gaat flink omhoog naar een paar uitzichts punten. Daarna dalen we af naar een verstild meertje waar we lunchen. Daarna gaat het bloedstijl weer naar beneden toe.
De tweede wandeling is minder zwaar (Wildlife Habitat Trail ) maar net zo mooi. Onderweg struikelen we bijna over een hert dat zo van ons schrikt dat ie vergeet te vluchten..

Verderop langs de route staan allemaal borden langs de kant van de weg die naar een amethisten mijn annex visitor centre verwijzen. Absoluut de moeite van het omrijden waard is de weg ernaar toe, 5 km prachtig heen, en dan weer 5 km prachtig terug. De mijn zelf is gewoon een grasveld waar je voor 3 dollar per persoon zelf wat stenen mag oprapen. Een afrader.



klik voor groterVervolgens stoppen we bij het Quimet Canyon provincial park. Hier ligt een canyon van 100 meter diep. Op de bodem heerst een klimaat alsof je 1000 km noordelijker zou zitten. Verbijster je over de uitleg borden...



We zijn doorgereden naar Nipigon naar een motel.



        Sunny side cabins & motels
        Nipigon
        Room #1
        $50,40 incl.
        264 km


30 september 2001



klik voor groter

Onderweg langs de 11 zien we ineens een hele zwerm roof vogels in de lucht. Het zijn er een stuk of 8, 9. We zetten de auto netjes aan de kant op een brug, want er vliegt wel een heel mooie tussen, met een witte kop en zwarte vleugels. Een bald eagle ! Hij vliegt snel weg, maar er zit er nog eentje op de top van een dennenboom aan het water. De vogel is schitterend. Hij blijft heel lang zitten. We filmen en fotograferen tot dat het echt te koud word en gaan dan verder.


Alweer zo'n saaie weg. Van ellende stoppen we maar regelmatig bij de, hier wel aanwezige, toeristen shopjes om een beetje wakker te worden. We eten onderweg een hamburger, en om 17.45 vinden we een motel vlak voor het dorpje Wawa dat beroemd is om zijn gigantische ganzen.

        Wild goose motel
        Wawa
        Room #3
        $40,- incl
        421 km


1 oktober 2001



Weer een nieuwe weersvariant: mist. En dan wel behoorlijke mist. Veel meer dan 20 meter zicht zal het niet zijn. En vandaag rijden we langs Lake Superior, dus uitzichten kunnen we wel vergeten. Denken we.
klik voor website Want als we in het lake superior provincial park aankomen klaart de lucht wonderbaarlijk snel op. Het word lekker warm, en we gaan een kano huren. Binnen 15 minuten waren we bij het eerste eiland. We hebben wind mee gehad, dus het makkelijkste hebben we gehad. We gaan naar een volgend eilandje dat er naast ligt, hier gaan we lunchen. Het kost ons ongeveer 40 minuten om terug te komen, vanwege de tegenwind. Geweldige lol gehad.
Daarna hebben we in het park nog 2 wandelingen gedaan. Trapper's Trail als eerste. Een rommelig aangelegd pad, rondom een meertje. Grappig detail waren de drijvende paden...
De tweede wandeling, Agawa Rock Indian Pictographs Trail, is een aanrader voor iedereen. Je moet een beetje je best doen om er te komen, maar dan kun je ook heel erg oude graffiti bewonderen. Kijk uit als het glad is, maar daar waarschuwen ook zo´n stuk of 30 borden je voor...
Helaas werd het weer langzaamaan mistig, en donkerder, dus we gingen op zoek naar een slaapplaats. In Sault ste. Marie zijn alle motels en hotels aan de dure kant, dus bellen we een bed and breakfast net buiten de stad. De man heeft plaats voor vanavond.
We kijken nog wat TV, en gaan om 22.30 plat

        Surfside bed and breakfast
        Echo bay
        $44,40 incl.
        311 km


2 oktober 2001



Om 8:45 krijgen we een boer full home cooked breakfast. Spiegel eieren, bacon, tomaat, toast en gebakken aardappeltjes. Het smaakt eigenlijk prima.
We hebben vandaag een lange weg voor de boeg. Onderweg stoppen we een paar keer bij verschillende trading-posts (nep indianen, toeristen oplicht winkeltjes). Ook stoppen we bij Chutes provincial park. Hier zijn hele mooie watervallen.
We rijden nog wat rond in het gebied van het french river provincial park en om ongeveer 20.00 zijn we weer bij de Packrat Lodge in Byng inlet. We hebben een pizza in de oven geschoven, en gezellig zitten kletsen met Paul. Om 23.00 was de koek op.

        Packrat lodge
        Byng inlet
        #private room
        $40,- incl
        460 km


3 oktober 2001


BR> Deze dag word ook een rustdag. We kunnen bij Paul de wasmachine gebruiken, en hebben dus eindelijk weer schone spullen.
Paul ging om 10.30 weg naar Parry Sound (40km verderop) om wat boodschappen te doen, en wij gingen om 11.00 uur op pad.
klik voor website Naar het Killbear provincial park .
Op weg naar de eerste wandeling struikelden we zowat over een wasbeertje, dus de camera's volop in de aanslag.

De eerste wandeling (Lookout Point Trail ) was een 3.5 km rondje naar een schitterend uitzicht over de Georgian bay naar Parry Sound. We hebben de wandeling inclusief een lunchpauze in 90 min. gedaan.
De volgende wandeling ging over de rotsen naar een vuurtoren (Lighthouse Trail ) en was en rondje van ongeveer 1 km. Het uitzicht was erg mooi, alleen was het hier erg druk we zijn dus weer verder gelopen en hebben deze hele ronde in een kwartier gedaan.
Na het park zijn we nog even naar Parry Sound gegaan naar een mini-mall. Om 18.00 werden we hier uitgezet, want alle winkels gingen sluiten.
Terug gereden naar Byng inlet en macaroni voor iedereen gekookt. We hebben weer gezellig gekletst, en pumpkin pie als dessert gegeten. Deze taart smaakt naar speculaas !
Om half 12 zijn we naar bed gegaan.

        Packrat lodge
        Byng inlet
        #private room
        $40,- incl
        214 km


4 oktober 2001



klik voor website Om 10.45 zijn we weer op weg. Terug naar het Grundy lake provincial park de wandeling van de vorige keer nu wel maken. De Swan Lake Trail is een schitterende wandeling met klimpartijen over rotsen van miljoenen jaren oud.

Toen we na de wandeling het park uitgereden waren stak er een moose met gewei over. Hij was dichtbij genoeg om goed gezien te worden, en ver weg genoeg om niet aangereden te worden. Wat is zo'n beest groot. Ik denk wel 3 meter. Hij liep op een drafje naar de overkant. Toen hij aan de overkant het bos inging was hij meteen weg.

klik voor groter
Wij gaan verder richting het Algonquin provincial park. We nemen een schitterende binnendoor route. De kleuren van de herfst zijn nu zo'n beetje op het hoogste punt. Alles is rood / oranje / geel. De bossen lijken wel in brand te staan. De kleuren zijn zo warm, en zo fel.
Rond 16.30 komen we aan bij het park. De weg erdoorheen is 45 km, en met een beetje geluk zie je wat wildlife langs de kant. Ook wij hadden geluk, want er liep een haas midden op de weg evenwijdig aan de middenstreep... Maar goed, ook hier waren de bossen schitterend. Ze zijn net over het hoogtepunt heen, maar daardoor niet echt minder mooi.


Vlak voor het dorpje waar we slapen, staat een white-tail deer (hert) in een tuin. Eerst dachten we nog dat het een namaak was, maar bij nadere inspectie sprong het beest op, over het hek, en het bos in. Toen kwam ook een tweede hert tevoorschijn die zich verstopt had in de bosjes.
Om 18.30 waren we bij het hostel. We hebben ingecheckt en een hapje eten gekookt. Om 22.00 zijn we gaan slapen

        Arlington backpackers hostel
        Maynooth
        $35,- incl.
        room #8, private
        398. km


5 oktober 2001



Om 5.30 (!) gaat de wekker. We willen met zonsopgang in het Algonquin zijn want dan heb je de meeste kans om dieren te zien. . Ontbijt en lunch hebben we gisteren al voorbereid, dus we kunnen snel weg.
Tijdens het ontbijt kijken we wat tv, en daar blijkt dat zonsopgang pas om 7.27 is ! Wij dachten veel eerder, dus we kunnen het rustig aan doen.
We rijden om 6.45 weg, en zijn om 7.15 in het park. Het miezerde een beetje toen we vertrokken, toen we aankwamen regende het volop. Dit werd de trend van de dag. We hebben wat rondgereden, maar daar werden we alleen maar vermoeider van, dus besloten we de eerste wandeling in de regen te maken.
klik voor website We begonnen om 8.15 aan de lookout trail (km:39.7), en hebben daar met pauzes een uur over gedaan. Het was een 1.9 km lange rondwandeling met 2 werkelijk schitterende uitzichten over het achtergedeelte van het park en heel wat ruig klim en klauterwerk.
Hierna was het om 9.50 tijd voor de 2.1 km lange two river lake trail (km:31). Deze wandeling was wat makkelijker, en hier hebben we 50 minuten over gedaan. Inmiddels is het opgehouden met regenen.
Na de trail rijden we nog wat rond en om 11.50 beginnen we aan de derde wandeling, de 2.1 km lange Whiskey rapids trail (km:7.2). Eerst moeten we een erg steile afdaling maken, maar voor de rest is het een vrij makkelijke wandeling langs een rivier. Ook hier doen we 50 minuten over.
We rijden wat rond, bezoeken wat shops, en komen dan bij het visitors centre (km:43) Hier is een expositie (gratis) over het park met allerlei dieren die hier te vinden zijn die ze opgezet hebben. Ook is er een stuk over de geschiedenis van het park.
Na het verlaten van het visitor centre rijden we naar the portage store. Deze winkel / restaurant / kanoverhuurder ligt aan een meertje. Op dit meertje zaten 3 loons. Normaal gesproken zijn dit erg schuwe dieren, maar deze drie hebben er echt zin in. Er wordt gespetterd en gespat, onder ons door gezwommen, kortom, mooi loonen gezien.
Later, om 15.00 gingen we aan de laatste wandeling van de dag. Het werd de Spruce bog boardwalk van 1.5 km (km:42.5). Het miezert een beetje als we beginnen, maar al snel begint het steeds harder te regenen. We doen de wandeling in 25 minuten en zijn blij als we weer bij de auto zijn.
Om 18.00 zijn we weer bij het hostel. Afgepeigerd en doodmoe. Vlak na 21.00 gaan we slapen.

        Arlington backpackers hostel
        Maynooth
        $35,- incl.
        room #8, private
        259. km


6 oktober 2001



We nemen een aantal binnendoor en omweggetjes. We gaan richting het zuiden, en de kleuring van de bomen is hier nog een stuk minder. Eigenlijk hebben we niet zo heel veel gedaan, behalve genoten van het uitzicht.
's Middags hebben we aan een meer geluncht. Later kwamen we nog 3 nieuwsgierige herten tegen. Toen ze de auto hoorden sprongen ze het bos in, maar nadat we even stil hadden gestaan kwamen ze terug om van een veilige afstand ons eens uitgebreid te bekijken.
Om 17.30 komen we in Gananoque. Hier zitten genoeg motels, en we vinden dan ook en redelijk goedkope. We hebben alvast een voorproefje gekregen van de 1000 islands in de St. Lawrence river. Veel eilandjes zijn bewoond en in prive eigendom. De eilandjes zijn meestal niet zo heel erg groot, maar de huizen die er op staan vaak wel. Het is er behoorlijk bewoond.
Half elf, licht uit.

        Thousand islands motel
        Gananoque
        Room #23
        $50,40 incl
        378 km.


7 oktober 2001



Tijdens het ontbijt de film Bowfinger met Eddy Murphy en Steve Martin gezien.
Bij het visitor center blijkt om 10.10 dat er een rondvaart gaat om 10.30, dus rennen vliegen hollen naar de steiger, kaartje kopen, aan boord en varen met die hap.
Het waaide behoorlijk, maar we hebben het de hele vaart buiten uit gehouden. Het was ontzettend leuk. Bijna alle eilanden zijn verkocht aan partikulieren. De regering heeft er 50 jaar over gedaan om alles te verkopen en sommige eilanden zijn voor 1 of 2 dollar weggegaan ! Er zijn 8 provinciale parken verspreid over de eilanden, en er liggen meer dan 1800 eilanden in totaal. De grootste hoeveelheid losse eilanden zijn canadees grondgebied, maar qua oppervlakte hebben Canada en de VS evenveel.
Na de boottocht zijn we richting Toronto gegaan. Eerst een stuk binnendoor, erg veel landbouw hier, maar later hebben we de snelweg genomen. We passeren Toronto om 17.30 op weg naar Welland, vlakbij Niagara Falls.
Pas om 19.00 komen we aan bij het bed and breakfast voor vandaag en morgen. Helaas is hier geen gasten zit-kamer, dus we zitten eigenlijk een beetje opgesloten in onze slaapkamer aangezien we ons niet echt welkom voelen bij de gastvrouw.

        Martha's bed and breakfast
        Welland
        # rechts boven
        50,- incl.
        540 km


8 oktober 2001



Vandaag is het thanksgiving day. En wij gaan naar de Niagara watervallen. Het is een mooie dag en gelukkig niet zo druk.
Na aankomst rijden we eerst de parkway langs de watervalen helemaal af. We rijden door tot aan de botanische tuin en daar parkeren we de auto gratis.
We hebben hier een combi-kaartje gekocht voor de vlindertuin, de journey-behind-the-falls, the-gorge-adventure en de people-mover, het lokale openbaar vervoer.
We beginnen met de vlindertuin. Hier blijven we een uur. Het is niet zo verschrikkelijk groot, maar wel heel mooi. Dan met de people-mover naar de falls.
Aan de overkant liggen de American falls, een rommelige waterval. Vlak daarnaast ligt de Bridal Fall, een ukkepukkie die mooi stroomt, en rechts de Horseshoe falls, de eigenlijke topper. We lopen langs de bovenrand van de horseshoe. Erg indrukwekkend hoe het water naar beneden stort, en dan weer omhoog spat tot boven de rand waar het net begonnen is.
klik voor website
Bij de horseshoe ligt de journey behind the falls. Je krijgt een regenjas uitgereikt, gaat met een lift naar het dal, en je staat dan onderaan de waterval. Je kunt ook nog door een tunnel lopen, en twee keer achter de watervallen kijken. klik voor website




klik voor website Hierna zijn we naar de maid-of-the-mist gelopen. Een boottochtje naar de bodem van de horseshoe falls. Ook hier kregen we een regenjasje.Op de boot gaan we vooraan op het onderste dek staan. De boot vaart eerst langs de American falls richting de horseshoe. Het is een rustig tochtje, totdat de boot ineens in de "mist" terechtkomt. In één keer worden we helemaal ondergespat, en krijgen we mega golven over ons heen. We worden zeiknat, maar gelukkig hebben we een regenjas aan. klik voor website We zien helemaal niets meer, en proberen uit de weg te komen. Midden op de boot kunnen we weer wat zien. Dit is echt mooi ! We lijken wel gewoon midden in de waterval te zitten ! De boot moet echt knokken om op zijn plek te blijven. Golven bonken tegen de boot, de motoren brullen, en het uitzicht is adembenemend. Dit moet iedereen die in Niagara komt doen !!


klik voor website Volledig beduusd nemen we de bus naar de great-gorge-adventure. Ook hier ga je met een lift naar beneden. Dan ben je aangekomen bij de beneden stroom van de Niagara rivier. Het is een wandeling langs de stroomversnellingen van deze beneden loop. Het gaat er aardig ruig aan toe daar beneden.

klik voor website



Tegenover de gorge-adventure ligt een boeddhistische tempel. Daar kun je gewoon naar binnen lopen. Schoenen en camera's uit ! Ik had nog nooit zoveel boeddha beeldjes bij elkaar gezien.

klik voor website We gaan verder naar de spanisch aerocar. Op het moment dat we de bus uitstappen, gaan ze net dicht in verband net thanksgiving. Vanaf het uitzichtspunt zien we het laatste gondel ritje vertrekken.


We nemen de bus terug naar de botanische tuin die nog open blijkt te zijn. We maken nog een fikse wandeling door de (mooie !) botanische tuinen.


klik voor groter  klik voor groter  klik voor groter


Om 22.00 zijn we weer terug in Welland, en gaan we naar bed.

        Martha's bed and breakfast
        Welland
        # rechts boven
        50,- incl.
        121 km


9 oktober 2001



klik voor groter Om 10.15 vertrekken we bij onze tijdelijke gastvrouw vandaan. We wijden binnendoor naar het Duitse en mennonieten gebied van Ontario. Onderweg winkelen we nog wat.

Als we in Kitchener aankomen, is er een oktober-fest aan de gang, compleet met bier, zuurkool met worst en klederdracht. Zeer vreemd allemaal...

We rijden door, en komen in het mennonieten gebied. We zien een paard met koets rijden wat een vreemd gezicht is. En nog één, en nog één. Mensen zijn met hun paard het land aan het bewerken. In het eerste dorp, ST. Jacobs, parkeren we en kijken wat rond in het, toeristische, centrum. Bij het informatie centrum krijgen we informatie over de mennonieten, en waar ze wonen. De meeste "oude" mennonieten (die met de zwarte kleren, paard en wagen en geen elektriciteit) wonen op boerderijen buiten de dorpen. We rijden wat rond in het behoorlijk gecultiveerde landschap, en verbazen ons over de levensstijl van deze mensen.
Het volgende dorp dat we aandoen is Elmira. Bij het visitor centrum maken we een reservering voor een bed and breakfast even buiten het dorp op het platteland. Nadat we kennis gemaakt hebben met onze hosts, gaan we op zoek naar een restaurant.

We komen uit op een buffet. Let wel op, bijna alle restaurants sluiten om 21.00 !!!

        The evergreen bed and breakfast
        Elmira
        #the big one
        $50,- incl.
        254 km.


10 oktober 2001



Inge heeft vannacht de hele boel bij elkaar gehoest, dus erg lekker geslapen hebben we niet. We ontbijten met muffins, toast, fruit en cereal, en om 10.30 reden we weg.
We rijden rustig aan richting Tobermory, dat op een schiereiland ligt. Het schiereiland (Bruce peninsula) is erg gecultiveerd langs highway 6, maar er zijn ook mooie parken.
Als we rond 17.00 aankomen in Tobermory, blijkt dat het hele dorp al aan het afbouwen is voor einde seizoen. We shoppen wat rond vor een motel, en vinden er uiteindelijk één die ons voor 55 dollar ook nog een keukentje biedt.

        Cedar vista motel,
        Tobermory
        #8
        $54,88 incl.
        328 km.


11 oktober 2001



Om 10.00 zijn we ingepakt, en gaan we verder. We gaan eerst in het centrum kijken, maar dat is helemaal niets buiten het seizoen. De meeste winkels zijn dicht.

klik voor website
We gaan naar het bruce peninsule national park. Onze provincial park pas wordt hier niet geaccepteerd, het is een national park, de entree was 6 dollar.



klik voor groterklik voor groterOm 11.15 beginnen we aan de wandeling. We wilden via de horse lake trail (1 km / 30 min) naar het water, dan een heel klein stukje bruce trail (1km / 45 min ) en dan eventueel via de georgian bay trail (3 km / 3 uur) terug. De aangegeven tijden kloppen absoluut niet trouwens.
Na een korte wandeling kwamen we bij het keien strand. Na een stuk over die keien gelopen te zijn, namen we de "zware" (bruce-)route verder. Mega mooi ! Je klautert over en onder de rotsen terwijl het uitzicht elke minuut anders is. Na een korte lunch gaan we verder, en komen per ongeluk bij een natuurlijke brug . Ook hier spelen we nog wat, en na nog een klein stukje lopen, komen we bij "the grotto" . Na een (fikse !) klim kun je een grot inlopen, die onder water in verbinding staat met het open water. Mega mooi ! Als je goed oplet kun halverwege de klim linksaf door een spleet weer naar boven klimmen. Let goed op de teksten op de rots.
We zijn terug gelopen via de marr lake trail, een pittige wandeling door een behoorlijk hoogteverschil in het midden.
Om 15.00 zijn we weer bij de auto. Volgens de borden hebben we 6.5 km gelopen. Hier hadden we 4 en een half uur over moeten doen. Inclusief pauzes, zitten, spelen en gewoonweg klooien zijn we 4 uur en een kwartier bezig geweest...Canadezen lopen niet zo snel denk ik ?



Om 21.15 zijn we in Toronto.

        Leslieville home hostels (Harriet street)
        Toronto
        #downstairs rear
        $49 incl.
        403 km


12 oktober 2001



Om 13.00 checken we in op het vliegveld, en gaan nog even snel wat laatste shoppings doen.
Met een vertraging van 40 minuten vertrekken we vanaf Toronto, en 20 minuten te vroeg zijn we op Heathrow. De vlucht naar Amsterdam heeft een vertraging van 2 uur, dus we verdoen onze tijd verder op Heathrow. En toen bleek ineens dat de vertraging nog maar 1 uur was... Het systeem in Heathrow werkt iets anders dan bij ons, dus wij wisten van niets... Met dank aan ons, had de vlucht dus alsnog 1 uur en 10 minuten vertraging...
Tip voor Heathrow: kijk elke 5 minuten op de monitoren !
Om 11.20 zijn we weer op Schiphol terug. Het is potdorie alweer afgelopen !

        --
        --
        73 km


                totaal 6849 km gereden.
novw's home