VS (Califorie, Nevada, Arizona), 2011

flag

 
homepage
 



















Link naar de fotos:

klik


Zaterdag 24 september 2011



Een nieuw vakantie avontuur is vandaag begonnen. Na een paar uurtjes slaap, staan we om 5.45 uur op. Een klein uurtje later zitten we in de trein naar Schiphol.
Gisteren al via internet ingecheckt voor de vlucht, dus we hoeven alleen de bagage af te geven. Er staat geen rij en binnen 5 minuten zijn we klaar. We gaan nog even koffie drinken en lopen nog wat rond. Dan is het tijd om te boarden. Ook dit loopt vlot.

In het vliegtuig hebben we een eigen entertainmentset. Halelluja. We kijken film en proberen een klein beetje te slapen. Na ruim 10 uur landen we op LAX. Niels heeft 4 films weten door te ploeggen, Inge 2.

Na de landing op Los Andeles blijven we stilstaan. Op het oog midden op de landingsbaan. Geen idee wat er aan de hand is, totdat de captain ons meldt dat het "druk" is... Uhoh... als het hier al druk is, wat moet er dan zometeen wel niet gebeuren in de douane hel-hal... Na een half uurtje steeds kleine stukjes verder dribbelen, komen we gelijk met een China Airlines toetel tot stilstand aan de pier.

Inderdaad. Om een lang verhaal kort te houden, de Chinezen zorgen (weer) voor gigantische problemen met de douane, en we zijn na ruim 2 uur eindelijk aan de buurt om ons verhaaltje te houden... Werkelijk schandalig. Er stan 2 boeing 747's voor de poort en de douane heeft 1(jawel één!) balie open. Pas na een half uur gaat er een tweede balie open, en op een gegeven moment zijn er welgeteld 5 van die #&(@& aan het werk. Maar na anderhalf uur, trekken zich er twee terug. Er staan nog maar 500 mensen in de rij, en het is tenslotte 12 uur, dus lunchpauze ofzoiets.

Anyway. De bagage staat op de grond want de band is vol gelopen omdat niemand zijn bagage ophaalt. Goh. De agriculture meneer werkt wel mee, en werkt ons snel de deur door. We zijn in de VS, en mogen het verder zelf uitzoeken.

De bus naar Alamo is snel gevinden, en na ook daar weer een half uur in de rij gestaan te hebben, hebben we de keuze uit 8 Toyota Camry's of 6 Chevrolet Impala. Na enig proberen besluiten we voor de Toyota te gaan. Die heeft de minste kilometers, en waarschijnlijk past Inge daar het beste in.

TomTom begeleidt ons dwars door de buitenwijken, snelwegen en dan door een Spaanse (Mexicaanse) achterstandswijk naar het hotel waar we om 1600 aankomen. We blijken in de computer ook te bestaan, krijgen allebei een sleutel en gaan even uitpuffen. Niet te lang, want als we nu gaan slapen, hebben we pas echt een jetlag probleem. We pakken de auto en gaan een paar boodschapjes doen. Onderweg zien we een Mexicaans restaurant achtig iets. We blijken een heel lokaal iets getroffen te hebben, de toilet kost een kwartje, maar het eten smaakt perfect.

Om half 9 stort Inge in, vlak daarna Niels ook.


Floral Inn, Montery park
$ (Expedia)

32 mijl gereden


Zondag 25 september 2011



Wat een nacht. Om twaalf uur werd Inge al wakker. Klaarwakker. Even draaien en weer wegdommelen. Daarna zo'n beetjeo elk uur wakker geworden. Midden in de nacht nog even wat geinternet, maar daar ook al niet slaperig van geworden. Uiteindelijk tot 7.00 uur kunnen uithouden.
We gaan ontbijten bij de receptie. Voor een Amerikaans motel is het ontbijt zeer goed. Er zijn diverse broodjes en cereals, melk, jus d'oranje, bagels en eieren. Na het ontbijt gaan we kijken wat we vandaag gaan doen.

We gaan geocachen. om te beginnen met 2 nieuwe caches die nog niet gevonden zijn. Bij eentje zijn er wel pogingen gedaan. We proberen ze aillebei, maar vinden ze niet. Nu maar hopen dat dat niet de trend van de vakantie is.
De derde geocache kunnen we niet doen, want het wemelt er van de kinderen. De vierde van vandaag wordt eindelijk onze eerst gevonden cache van deze vakantie. Als we op weg naar de volgende cache rijden, zien we een grote mall.
Het is bijna lunchtijd, dus we besluiten de foodcourt op te zoeken. Als we het terrein oprijden, blijkt er boven in de parkeergarage ook een grocache te liggen. Deze laten we niet aan ons voorbij gaan. We shoppen voor een prepaid simkaart om te internetten, maar moeten hier een borg van $500 voor betalen. Waarom weet niemand, en of we het geld ooit terug zien, weet ook al niemand. Voorlopig dan maar even geen mobiel internet gebruiken.
Bij het foodcourt komen we voor de (on)aangename verrassing te staan dat bijna overal het aantal calorieen per lunch vermeld staan. En het meeste is achtelijk veel. Na een broodje phillysteak voor Niels en een cinemon-danish voor Inge gaan we weer verder.
We komen bij de bergen van Los Angelos. Als we door een woonwijk rijden, zien ineens herten in een tuin. Gewoon midden op de dag, op hun gemakkie aan de bloemetjes knabbelen. En het zijn er veel. Als we naar ze aan het kijken zijn, eten ze rustig door. Langzaam lopen ze door en gaan wij naar de volgende geocache. Hierna willen we naar een volgende cache die nog niet gevonden is. deze ligt op 4 km, maar we moeten een omweg nemen, want volgens de tomtom loopt de weg dood. Na een half uur rijden, staan we aan de overkant voor een dicht hek. De cache zelf is nog 8km verder. Dat vinden we een beetje erg overdreven. Als we dan de omschrijving lezen, blijkt dat we toch aan de andere kant hadden moeten zijn. We hebben geen zin om terug te gaan. Hier in de buurt ligt een leuke serie langs een fietspad. Die kunnen we ook lopend doen.
De eerste 3 vinden we rechts van de parkeerplaats, de andere 7 liggen links van de parkeerplaats. In totaal lopen we ruim 3 kilometer waar we inclusief zoeken een kleine 2 uur over doen. Het is heerlijk wandelweer, de zon schijnt iets meer dan het de rest van de dag heeft gedaan. We genieten van deze wandeling. de eerste 4 vinden we zonder problemen. De vijfde laat zich niet vinden. Als dan ook een lokale bewoner van het fietspad zijn spulletjes komt ophalen en verteld dat hij hier al heel lang woont, maar dat het doosje er niet ligt, lopen we maar verder. De volgende cache ligt over de grond uit gestrooid. We vinden het boekje, de goodies en een pen, maar geen doosje. We stoppen het in een plastic zak en schrijven een onderhoudsverzoek. De rest wordt allemaal gevonden.

Niet vallen
1



Om 17.30 uur zijn we terug bij de auto. We hebben nog anderhalf uur licht en rijden maar het Angeles Forest. Een ontzettend mooi gebied in de bergen. Hier vinden we de laatste geocaches van vandaag. In het gebied liggen 2 dammen waar je vanaf de berg naar kijkt. Dit gebied is zeker de moeite van van bezoek waard. Onderweg zien we "mud-buggies". Grote monstertrucks helemaal onder de modder van een dagje spelen in de canyon. Als Niels de laatste cache tevoorschijn haalt, is het donker geworden. We gaan dezelfde slingerweg terug.
Bij de Walmart doen we een paar boodschappen en om 20.30 uur zijn terug in de kamer. We eten een kant en klare hap uit de magnetron, loggen de geocaches en beginnen aan het verslag te schrijven. De vermoeidheid/jetlag slaat toe bij Inge. Om 22.00 uur valt ze al schrijvend in slaap. Niels volgt later. Om 1.30 uur is Inge weer klaar wakker en wordt het verslag af gemaakt. daarna toch maar weer proberen te slapen....

Floral Inn, Monterey Park
#221
$ expedia.

80 mijl gereden


Maandag 26 september 2011



Inge is om 6.45 uur op, Niels slaapt nog. Tijd om lekker uitgebreid te douchen en daarna een ontbijtje halen bij de receptie. Bagels, danish, doosje rozijnen, melk en jus d'orange. Op de kamer zetten we koffie en thee. Niels gaat nog even achter de computer om de foto's een andere naam te geven. Anders wordt dit zo'n grote klus. We bekijken wat we vandaag gaan doen. President Obama is vandaag in Los Angeles en er wordt chaos verwacht. Dus besluiten we terug naar de valley te gaan. Om 9.30 uur gaan we op pad.
We beginnen met een cache in het Wilderness Park. Het lijkt dat je hiervoor eerst een vergunning moet kopen. Langs de weg staat op een bord waar je deze kan kopen. Alleen de naam van de winkel, geen adres. terwijl we aan het kijken zijn of we de winkels in de tomtom kunnen vinden, stopt er een politieauto naast ons. Of hij ons kan helpen, want we staan op de weg. Hij geeft ons aanwijzingen hoe we naar de dichtst bijzijnde winkel kunnen komen.
Uiteindelijk vinden we de juiste winkel en kopen we een dagkaart. Deze is ook voor andere parken geldig. in het park blijkt het maar een klein stukje lopen te zijn. We komen uit bij een stenen trap. Dan begint de grote zoektocht. Na ongeveer drie kwartier geven we op. We hebben in grote cirkels rondom het centrum punt gezocht, alle gaten uitgegraven, maar helaas. Deze kunnen er niet vinden. Op naar de volgende.

echte wilde hertjes...
1



Niels eet onderweg nog een chiliburger. Rond 12.00 uur komen we aan bij Monrovia Canyon park. We betalen $5,- entree en rijden een stukje door. De weg richting de volgende cache is afgesloten voor gewone auto's. Bepakt met broodjes en drinken beginnen we aan onze wandeling.
Eerst volgen we de asfaltweg, daarna volgt een stoffig pad en als laatste lopen we over een smal wandelpaadje. Onderweg zien we veel eekhoorns en een kolibrie. Bij een riviertje ligt een houten bruggetje. Deze hebben we overgestoken en toen was het nog 70 meter. Volgens de beschrijving is er aan de noordkant een canyon. Hier moesten we in. Nadat we de ingang van de canyon hadden gevonden hebben we een lunchpauze gehouden bij het riviertje. Wat is het hier mooi. Na een broodje en wat foto's zijn we de canyon ingegaan. We klauteren door de canyon heen en al snel heeft Niels de cache gevonden. Hij ligt er al een maand, maar we zijn toch de eerste die hem vinden. Waarschijnlijk vinden de meesten de tocht te lang...

Effe zitten   daar is tie dan
1   1



Na het loggen lopen we weer terug naar de auto. In totaal zijn we 2,5 uur bezig geweest. Maar wat was het een mooie , maar vaak steile tocht. We rijden naar de volgende parkeerplaats, vlakbij een waterval. Eerst gaan we heerlijk in het zonnetje zitten en vragen we ons af of we de wandeling naar de waterval gaan doen. Het is "an easy family walk" naar de waterval, 1,5 mile totaal. We zijn weer wat uitgerust en besluiten om de wandeling te doen. We beginnen eerst met een afdaling, dan weer een stijging en alles behoorlijk steil. We lopen op een smal paadje en vinden het geen easy walk. zeker niet als je al wat vermoeid bent. Maar het is wel een mooie wandeling. Eenmaal bij de waterval aangekomen hebben we, i.v.m. het sluiten van het park om 17.00 uur, een kwartiertje zoektijd en een heleboel rotsen.
We vinden de cache helaas niet, maar moeten terug. In totaal was dit een wandeling van 1,5 uur.
Terug bij de auto zijn we helemaal kapot en vielen we onze benen. We rijden het park uit en staan om 16.45 bij de gate voor de volgende geocache. Deze wordt weer wel gevonden, net zoals de cache even verderop in de woonwijk.
We vinden dat we een beloning verdienen en het is nog heerlijk weer, dus tijd voor een welverdiend ijsje van de Dairy Queen. Onderweg vinden we nog een cache. Gelukkig, we zijn het vinden niet kwijtgeraakt.
We komen in een mall voor het ijsje. het smaakt voortreffelijk. Terwijl Inge buiten geniet van het ijsje, is Niels bij een telefoonwinkel aan het vragen voor een prepaid kaart voor mobiel internet. Dat is hier best lastig als je geen Amerikaan bent. Bij AT&T kan je voor $25,- als Amerikaan zo'n kaart kopen, maar wij moeten $500,- deposit betalen. Waarschijnlijk krijgen we die na 6 maanden terug. Dat kregen we gisteren te horen. Bij deze winkel kan het wel, maar met een pakket van $50,- en een telefoon voor de simkaart van $10,- We besluiten het te doen, betalen de boel, wisselen de simkaarten van de telefoons en laten de boel activeren door de meneer in de winkel. Dan proberen we het uit en het werkt niet. resetten de telefoon en proberen het nogmaals. Verwisselen de simkaarten weer, en dan doet de simkaart het ook niet in de originele telefoon. Opgeblazen door de telefoon van Inge. We krijgen ons geld terug. Dat blijkt nog een hele opgave, want die $50,- is al geactiveerd. Het is donker als we om 19.30 uur eindelijk de mall uitlopen. Wat een gedoe was het.
Snel halen we nog een maaltijd bij de Walmart voor Niels. Inge heeft nog sla van gisteren over. Om 20.00 eten we op de kamer. Niels gaat de geocaches loggen en de foto's doen. Inge maakt het verslag. We boeken een hotel voor morgenavond en om 22.30 uur gaan we slapen.

Floral Inn, Monterey Park
#221
$ expedia.

67mile gereden


Dinsdag 27 september 2011



Vannacht heeft Inge weer slecht geslapen. Dus halverwege de nacht het verslag afgemaakt en wat geinternet. Om 7.30 uur zijn we opgestaan. Tijdens het ontbijt en het inpakken van de spullen staat de tv aan. Vandaag is de eerste dag van de rechtzaak tegen Conrad Murrey, de arts van Michael Jackson. Alle zenders berichten erover en veel zenden de zaak live uit.
Om 10.15 uur vertrekken we uit de kamer en gaan we op weg naar Barstow. Het weer is lekker, de zon schijnt goed. Onderweg stoppen we een paar keer voor een geocache. De route is mooi en heuvelachtig. Halverwege doen we een mini-power trail van 7 geocaches om alvast voor morgen te oefenen.
Langzaam verandert het landschap om ons heen in een woestijngebied. We zien de mooie Joshua trees verschijnen. We stoppen bij een grote mall. Hier nemen we alvast wat fyers mee over las vegas.
Om 16.00 uur zijn we bij ons motel. We laden de koffers uit en gaan het begin van de power trail voor morgen verkennen.
We doen de eerste 13 geocaches, tot we bij 001-route66 zijn aangekomen. Hier gaan we morgen verder.
Op de terugweg stoppen we nog bij een geocache tussen de rotsen. De geocache vinden we niet, wel een slang onder een grote rots. Gelukkig niet zo'n hele grote, maar we houden voldoende afstand terwijl we foto's nemen.

slangetje
1



Terug in Barstow gaan we eten bij Sizzlers. Een lekker stukje vlees met een onbeperkt salade buffet. We tanken, zodat de auto klaar is voor vertrek morgen. Als we weer in de kamer zijn, gaan we nog internetten om het een en ander voor te bereiden voor morgen.

Economy inn, Barstow
#110
$40 + tax (priceline)

182 mile gereden


Woensdag 28 september 2011



Vandaag gaan we de route 66 power trail doen. Op het stuk route 66 van Barstow naar Needles liggen 800 geocaches. Gemiddeld 250 meter van elkaar. Allemaal aan de rechter kant van de weg. De sport is om er zoveel mogelijk op 1 dag te doen. Ze liggen ook niet heel moeilijk verstopt en dichtbij de weg.
Om voldoende energie te hebben gaan we eerst ontbijten bij het restaurant tegenover het motel. We nemen pancakes en wafels. Het smaakt lekker. Om 7.45 uur gaan we op pad.
Tenminste dat willen we, maar er verschijnt een lampje in het dashbord. Eerst opzoeken wat het betekent, platte band. Gelukkig zitten we nog in de stad en niet in de lege woestijn. We pompen de band op en hopen dat ie niet lek is.
Om 8.10 uur gaan we dan op weg naar de eerste cache. Na een half uur rijden wordt deze meteen gevonden. De tweede is waarschijnlijk weg, want die kunnen we niet vinden. Daarna gaat het sneller, gemiddeld elke 2 minuten een geocache. In het eerste uur vinden we 36 caches. Dat lukt ons normaal niet eens op een dag. Niels rijdt en Inge springt elke keer uit de auto, kijkt, pakt de cache, schrijft in het logrolletje, legt de cache weer terug en gaat de auto in. Het is topsport. Gelukkig is het heerlijk weer. een strak blauwe lucht, een temperatuur van 80 F. Maar het is nog vroeg in de ochtend.
Het tweede uur gaat minder snel. Om 10.04 uur hebben we 48 caches gedaan en wil Inge even pauze. We wisselen van bestuurder en houden 10 minuten pauze. Inmiddels staat de temperatuur op 95 F. Niels gaat erg ook snel en na zijn eerste uur staat de teller op 82 caches. We hebben bijna ons dagrecord verbroken. Vorig jaar in Texas hebben we ook een power trail gedaan en daar haalde we net over de 100 caches op een dag.
Als we nu bij de 100 zijn, zijn we 3 uur en 10 minuten onderweg. We nemen een pauze en gaan een broodje eten. De omgeving is prachtig. We zitten midden in de woestijn, met mooie vlaktes en aan de horizon grillige bergen. De weg is erg rustig, we komen niet veel andere auto's tegen. Om 12.15 uur gaan we weer verder. Niels weer achter het stuur en Inge gaat zoeken. Het is erg warm geworden en de zon brand flink. Inge houdt het een klein uur vol. De stand is 135 caches als we weer wisselen. Niels heeft minder last van de hitte en gaat als een speer, zeker als we bij een stuk aankomen waar alle caches bij een paaltje liggen. Hier hoeven we niet eens te zoeken.
En dan zien we in de verte wat leven. We zitten naast de snelweg en komen bij een ruststop met benzinepomp en Inge d'r lievelings fastfood-keten, de DairyQueen. Hier heb je de lekkerste ijsjes. Tijd voor een welverdiende pauze.
We nemen allebei een menu, met ijsje toe. Poeh, het is wel veel. Terwijl we alles lekker oppeuzelen voeren we een nieuw reisplan in de tomtom. We zijn al zoveel verder dan we hadden verwacht, dat onze voorbereiding te weinig is.
De pauze loopt een beetje uit en na anderhalf uur gaan we verder. Een kwartier later zijn we bij nummer 200! dit hadden we niet verwacht en we hebben nog bijna 3 uur licht. Zouden we de 300 gaan halen? We gaan door tot het donker is. De zonsondergang in de woestijn is echt schitterend. Al geocachend genieten we van dit mooie schouwspel. Wel willen die 300 nu echt halen. De laatste paar worden met de zaklamp gevonden, maar om 19.02 uur hebben we nummer 300 binnen!
Het is een uurtje terug naar het motel. Even brood halen voor het ontbijt en lunch voor morgen en dan naar de kamer. Nu moeten alle caches nog op internet gelogen worden. Een flink karwei, wat ons ook niet lukt vanavond. Morgenavond daar maar mee verder.
Om 23.30 uur gaan we slapen.

Economy Inn, Barstow
# 110
$ 33,75 incl tax
126,3 mijl gereden.


Donderdag 29 september 2011



Vandaag gaan we verder met onze power trail. Gisteren ging zo lekker, dat het naar meer smaakt.
We gaan om 7.45 uur bij het motel weg. We hebben al ontbeten, dus kunnen we meteen doorrijden. Gelukkig geen lampjes meer die gaan branden en de banden zijn ook nog hard.
Om 9.05 uur vinden we de eerste cache van vandaag. Niels rijdt en Inge zoekt. Het is 's morgens goed te doen, maar al snel gaat die temperatuur naar de 100 F toe. Na 60 geocaches en anderhalf uur wisselen we van plek. Bij cache nummer 400 hebben andere geocachers hun namen met stenen neergelegd. Leuk om te zien.
Bij nummer 100 van vandaag gaan we weer wisselen. We zijn dan zo'n 3 uur bezig. Om 13.15 uur, bij nummer 145 van vandaag, zijn we het zat en zien we het eerste tekenen van leven in deze buurt. We rijden even door en komen uit bij een benzinepomp met een klein winkeltje. Het restaurantgedeelte is dicht, maar we kunnen wel even zitten bij de ventilator en een koud blikje drinken. Erg prettig met dit weer.
We maken meteen een nieuw reisplan in de tomtom en na dik een half uur gaan we weer terug naar de plek waar we gebleven waren om 5 caches later weer bij onze rustplaats uit te komen. Er blijkt bij de benzinepomp ook een cache te liggen. Niet van de serie, maar een losse, message in a bottle. Dit was letterlijk, want het logrolletje zat in een bierflesje. Erg leuk gedaan.
We gaan weer verder, Inge rijdt nu en Niels zoekt. De weg is wat drukker geworden, wat dit is een toegangsweg voor Joshua tree. Je merkt dat hier veel toeristen komen. Overal zijn er met stenen namen op de grond geschreven. Waar mensen zin in hebben, om in deze hitte met stenen te gaan slepen. Maar ja, zo zal ook over ons worden gedacht. Het is weer 110F en de zon brand. Maar toch is het een heerlijk avontuur. De omgeving is zo mooi. De woestijn is zo tuig. Overal hoor je geluid van kleine beestjes, vogeltjes, hagedisjes en insekten. We zien veel gaten in de grond van de konijnenholletjes.
Om 15.30 uur zijn we bij nummer 200 en wisselen we weer. Anderhalf uur en 50 caches daarna ruilen we weer om. Het is voor ons de beste manier van werken. Achter het stuur heb je airconditioning en kan je wat uitrusten. We komen weer bij een makkelijk stuk. De caches liggen bij de paaltjes van de weg. Inge parkeert de auto zo, dat Niels al zittend in de auto de cache kan pakken en kan loggen. Dat scheelt een hoop. Je wordt niet moe en je blijft in de airconditioning zitten.
Om 18.15 uur hebben we nummer 300 van vandaag te pakken. Het is nog licht, we hebben nog energie, dus we gaan nog lekker door tot het te donker wordt. We eindigen om 18.50 uur bij geocache 616 van route 66 en hebben dan vandaag 321 geocaches.
Tijd om terug te rijden naar het motel. Daar zijn we om 20.30 uur. We hebben niet veel honger meer. Inge had in de auto al een muffin gegeten, Niels neemt een nodelsoepje. Dan gaan we verder met loggen op internet. We gaan verder met de caches van gisteren. Als deze af zijn, is het 22.30 uur en gaat Inge slapen. Niels gaat nog even verder.

Economy Inn, Barstow
#110
$33,75 incl tax
204 mijl gereden


Vrijdag 30 september 2011




De eerste nacht dat we allebei goed hebben doorgeslapen. Om 7.30 uur is Inge wakker en begint alvast aan het verslag van de afgelopen 2 dagen. We houden vandaag een relaxdag. Even niks doen. Niels slaapt uit tot 9.30 uur.
We gaan bij Jenny's grill ontbijten met pancakes, eieren, bacon en hash brownies. Het smaakt heerlijk, ondanks het vet op het bord. Ach waarschijnlijk smaakt het door het vet zo goed.

ontbijijijijt
1



Na het ontbijt gaan we terug naar het motel. Inge gaat buiten zitten met een boek en Niels kruipt achter de computer. Het is wat bewolkt buiten, maar wel warm. Later op de middag begint het te waaien. Het betrekt en er volgt even wat onweer en regen. Een half uur later is het alweer over. Het is nog steeds bewolkt en warm. Afkoeling heeft de regenbui niet gebracht.
Om 16.30 uur gaan we nog even op pad. We gaan naar een paar winkels en doen nog 2 geocaches. Dan is het tijd om te eten. We komen uit bij Mega Tom's, een typisch Amerikaanse hamburgertent. Om 20.30 uur zijn we uitgegeten en gaan we nog even winkelen. We worden om 23.00 uur uit de kleine Walmart gezet, ze gaan dicht.
Terug op de kamer drinken we nog een kopje thee. Om 0.30 uur gaan we slapen. Economy Inn, Barstow
#110
$33,75


31 mijl gereden


Zaterdag 1 oktober 2011




Rond 9.45 uur verlaten we ons motel in Barstow en rijden we naar Las Vegas. Eerst stoppen we nog even voor wat boodschapjes. Dan begint de rit. We verdwijnen al snel de woestijn in. Overal om ons heen is het rots, zand en lage wat dorre begroeiing. We rijden door de heuvels en bergen van deze streek en gaan goed steil omhoog. Vaak is er een aparte rijstrook voor de vrachtwagens, want de meeste kruipen omhoog.

Mojave woestijn   Interstate 15
1   1



Na een tijd rijden komen we uit bij Primm Valley, Nevada, wat zo'n beetje bestaat uit een golfclub, casino's en winkels. Hier gaan ww even onze benen strekken en 5 snelle geocaches doen. Daarna rijden we weer verder. Langs de weg groeien Joshua trees. Inge probeert ze vanuit de auto op de foto te zetten. Het lukt redelijk.
De volgende stop is bij het casino dorp Jean. Ook hier draait alles om het gokken. Voor een zaterdag is het wel rustig. We doen hier ook 5 geocaches. Gewoon om even wakker te blijven.
Aan het begin Las Vegas doen we nog een geocache. Daarna is het tijd om door te rijden naar het motel. Ons motel ligt tussen de weddingchapels in en we rijden we eerst ook voorbij. Ze zijn aan het renoveren, dus een bord hadden ze nog niet. Nadat we zijn ingecheckt, gaan we nog even op stap.
We belanden bij een Koreaans restaurant. De serveerster spreekt niet echt veel Engels, maar we komen eruit. Niels besteld iets met zoete beef en Inge neemt een grote soep met beef assorti. We krijgen er rauwe kool, gemarineerd in een hete saus en rijst bij. Het eten van Niels is heerlijk, dat van Inge is niet echt lekker. De soep is heel waterig en heeft geen smaak. Het vlees bestaat voornamelijk uit ingewanden en merg. Kauwgom-achtig en niet echt lekker. Maar ja, je moet alles een keer geprobeerd hebben.
Na het eten rijden we helemaal naar het begin van Las Vegas naar het Imagine casino waar we een gratis optreden van Zowie Bowie gaan kijken. Leuke band.

Rijdende race auto garage (Primm)   Waar? Oh daar...
1   1



Om 0.30 uur zijn we weer terug in het motel en gaan we slapen.
Continental Suites, Las Vegas
#247
€ 79,11 voor 3 nachten
208,7 mijl gereden


Zondag 2 oktober 2011




We ontbijten op de kamer met toast brood en een muffin van het motel. De koffie en thee maken we zelf. Rond 10.30 uur gaan we Las Vegas in. We parkeren bij Bill's casino. Deze zit op een makkelijke hoek bij de casino's waar we vandaag naar toe willen.
Eerst gaan we naar Flamingo. Hier halen we gratis kaartjes voor een comedy show van iemand van America's got talent. De eerst beschikbare is voor aankomende woensdag. Als we eerder willen moeten we bijbetalen. Zo gaat het met gratis in Las Vegas. Verder willen we ook kaartjes voor een echte Vegas-show. We twijfelen nog tussen 2 shows. Dan krijgen we een kortingsbon voor Jubilee! in onze handen, 1 van de 2 shows, voor het tweede kaartje gratis. We besluiten dat dat het gaat worden. Het is wel maf dat de zogenaamd goedkope ticket verkopers van tix4tonight duurder zijn. Wij betalen nu voor goede plekken voor 2 kaartjes net $100, terwijl we bij de zogenaamd goedkopere tickets 2 kaartjes van 60 dollar moeten kopen voor mindere stoelen... zo zie je maar weer. Het líjkt goedkoper...
Nadat we door de tuinen van Flamingo hebben gelopen en de flamingo's en grote vissen hebben bewonderd gaan we naar Bally's om de volgende kaartjes te kopen. We gaan vanavond naar de show van 22.30 uur. Ben benieuwd.
We lopen hierna door naar Caesar's. Eerst bewonderen we alles buiten, daarna lopen we door het casino naar de winkels. Achterin het winkelcentrum is een groot aquarium. We bekijken de vissen en wachten op de animatronics-show van Neptunus. Een grappige show om te zien en kost helemaal niets.
Na Caesar's gaan we door naar Paris. Het casino van Paris is niet heel groot, maar het is wel erg mooi. We kopen kaartjes voor de lift van de Eifeltoren. Niels is nog nooit bovenop de echte Eifeltoren geweest, Inge is ooit met de trap naar boven geweest toen ze een jaar of 6 was. Nu dus met de lift naar boven, in een replica. De lift is van glas, dus je kan meteen naar buiten kijken en de lift gaat hoger dan we hadden verwacht. Boven hebben we een heel mooi uitzicht, zeker als bij het Ballagio de fonteinenshow begint. We hebben het beste uitzicht op het dansend water. We nemen de hele show op film op.
Nadat we alles goed bekeken hebben gaan we weer naar beneden en lopen we naar het casino ernaast, Planet Hollywood. Dit is een nieuwe voor ons. De vorige keer dat we hier waren was het een bouwput, met als de casino's hiertegenover. We zijn moe geworden van al het lopen en gaan even uitrusten met internet bij Starbucks. Als we weer fit zijn lopen we naar de nieuwe casino's aan de overkant, Cosmopolitan, Chrystals en Aria. Dit zijn voornamelijk grote hotels en casino's zonder thema, behalve duur en exclusief shoppen. We pakken het treintje naar het Bellagio om daar even door de thema tuin te lopen. Hij is nu helemaal in de sfeer van de herfst/halloween.
Als we naar buiten lopen is het nog 5 minuten voor een nieuwe fonteinenshow. Ook deze mooie show bekeken. Hierna terug gelopen naar de auto.
We gaan naar een drive-up weddingchapel voor een geocache. We droppen 19 trackables voor een race terug naar onze geocache in Almere. Nu afwachten wie er gaat winnen.
Daarna werd het tijd om te eten. We rijden door naar een Cici's pizzabuffet. Altijd lekker en niet te duur. Er is een hoop veranderd in Vegas, alles is een stuk duurder geworden. Na een goede maaltijd gaan we weer terug naar de Strip. We zijn nog te vroeg voor de show, dus nemen we nog even een kijkje in het mooie Venitian en bij de vrolijke gondeliers.

Caesars palace   Caesars palace   Bellagio vanuit Paris   Venetian Grande Plaza
klikkerdeklik   klikkerdeklik   klikkerdeklik   klikkerdeklik


Om 21.15 uur zijn we in Bally's. We hebben nog een uur voor de show, dus we gaan een dollar vergokken in een slotmachine om de tijd te doden. Dan mogen we zonder fotocamera het theater in. In het theater kunnen ruim 1000 mensen zitten en het is flink vol. We hebben goede plaatsen en kunnen het podium perfect zien. In de aankondiging staat "85 dansers, zangers en artiesten, meer dan 1000 kostuums". Ze beginnen met een gigantisch spectaculair optreden van de showgirls met enorme veren en blote borsten. Het is zoals een Vegas show moet zijn. De show is gevarieerd. Er zijn gastoptredens van acrobaten en zangers/zangeressen. Twee mini musicals worden opgevoerd, Samson & Dilia en de Titinic. Dit wordt met een dusdanig hoogwaardige techniek en kwaliteit gedaan dat we allebei met open mond zitten te kijken wat er allemaal gebeurt. Het is niet te beschrijven hoe fantastisch en mooi deze show is. We hebben ontzettend genoten. Deze show is zijn $100,- dubbel en dwars waard.
Rond 1.00 uur zijn we terug in het motel.
Continental Suites, Las Vegas
#247
29 mijl gereden


Maandag 3 oktober 2011




We slapen uit tot 9.00 uur, halen een ontbijtje bij de receptie. Om 11.00 uur gaan we op pad, richting de Hooverdam en Arizona. Onderweg doen we nog een geocache aan de Strip en halen we weer een tray met 24 flesjes water bij de dollarstore. Je kan nooit te veel water bij je hebben in de woestijn.
Tegen 13.00 uur zijn we bij de eerste cache in Arizona. Hier doen we 3 caches die redelijk dichtbij de weg liggen in de verlaten woestijn. Daarna rijden we weer over nieuwe brug bij de Hooverdam. We slaan af naar de parkeerplaats, maar om daar te komen, moet je langs een politiepost. Hier worden de auto's en trailers gecontroleerd op bommen en explosieven. Of de agenten werden bedreigd met ontslag en maken zichzelf nu onmisbaar vor de nationale veiligheid. Dat kan natuurlijk ook... Wij mogen gewoon zonder te stoppen doorrijden.
Op de speciale parkeerplaats stappen we uit en lopen we naar boven naar de brug. Halverwege de brug sta je recht voor de Hooverdam. Het is een mooi wandeling met een uniek uitzicht. Na de wandeling rijden we naar een punt waar een aantal trails liggen met een mooi uitzicht over Lake Mead.
Het is weer warm vandaag, maar in de verte hangen donkere regenwolken. We maken een wandeling over de eerste trail die bovenlangs om een bergtop heengaat. Dan pakken we een tweede trail. Deze gaat naar beneden. We wandelen een stukje door een droge rivierbedding en vinden een geocache. We vervolgen de rivier em lopen door naar een tweede cache. Deze wordt ook makkelijk gevonden. Dan nog terug. Nu gaat het omhoog. Het loopt wat moeilijker en bezweet en moe komen we 18.00 uur aan bij auto.

boze wolken
1



Het begint in de verte te onweren en we zien behoorlijk veel flitsen in de lucht. Als we een half uur later onze laatste cache van vandaag vinden, wordt het binnen 5 minuten stikdonker en zitten we midden in de onweersbui. We rijden door naar het begin van Las Vegas en gaan bij een Perzisch restaurant eten. Het is een vreemde ruimte, erg leeg voor een restaurant. Ze hebben geen grote kaart, maar wat we besteld hebben smaakt erg goed. Een aanrader. Persis op East Flamingo Road "ergens in het middden" ;)
Na het eten rijden we door naar het motel. We maken het verslag en loggen de caches. Verder reserveren we een kamer bij Circuscircus voor morgen en overmorgen. Het is na twaalf uur als we gaan slapen.

Continental Suites, Las Vegas
#247
€ 79,11 voor 3 nachten
129 mijl gereden


Dinsdag 4 oktober 2011


We verlaten vandaag ons motel aan het eind van de Strip om 11.00 uur. We doen wat boodschapjes voor de lunch, een dozijn Halloween-donuts en rijden naar een verlaten plek in de woestijn. We parkeren van de weg af, diep in de berm en maken ons klaar voor een wandeling. We gaan een smiley van geocaches lopen. De temperatuur is flink gedaald, er waait een koele wind en we hopen het droog te houden. Het is nu perfect om in de woestijn te lopen.
Terwijl we ons rugzakje inpakken komt de eerste statetrooper vragen of alles goed is. Ja hoor, we gaan een wandeling maken. Geen probleem. We weten in ieder geval nu zeker dat we hier mogen parkeren.
We beginnen om ongeveer 12.45 uur aan de wandeling, maar na 3 geocaches en een klein half uur, begint het goed te regenen. Binnen een minuut zijn we doorweekt. Dit was niet de bedoeling. We gaan terug naar de auto om even te schuilen, maar het blijft regenen. We gebruiken de tijd om het restant van de 21 geocaches alvast in de GPS te programeren. En hopen dat het droger gaat worden. Niet dus. De regen komt met bakken naar beneden. Dit is geen doen. Dan maar even de omgeving vanuit de auto verkennen. We rijden een stukje rond, doen een paar geocaches praktisch vanuit de auto en als het eindleijk droog is gaan we weer terug.
Weer parkeren we de auto en nu komt er een highway patrol langs. Ja, alles is goed. We gaan gewoon een stukje wandelen. Stelltje freaks. Om 15.00 uur gaan we verder met het lopen van de smiley. We beginnen nu bij de laatste.
We houden het redelijk droog dit keer. Een keer of wat begint het weer te regenen, maar dit keer niet zo hard. Bijna 2 uur en 18 geocaches verder hebben we de hele wandeling gemaakt. Het was in een mooi gebied met veel cactussen, yuka's en struikjes. We hebben wat vogeltjes gehoord, maar niet gezien. Wel een haas. Die er als een haas vandoor ging.

pot goud   cactus
1   1



Na de wandeling gaan we terug naar de bewoonde wereld en checken we in bij CircusCircus, een groot casino op de Strip. We gaan eten bij Sushi Loca. Een modern Japans restaurant waar de gerechten wel erg aparte namen hebben. Zo heet een sushi rol "taste like my ex-girlfriend". Die hebben we maar niet genomen. We nemen een sushi rol en een kipgerecht en krijgen er misosoep, een salade en rijst bij. Alles is erg lekker.
Om 1.00 uur gaan we slapen.

CircusCircus, Las Vegas
#2744
€18,-+$7,95 (resort fee) via expedia
105 mijl gereden.


Woensdag 5 oktober 2011




We staan om 8.45 uur op en ontbijten met de overgebleven donuts van gisteren. Om 10.15 uur staan we bij het Adventuredome van CircusCircus. Gisteren bij de incheck hebben we een bonnenboekje gekregen met daarin allerlei kortingen, waaronder ook voor 2 personen een gratis ritje in de achtbaan. Leuk, als het open zou zijn. Blijkt dat het in oktober alleen on het weekend open is. Gaaf. Gratis met een gesloten achtbaan...
Dan maar geocachen in Las Vegas zelf en wat winkelen. Inge koopt een paar nieuwe puma's. Niels doet een stel Munzees.
Om 15.00 uur gaan we weer naar de Strip, want we hebben kaartjes voor de Nathan Burton show van 16.00 uur. Het is een comedy/magic show en hij is bekend van America's got talent. We weten niet precies wat we ervan moeten verwachten, maar staan wel eerst een half uur in de rij om binnen te komen.
Nathan Burton blijkt een grappige goochelaar te zijn met 3 bloedmooie, maar slecht dansende assistentes. Hij doet een paar leuke trucs en er treden nog een paar gasten op. Volgens eigen zeggen "best value in town" en dat vonden wij ook met onze gratis kaartjes. Na afloop kregen we de aanbieding om 's avonds naar Divas Las Vegas te gaan voor $15,- pp.
Het is nu 18.00 uur, we gaan eerst de kaartjes halen voor de Divas show en dan door naar een Texas BBQ restaurant waar we gaan eten. Gelukkig is de show pas om 22.00 uur, dus we kunnen rustig eten en nog op tijd zijn voor de show.
Het optreden van Frank Marinos Divas Las Vegas is in het Imperial Palace en loopt al 26 jaar. Het is een travestietenshow en begint met Frank Marino als Joan Rivers. Ze praat de show met (grove) grappen aan elkaar, telkens in een ander outfit. Tussendoor waren er optredens van diverse "grote artiesten", zoals Madonna, Cher, Tina Turner, Bette Midler, Byonce, Britney Spears en nog veel meer. De meeste met een lichaam waar menig vrouw jaloers op zou zijn. En dat terwijl er geen vrouw op het podium is geweest. We hebben wat af gelachen met "Joan Rivers" en enorm genoten van de show die pas na twaalf uur afgelopen was.
Terug op de kamer snel het internet op en gekeken hoe het weer in Yosemite was. De eerste sneeuw in de bergen wordt verwacht en van 2 passen is het niet zeker hoelang ze open blijven. We besluiten om morgen richting de Grand Canyon te gaan en regelen een motel voor 3 nachten in Flagstaff. Om 2.00 uur gaan we slapen.

CircusCircus, Las Vegas
#2744
€18,- + $7,95 via Expedia
59 mijl gereden


Donderdag 6 oktober 2011




We staan vandaag om 9.00 uur op en ontbijten op de kamer. Om 11.00 uur moeten we de kamer uit en we moeten nog even een route voorbereiden. De rit naar Flagstaff is 4 uur en onderweg willen we wat geocaches doen. Maar dan crasht de laptop op een dusdanige manier dat Niels hem ook niet meer aan de praat krijgt. Alle foto's en filmpjes staan erop. Grote problemen dus.
De meeste foto's staan wel op Picasa, maar de filmpjes, 3d en panorama foto's niet. En we zijn afhankelijk van de computer voor het geocachen. Elke dag wordt er nieuwe data binnengehaald voor de omgeving van de volgende dag. We zoeken via het internet op de telefoon naar een computer-reparatie bedrijf en gaan daar naar toe. Gelukkig worden we meteen geholpen.De man die ons helpt, denkt dat ie het wel kan maken.
Het duurt in totaal ongeveer 3 uur en kost $80,-, maar dan zit alle originele data er weer op. Loop in Nederland maar zonder afspraak een computerbedrijfje in, dan kan je de computer inleveren en over 3 weken weer ophalen. We zijn er blij mee en doden de tijd met winkelen bij een grote outlet.
Na 3 uur en 1 Timberland broek voor Niels en 2 Levis broeken voor Inge later zijn we weer bij de computerdoctor. Hij doet het weer en alles staat erop. Wat een geluk. De 80 dollar word met liefde overhandigd.
Het is 15.45 uur als we eindelijk aan de tocht van 4 uur naar Flagstaff beginnen. Niels rijdt de eerste 2 uur en Inge de tweede. Ondanks dat we bij de Hooverdam een tijdsgrens over gaan, blijkt er toch geen tijdsverschil te zijn. We rijden aan 1 stuk door en komen om 19.45 uur moe aan in ons motel. Buiten vriest het. We eten in het restaurant dat naast het motel ligt en gaan vroeg slapen.

Knight Inn, Flagstaff
#115
$123,24 incl voor 3 nachten, via priceline
280 mijl gereden


Vrijdag 7 oktober 2011




We staan om 8.00 uur op en als we ons ontbijtje bij de receptie halen, zien we dat we hagel op de auto ligt. Hier noemen ze het sneeuw... De voorruit van de auto is stijfbevroren. Dat word krabben...Het ontbijt bestaat uit muffins en kleine donuts.

krabben!?
1



Om 10.00 uur rijden we weg. Zonder krabben. De zon doet het nog, en die heeft de ruiten schoon gemaakt. Al geocachend gaan we rechtsom naar de oostelijke ingang van de Grand Canyon. Al snel begint het te sneeuwen. Dit keer wel echte, zachte sneeuw. Gelukkig blijft het hier niet liggen, maar bovenop de berg is het inmiddels wel wit.
Aan het begin van de middag komen aan we bij de gigantisch kloof. Het is ontzettend mooi hier. We rijden naar de diverse uitkijkplaatsen en klimmen over wat rotsen voor een beter uitzicht. We blijven de hele middag in het nationale park.

Grand canyon   Grand canyon   Grand canyon   Grand canyon
klikkerdeklik   klikkerdeklik   klikkerdeklik   klikkerdeklik


smokey
1



We gaan 's avonds eten in Williams, een super toeristisch dorpje. Bij het eerste restaurantje zijn ze te belazerd om de bank waar we op moeten zitten even af te drogen, dus die tent laten we lekker voor wat ie is. Om de hoek zit het volgende restaurant... Niels neemt een steak. Inge houdt het bij een groente omelet met bacon, wat meer dan genoeg blijkt te zijn voor normale avondmaaltijd. Als toetje delen we een lemon pie. Deze is echt Amerikaans (een halve kilo calorieeën) en erg lekker.
Terug in het motel zetten we de foto's op de computer, loggen de geocaches en schrijven we het verslag. Rond 23.00 uur gaan we slapen.

Knights Inn, Flagstaff
#115
$123,24 voor 3 nachten via priceline
205 mijl gereden.


Zaterdag 8 oktober 2011




We staan pas om 9.00 uur op maar om 10.15 uur gaan we al pad. We gaan een klein stukje naar het zuiden, naar het Coconino National forest en Red Canyon.
We gaan natuurlijk weer geocachen onderweg. De tweede laat zich niet vinden. De derde vinden we pas na een half uur zoeken met een afwijking van 15 meter. Het is een oranje pijpje in een echte steen. Bij de 4de hebben we een afwijking van 25 meter en vinden we ook pas na lang zoeken. Voor de vijfde en de zesde maken we een wandeling bij Red Rock canyon. Op weg naar de zesde cache struikelen we over een grote harige spin. Zo'n enge spin hebben we nog niet in de vrije natuur gezien. Beide caches van de wandeling zijn lastig te vinden.

Bloemetjes   Spinnetje
1   1



Als we na de wandeling weer op geocaches stuiten die moeilijk zijn, besluiten we een stukje door te rijden naar Sedona en gewoon genieten van de fantastische omgeving. In Sedona doen we nog 4 caches. Dan beginnen we aan de terugweg. We rijden dezelfde weg door de bergen en het is ontzettend mooi.
In Flagstaff halen we een magnetronmaaltijd voor op de kamer. We zijn om 19.30 uur weer in het motel. Daar gaan we eten en doen we de was. We kijken Harry Potter and the deathly hollow, part 1 op HBO en maken er popcorn bij. Verder probeert Niels wat te internetten, maar de verbinding is erg slecht. De foto's van vandaag worden op de computer gezet en het verslag wordt bijgewerkt.

Knights Inn, Flagstaff
#115
$123,24 voor 3 nachten via priceline
205 mijl gereden.


Zondag 9 oktober 2011



We staan om 8 uur op en 2 uur later verlaten we het motel, op weg naar de volgende bestemming. Het zonnetje schijnt, maar het is nog erg fris buiten. Vannacht heeft het weer gevroren. Nu is het zo'n 10 graden. Bij Williams gaan we de snelweg af. Binnen 5 minuten struikelen we over de herten, die vrolijk langs en op de weg staan. Een klein stukje verder staan stokstaartjes op de uitkijk. Dit is een schitterende weg. We beginnen hier met de geocaches. Er liggen er voldoende langs deze weg.

uitkijken met oversteken
1


Opeens houdt het asfalt op en rijden we op een grindweg. Deze "weg" blijven we volgen. Hier is het echt verlaten. Er zijn zelfs geen electriciteitsmasten. Het is nu alleen wij, de geocaches en de natuur. We zoeken 16 caches en munzees, vinden er 14, voor we om 16.30 uur weer op het asfalt draaien en we weer iets van beschaving zien. Wat een heerlijke relaxte dag. Het weer zat mee, al was het niet warm, de zon scheen en het is droog gebleven.

Amerika of Afrika
1



Nu is het nog 3 uur doorrijden naar ons volgende hotel. Niels rijdt eerst, Inge doet het laatste stuk. Het is donker als we Lake Havasu binnen rijden en we hebben geen idee waar we zijn beland. Via wat achteraf straatjes komen we bij ons motel.
Als we de kamer binnen komen zijn we blij verrast. Wat een mooie en grote kamer is dit. Er zijn 2 deuren en de andere deur komt uit op een mooie binnentuin met zwembad. Het is hier ook wat warmer. Morgen misschien even zwemmen?
We gaan eten bij een mooi restaurant wat normaal rond de $30,- voor een hoofdgerecht vraagt, maar nu een grote actiekaart heeft waar de gerechten tussen de $10,- en $15,- zijn. Niels neemt fish en chips, Inge een bbq baby backrib. Heerlijk met gepofte aardappel.
Na het eten gaan we nog even naar de Walmart en vinden we een munzee en geocache. Het is erg laat als we gaan slapen.

Knights Inn, Lake Havasu
#105
€88,89 voor 3 nachten via expedia
304 mijl gereden.


Maandag 10 oktober 2011



We staan om 8.30 uur op pikken en een ontbijtje op, wat bestaat uit muffins en donuts bij de receptie. Het is heerlijk warm en de zon schijnt al goed. We besluiten het zwembad uit te proberen. Zwemkleding aan, voet in het water en wat is dat koud! Snel er weer uit en in de zon opwarmen. Inge leest wat bij het zwembad, terwijl Niels de route voor vandaag gaat bekijken op de computer.
We gaan vandaag niet ver. Er is hier genoeg te doen. We beginnen in downtown waar we de busroute volgen voor een stel munzees. We doen een gedeelte per voet en een gedeelte met de auto. Munzee zoeken gaat sneller dan een geocache. Op sommige plekken liggen ze allebei, dan is het feest! In één dag hebben we onze Nederlandse score ingehaald.
In Nederland liggen 24 munzees, waarvan we er 18 hebben gedaan en 6 zelf hebben neergelegd. Daar valt voor ons nu niets meer te halen. We doen vandaag in totaal 25 munzees in Lake Havasu city. Dat zijn ze dan wel allemaal.
Na downtown gaan we de London Bridge over, een gigantische toeristische trekpleister. Dan komen we op het eiland uit. Dit is een groot watersportgebied aan Lake Havasu, een meer wat uitmondt in de Colorado river. Op het eiland wilden ze een jaar of tig geleden een hele nieuwe woonwijk maken. De wegen zijn aangelegd, de parken zijn gemaakt, de sportvoorzieningen zijn aanwezig, de riolering en andere voorzieningen zijn per stuk groot aangelegd en de stukken grond zijn te koop aangeboden. Ongeveer een tiende is verkocht en soms is er een huis op gezet, wat nu weer te koop staat. De rest is nog niet eens verkocht. Een leuk stuk om een aantal geocaches en munzees neer te leggen.

leuk(?) ingericht
1



Eén geocache in een park zit ons dwars, we kunnen het niet vinden. We gaan de hele dag door, eten 's avonds bij de Chinees en gaan nog een keer terug naar het park waar we de geocache nog steeds niet konden vinden. Nog wat ideetjes uitgeprobeerd, maar nog steeds niets. Dan nog maar even shoppen.
Om 22.30 uur zijn we terug op de kamer. Nog even de computer aan en het leesboek erbij tot we in slaap vallen.

Knights Inn, Lake Havasu

#105
€88,89 voor 3 nachten via expedia
26 mijl gereden


Dinsdag 11 oktober 2011



We staan op 8.30 uur op. We hebben de smaak van het zoeken naar munzees te pakken. We vertrekken om 10.00 uur. Eerst nog een paar munzees en geocaches in de buurt en dan een uurtje rijden naar Laughlin waar 29 munzees in een vierkant zijn neergelegd.
Na de eerste paar munzees is het lunchtijd. We gaan wat eten bij Chili's . We nemen allebei een sandwich combo. Een broodje, soep of salade en friet. Smaakt lekker, maar een stuk minder fastfood dan we dachten. Alsof ze die koeien nog moestnen aan halen ofzo. Trage boel. Maar goed. Wel lekker.
Na de lunch gaan we verder met de munzees. We voltooien het hele blok. De meeste waren achterop verkeersborden geplakt, waardoor we niet veel hebben hoeven te zoeken.
Rond 15.30 uur zijn we ermee klaar en gaan we één van de casino's in die hier zijn. We zitten namelijk precies op de grens van Arizona en Nevada en daar horen casino's bij. We worden lid van de playersclub en ontvangen allebei een goktegoed van 5 dollar. Die gaan we natuurlijk vergokken. De winst mogen we uit laten betalen, de originele $5,- niet. We verlaten het casino als de $10,- op is en hebben daar in totaal $11,40 winst uit gehaald. Op naar de buren. Hier doen we precies hetzelfde en maken we $11,17 winst. 20 Dollar "verdiend" in anderhalf uur. Tsja.

themed casino   winst ;)
1   1



Het is al donker als we het casino uitkomen. We rijden terug naar het motel. Halverwege gaan we eten bij een lokaal restaurant waar ook een munzee ligt die we vanmorgen hebben gevonden. Het eten is er goed.
Rond 22.30 uur zijn we weer terug in het motel. Nog even achter de computer en dan snel slapen.

Knights Inn, Lake Havasu
#105
€88,89 voor 3 nachten via expedia
170 mijl gereden


Woensdag 12 oktober 2011



We staan om 8.00 uur op, pakken ons boeltje weer helemaal in en vertrekken om 11.00 uur naar Palm Springs. Maar eerst gaan we naar de geocache waar we eergisteren al 2 keer zijn geweest in het parkje. We hebben een mail gehad dat ie er echt ligt. We moeten bij de muur kijken en niet bij de fontein. En ja hoor, na flink zoeken tussen de steentjes worden we beloond en vinden we dan uiteindelijk het doosje. Het is gecamoufleerd met dezelfde steentjes en daarom niet te zien.
Onderweg komen we bij het Cattail Cove State Park uit waar een stel geocaches liggen. Hier willen we onze wandeling van vandaag doen. We betalen $6,- entree, want onze pas is alleen geldig voor de nationale parken. We mogen de auto bij de bootramp parkeren, maken een rugzakje met eten en drinken en gaan de trail op. We lopen eerst langs de kustlijn, op de hoge rotsen. Het gebied is heel ruig. Hoge rotsen wisselen af met diepe kloven.
Dit wordt geen makkelijke wandeling, maar wel heel mooi. Aan het pad langs het water zoeken we 2 geocaches. We vinden er eentje niet, de andere wel. Dan steken we over, van het water af, naar de bodem van een droge rivier, 2 rotsen verderop. We lopen nu door de wash. Dit is ontstaan door een enorm watergeweld, maar nu staat het droog.
Het is bijna niet voor te stellen dat hier zoveel water in kan staan. We vinden nog 4 geocaches en klimmen dan weer een rots over voor de volgende 2. Deze liggen nog 3 rotsen verderop. Voor de auto. We vinden het wel voldoende zo in de hitte. We zijn al een tijdje aan het lopen en de temperatuur is boven de 30 graden met een felle zon. We maken de laatste afdaling en bijna 3,5 uur na het begin van de wandeling zijn we weer bij de auto. Het was een hele mooie wandeling. In de kloof waren we echt alleen op de wereld, je hoorde geen auto's, boten, vliegtuigen of andere mensen. Alleen de vogeltjes en de wind.

Kolibrie   State park
1   1


Inmiddels is het wel later geworden dan gepland en we moeten nog ruim 3 uur rijden. Niels begint weer en op de helft neemt Inge het rijden over.
Tegen 20.00 uur zijn we in Palm Springs bij ons hotel. Er zit zelfs een fornuis in de kamer, maar die blijkt het niet te doen. Daar hebben we niet voor betaald. We gaan de stad in en halen een magnetronmaaltijd. We zijn moe, en willen eigenlijk gewoon op de kamer wat lui zijn. Ook deze maaltijden smaken prima. Al moeten we er per persoon wel 2 eten om een beetje gevuld te raken. Plus een warm taartje als toetje. We zitten wat achter de computer en lezen een boek. Toch is het na twaalf uur als we gaan slapen.

Music hotel, Palm Springs
#211
$43,50 inclusief tax, via priceline
213,2 mijl gereden


Donderdag 13 oktober 2011



We staan vroeg op, om 7.15 uur en gaan een uur later weg. Om 9.00 uur zijn we bij onze wandeling van vandaag. We gaan even buiten Palm Springs een serie caches in de vorm van een hartje lopen in een woestijn gebied. We willen er niet te laat mee beginnen, vanwege de hitte 's middags. Het is ongeveer 20 graden als we aan de wandeling beginnen. Er liggen totaal 23 geocaches en 7 bonuscaches. Uit de eerdere logjes blijkt dat je wel het hartje kan lopen, maar dat er eentje weg is. Verder zijn er een aantal replacements waardoor je de codes van de bonussen niet kan vinden. Toch willen we wel het hartje lopen.

uiltje
1



Het wordt een wandeling van 2,5 uur waarbij we een hoop hazen, muizen, hagedissen, vogels en zelfs een uil zien. De temperatuur loopt op, maar het is te doen. We hebben voldoende vocht bij ons. Als we alle caches hebben gedaan, kijken we welke van de codes we hebben en denken we 3 van de bonuscaches te kunnen doen. We gaan dit keer met de auto het gebied in, want overal liggen tracks. Lopen is erg leuk, maar een stukje off road rijden is ook wel lekker, zeker nu de temperatuur is opgelopen naar ruim 35 graden. De eerste en laatste bonus vinden we, de middelste vijf helaas niet. Daar klopte toch de code niet van.
We gaan lunchen bij de Sonic met een milkshake en een roomijs-slush. Dat hebben we wel verdiend. Het smaakt heerlijk. We hebben nog de hele middag en we besluiten om naar het Joshua tree Nationaal Park te gaan. Onderweg doen we natuurlijk nog wat geocaches en munzees. Het was eerst de bedoeling om van de westingang naar het zuiden door het park te rijden, maar er is een gedeelte van die weg overstroomd 2 weken geleden en is nog steeds gesloten.
We gaan nu proberen van de westelijke naar de noordingang te rijden. We stoppen bij de Barkerdam voor een kleine wandeling, maar omdat we zoveel mooie en leuke dingen zien zijn we toch wel ruim een uur bezig. Het is in ieder geval een heerlijke wandeling en het is een stuk afgekoeld, dus erg aangenaam buiten. We zitten hier ook een stuk hoger.

Joshua tree N.P.   Joshua tree N.P.   Vogeltje
1   klikkerdeklik   klikkerdeklik


Het begint te schemeren als we weer verder rijden. We gaan naar Keys View, een uitzichtspunt waar je bij helder weer helemaal totaan Mexico kan kijken. Zo helder is het vandaag niet. We hebben een mooi punt gevonden om van de zonsondergang te genieten.

Zonsondergang
1


Rond 19.30 uur verlaten we het park. Onderweg naar het hotel gaan we een hapje eten bij Der Wienerschnitzel. Wat je bij de naam ook verwacht, ze hebben geen schnitzels, wel hotdogs en chiliburgers met friet. Voldoende voor een avondmaaltijd. 5 Chilidogs of chiliburgers voor 5 dollar. Heel veel eten voor heel weinig geld.
Tegen 22.00 uur zijn we op de kamer en kijken we nog wat tv.

Musicland hotel, Palm Springs
#211
$43,50 incl tax, via priceline
170 mijl gereden


Vrijdag 14 oktober 2011



We staan vandaag om 8.30 uur, pakken de koffers in en vertrekken om 11.00 uur naar ons laatste motel van deze vakantie. Onderweg pakken we nog wat munzees en geocaches mee.
In Corona doen we zelfs een "munzee-run". In deze voorstad van Los Angeles werden vroeger tot het begin van de twintigste eeuw autoraces gehouden. De racebaan is nu de hoofdweg van de stad en hier liggen zo'n 20 munzees verstopt. We vinden ze allemaal binnen een uur en verlaten het stadje hierna.
We plannen nog een wandeling in een groen gebied, op de TomTom een park, maar dat bleek bij een winkelcentrum te zijn. Ach, is ook leuk lopen, meteen nog even wat geshopt.
Het is mistig als we Longbeach naderen. Eerst denken we nog dat het smog is van Los Angeles, maar als we bij het motel aankomen is het koud en miezerig. Nou ja, koud, voor een korte broek met hempje dan. Het is nog steeds bijna 20 graden.
Het motel voldoet en we gaan op zoek naar wat te eten. We eindigen bij Californië Sushi and Terayaki waar we voortreffelijke sushi en heerlijke chicken-beef terayaki eten. In de kamer kijken we nog wat tv voor we gaan slapen.


Tower motel, Longbeach
#111
€143,75 voor 4 nachten via expedia
143 mijl gereden


Zaterdag 15 oktober 2011



We slapen uit tot 8.30 uur. Aangezien er geen ontbijt bij de kamer zit, gaan we uitgebreid ontbijten met pancakes, bacon, ham, hashbrowns, eieren en toast bij Denny's. Burp ;)
We gaan tegen 11 uur op pad om weer wat munzees en geocaches te vinden. We hebben niet helemaal onze dag, want er blijken er meerdere op onze route door de voorsteden van Los Angele niet te vinden. Voor de meeste hoeven we niet ver te lopen, ze zijn erg makkelijk te bereiken.
We vinden 's middags een leuke wandelroute met 9 munzees en 3 geocaches. Het ligt aan een fietspad, langs een golfbaan. En die hele zwik ligt dan weer langs een storm drain. Zo'n giga kanaal dat ze hier leeg hebben liggen voor die paar dagen dat het regent...Het is een lekkere wandeling van 1,5 uur. Onze beweging voor vandaag hebben we ook weer gehad.
's Avonds eten we allebei een footlong broodje van de Subway. Daarna snel naar de kamer. Inge valt meteen in slaap, Niels zit nog achter de computer.

Tower motel, Longbeach
#111
€143,75 voor 4 nachten via expedia
143 mijl gereden


Zondag 16 oktober 2011



Vandaag een dagje geocachen in de "rijke buurten" van Los Angeles. We beginnen bij Hollywood. Een goed uitzicht op het Hollywoodsign is moeilijk te vinden, behalve als een lokale geocacher een cache legt in zijn favoriete park met perfect zicht op het Hollywoodsign. We toeren door de heuvels van Hollywood verder. Als we het gezien hebben rijden we door naar Bel Air. In Hollywood staan de huizen dicht op elkaar, in Bel Air is het allemaal wat ruimer en een stuk groter opgezet.
Hierna doen we wat caches op en rond de campus van UCLA. Nu kunnen we ook zeggen: "we went to UCLA!" We eindigen onze ronde downtown Los Angeles waar het erg druk is. Ook bij het restaurant waar we willen eten staat een lange wachtrij. Uiteindelijk belanden we bij een Jamaicans restaurant wat iets duurder is, maar wel ontzettend lekker.
Terug op de kamer kijken we nog wat tv en bereiden we de route voor morgen voor.

Tower motel, Longbeach
#111
€143,75 voor 4 nachten via expedia
118 mijl gereden


Website Contents © 2011Site content by Niels & Inge.