NOVW.NL
Philadelphia, VS van 20 maart t/m 2 april 2012
Introducties
We gaan weer eens op pad. Deze keer leiden onze plannen ons richting Philadelphia. Vliegen vanaf Schiphol doen we ook weer, deze keer kiezen we us airways. Expedia bracht ons wederom het goedkoopste ticket. We zitten inclusief 3 nachten voor minder dan 1000 euro in de US.
Dinsdag 20 maart 2012
Op mijn verjaardag vliegen, wie bedenkt dat nou weer. En dan ook nog naar Amerika, ben ik ook nog eens 5 uur langer jarig… Maar goed, we vliegen om 12.00 uur. De tocht doet er 8 uur en 40 minuten over, maar we hebben wind mee en komen 25 minuten te vroeg aan. En dan de vlucht, wat moet ik daar over zeggen. We vliegen in een B757, een heel klein vliegtuigje waar Niels zijn hoofd in stoot. We hebben nooduitgang stoelen genomen, waar ik heel blij mee ben. Het is een erg bumpy flight, maar we halen het naar de overkant van de plas.
Het is rustig op het vliegveld, we zijn snel door de douane. Dan worden we door een hondje besnuffeld en die ruikt onze lunch. Oeps, vergeten op te eten of weg te gooien. Gelukkig is het geen probleem, maar we moeten wel naar de kant van “declare, ipv nothing to declare. Hier staat gelukkig ook geen rij. Onze lunch wordt weggegooit en de koffers mogen door de scan. 2 tellen later zijn we klaar. We lopen naar buiten waar een Alamo busje komt aanrijden. Bij Alamo staat geen rij en zijn we meteen aan de beurt. We krijgen een Hyundai Santa Fee mee en die rijdt prima.
Het is 20 minuten rijden naar het hotel. We hebben er in totaal zo'n twee uur over gedaan vanaf landing tot hotel zonder ons te haasten. In het hotel hebben we WIFI, dus gelijk even het thuisfront op de hoogte stellen. We gaan even wat shoppen en eten een kipburger bij Chick-Fil-A.
Om 20.00 uur zijn we weer in de kamer. Nog even internetten, verslag schrijven en de boel een beetje uitzoeken. Vroeg naar bed.
Econolodge
Mount Laurel, New Jersey
gereden: 25.4 mijl,
Woensdag 21 maart 2012
Vanacht veel wakker geweest, maar dat hoort nou eenmaal bij de jetlag. We staan om 6.00 uur op en halen een ontbijtje bij de receptie. Er zijn muffins en bagels met jam, koffie en jus d'orange. We peuzelen het op de kamer op terwijl we kijken wat we vandaag willen doen.
We besluiten eerst een serie van 28 munzees te gaan doen die bij een mall liggen. Het blijkt een zeer uitgestrekt winkelgebied te zijn en we combineren de munzees met wat shoppen.
Het wordt een gezellig dagje. Het begint een beetje druilerig, maar al snel klaart het op. 'S middags begint de zon flink te schijnen en wordt het zelfs 22 graden. Ondanks dat we in een behoorlijk bebouwd gebied zitten, kunnen we genieten van de natuur.
Overal staat de bloesem in bloei. Mooie witte en roze bloemen hangen in de bomen. Soms worden we getrakteerd op een mooi bloeiende magnolia. Ook zien we veel gele bremstuiken. De ganzen zijn er in ieder geval ook van in de war, want die zie je hier overal op het asfalt lopen.
Tegen 15.00 uur zijn we klaar met de munzopoly serie. Van de 28 vinden we er 24. Ook hebben we nog 4 geocaches gevonden in hetzelfde winkelgebied. We zijn de bebouwing zat en zoeken een stukje echte natuur op. Na een half uur rijden komen we bij een bos en moeras gebied. Hier is het lekker rustig. We lopen een leuk rondje en vinden nog eens 4 geocaches en een munzee.
Na de wandeling zijn we aan eten toe. We eten bij een Malesian/Thai restaurant. Het smaakt ons goed. Om 20.15 uur weer terug op de kamer. Dan begint het avondje internetten, schrijven, en tv kijken. Er moet nog het een en ander aangepast worden. Maar ook vanavond maken we het niet laat.
Econolodge
Mount Laurel, New Jersey
56,3 mijl gereden
Donderdag 22 maart 2012
We staan om 7.30 uur op. Gelukkig al wat beter geslapen dan gisteren. We halen weer een ontbijtje bij de receptie, maar hebben er nu ook pancakes bij die we gisteren hebben gekocht. Bevroren pancakes, die na 20 seconden in de magnetron heerlijk smaken.
We gaan vandaag eerst shoppen. Op 40 minuten rijden ligt een grote factory outlet. Op weg ernaar toe komen we langs een grote sport/vrije tijdswinkel. Hier vind ik de jas waar ik al even naar op zoek was. Een heerlijk warme, wind-en waterdichte jas met een uitneembare voering. Goed voor onze wandelingen. Niels kijkt nog naar wandelschoenen, maar kan deze niet vinden.
Onderweg naar de outlet vinden we ook nog twee munzees. Dan kunnen we eindelijk echt gaan shoppen. We rijden eerst met de auto het hele terrein van de outlet over om te zien wat er zit en waar we naar toe willen. Dan parkeren we de auto aan het begin en starten we bij de GAP. Niels scoort meteen 2 spijkerbroeken. Voor mij zit er niets bij. We lopen het hele rondje en kijken in een heleboel andere winkels. We kopen nog een paar kleine dingetjes, maar kunnen niet slagen voor mijn spijkerbroeken en de wandelschoenen van Niels. Die zoektocht wordt vervolgt.
Om 15.00 zijn we klaar. We gaan eerst een ijsje eten bij de Dairy Queen. De rest van de middag brengen we door met geocachen. We eten een hele kleine burger bij White Castle, maar dat smaakt toch een stuk minder dan dat we verwacht hadden. Daarna is het nog een uur terugrijden naar de kamer.
Niels bereid de route voor morgen voor en ik ruim onze nieuwe aankopen op en schrijf het verslag. We maken het ook vanavond niet laat, om 23.00 uur gaat het licht uit.
Econolodge
Mount Laurel
179,2 mijl gereden
Vrijdag 23 maart 2012
We zijn weer vroeg wakker. Om 7.00 uur staan we op, ontbijten en ruimen de kamer op. Alles pakken we weer in en om 9.00 uur kunnen we uitchecken. Het belooft een mooie dag te worden. Volgens het weerbericht wordt het vandaag zo'n 28 graden en dit komt nog uit ook.
Als we wegrijden begint er een lampje te branden in de auto. Er is iets mis met de banden. We rijden eerst naar het winkelgebied en bij "Mr.Tire" vragen we of ze kunhen helpen. Eentje is wat zacht en wordt netjes opgepompt. Als we wegrijden blijft het lampje branden. Nadat we de auto even parkeren en opnieuw starten blijft het lampje branden. We programeren de tomtom maar naar een Alamo langs de route. Als we ongeveer een half uur aan het rijden zijn, gaat het lampje eindelijk uit. We besluiten om Alamo over te slaan. We beginnen met het zoeken naar geocaches en munzees die we op weg naar Baltimore tegen komen. Niet alles wordt gevonden, maar dat hoort erbij.
Als we de grens van Delaware met Maryland over zijn, zien we een verandering van het lanschap. We genieten van een mooi boerenlandschap en een glooiend terrein.
Onderweg komen we nog een geocaher tegen. Deze verteld ons dat er 12 geocaches zijn neergelegd voor een event op 5 mei. De caches kunnen nu al gezocht worden, maar je kan ze pas vanaf die datum loggen en zien op internet. Hij geeft ons de info die we nodig hebben. Eentje ligt vlakbij in een state park en die gaan we meteen doen. Het is een mooi park en jammer dat we niet zoveel tijd hebben om alle andere caches die er liggen te bezoeken.
We eindigen onze geocache dag met 5 geocaches en 2 munzees 0p één parkeerplaats langs de I95. Daarna is het nog een uur naar het hotel. We rijden dwars door Baltimore en zien de wat mindere wijken van deze stad. Het hotel ligt in een nieuwe, moderne wijk in het zuiden van de stad. We leggen alle spullen in de auto en gaan meteen weer op pad om wat te eten te scoren. We komen uit bij een Japans restaurant met een uitgebreide sushi. Dat is altijd lekker. Het is er gezellig en het eten smaakt ons goed. We hebben allebei een menu met soep, sla, sushi, zalm of kip en rijst. 's Avonds op de kamer loggen we nog de geocaches en gaan we weer betijds slapen.
Microtel Inn & Suites
Linthicum
149,5 mijl gereden
$164 voor 3 nachten
Zaterdag 24 maart 2012
We slapen uit vandaag. Om 8.30 uur staan we op. We halen ontbijt bij de receptie.
Om 10.00 uur rijden we naar Washington en om 10.10 uur draaien we weer om. De auto maakt nu niet alleen af en toe een ratelend geluid, maar maakt een heleboel herrie en begint behoorlijk te trillen. Het voelt alsof de banden eraf trillen. Er branden geen lampjes, maar we vinden het onverantword om verder te rijden met met een auto die voelt alsof ie uit elkaar zal vallen. Gelukkig zitten we vlakbij het vliegveld van Baltimore waar een Alamo zit.
Op het vliegveld kunnen we de auto omruilen, gelukkig voor dezelfde soort auto. Dus hebben we weer een Hyundai Santa Fe. Een uur later zijn we weer op weg naar Washington.
Dan rijden we langs Bass Pro Outdoor Shop. Dat is een gigantische outdoor winkel en Niels moet nog nieuwe wandelschoenen hebben. Bij deze winkel hebben we een grote kans dat hij kan slagen, dus we nemen de afslag en gaan de winkel in. In de winkel hebben ze een gigantisch aquarium, een klimmuur en nog veel meer. Niels slaagt voor zijn schoenen en we nemen meteen een mooie dagrugzak mee.
Op naar Washington. Inmiddels is het 12.30 uur en nog een uurtje rijden. Om 14.00 uur is er een stadswandeling waar we aan mee willen doen. We hebben dus een half uurtje om de auto te parkeren. Moet lukken zou je zeggen. Nou, het blijkt moeilijk. In het weekend is het wel gratis parkeren, maar alles staat vol. We rijden rondjes om het Witte Huis en eindelijk rijdt er een auto uit een parkeerplaats voor onze neus weg. We kunnen zo inrijden. Nog 5 minuten de tijd om de straat uit te lopen. We zijn precies op tijd voor de wandeling.
De wandeling is absoluut een aanrader. We hebben deze gevonden via freetours by foot. Een enthousiaste vrijwilliger leidt ons langs de hoofdattracties / monumenten van Washington. De tour duurt ruim 2 uur en is super interessant. Helaas werkt het weer niet zo mee. Het is druilerig weer met af en toe een echte regenbui. We beginnen bij het Washington monument, zien het Capitol, het Witte Huis en het Jefferson monument van een afstandje, lopen door naar het monument voor de tweede wereldoorlog. Daarna gaan we nog naar het monument voor de Vietnam oorlog, het monument voor Abraham Lincoln, waar dr. Martin Luther King zijn "I have a dream" speach heeft gehouden en we eindigen bij het monument voor de Koreaanse oorlog.
Overal heeft onze gids Chris een verhaal over te vertellen met hele leuke wetenswaardigheden.
Na de wandeling willen we nog even naar het Witte Huis lopen, om het wat dichter bij te zien, maar dan begint het echt goed te regenen. Dus we gaan naar de auto. En wat blijkt, we staan te dicht op de bushalte en hebben een bekeuring van $100,00 te pakken. Toch niet goed opgelet en blind tussen de al geparkeerde auto's de onze neergezet. We stonden met z'n allen fout geparkeerd kennelijk.
We pakken de auto en gaan nog een rondje door Washington rijden. We rijden op tot het Capitol en een pakken een rondje om het Witte Huis. Helaas is de straat aan de voorkant afgezet voor auto's, maar het regent te hard om uit te stappen. Na een toeristisch rondje gaan we richting huis. Onderweg rijden we een stukje om, om langs een Subway te gaan voor een broodje. Je zal om 20.05 uur honger krijgen, dan kan je bij deze Subway niet terecht. Gelukkig is er eentje verder op wel open en we halen een broodje voor op de kamer. Hier kijken we wat tv, internetten, schrijven ons verslag enz.
Microtel Inn & Suites
Linthicum
108,2 mijl gereden
$164 voor 3 nachten
Zondag 25 maart 2012
Niels is nog steeds niet lekker, dus ik laat hem nog even liggen. Om 9.25 uur ga ik het ontbijt halen, want dat duurt tot 9.30 uur. Koffie en thee erbij, en nog wat verder uitrusten. Om 12.00 uur gaat het weer een beetje en gaan we naar buiten. We zoeken een paar munzees in de buurt en gaan dan over op de geocaches. We eindigen in een mooi bebost gebied. Hier liggen meerdere caches en we proberen een wandeling te doen. Maar na de 3de cache gaat het toch niet meer zo lekker en gaan we terug naar het hotel. Niels gaat slapen en ik ga een beetje tutten.
We hebben anderhalf uur om bij te komen. Dan is het tijd om naar een etentje met medecachers te gaan. Dit is in een Mexicaans fastfood restaurant. Als we aankomen zien we aan de tags op de auto's dat we goed zitten. Binnen zitten er al een stel geocachers. We halen wat te eten en maken een praatje met onze nieuwe vrienden. Het is een gezellige avond, maar we maken het niet laat. Om 20.00 uur zijn we weer terug in het hotel. Niels gaat weer naar bed en ik blijf nog even internetten.
Microtel Inn & Suites
Linthicum
68.5 mijl gereden
$164 voor 3 nachten
Maandag 26 maart 2012
Vandaag rijden we naar een nieuwe omgeving. We rijden via Washington. Niels wil daar nog graag een geocache doen en ik wil graag het Witte huis van wat dichterbij bekijken.
Het parkeren is een ramp. Je mag ook doordeweeks rondom het Witte huis gratis parkeren, met een limiet van 2 of 3 uur, maar het staat natuurlijk helemaal vol. Een klein stukje verder is het betaald parkeren, ook met een maximum en uiteindelijk, na weer een half uur zoeken, komt daar een plekje vrij. Hiervandaan is het ongeveer 15 minuten lopen naar het Witte huis. Onderweg kunnen we een paar geocaches loggen. Het Witte huis is kleiner dan we verwacht hadden. De tuin is daarin tegen gigantisch. Het Oval office is verstopt achter de bomen.
Het is weer tijd om verder te gaan. We rijden door naar Harrisonburg, Virginia. We stoppen kort bij het visitorscenter voor een kaart en komen om 16.00 uur aan bij de plek waar de Red Roof Inn uit ons boekje zou moeten zijn. Langs de snelweg staat een groot reclamebord van dit motel, maar het motel zelf is nergens meer te vinden. We rijden een paar keer op en neer, maar het zit er echt niet. Dan de tweede optie, deze zit wat verderop en bestaat wel. Ook is er nog een kamer voor ons vrij.
We laden de spullen uit en gaan nog even op pad. In een park op een half uurtje afstand liggen een aantal munzees. Dat is ons doel voor vanmiddag. We vinden er een aantal, maar er zijn er ook al een hoop verdwenen. Toch maken we een goede wandeling van zo'n anderhalf uur. Het is nog laat licht, rond half acht valt de schemer in.
We doen nog een paar geocaches op de parkeerplaatsen van wimkelcentra en gaan een hamburger eten bij "Five Guys ". We zijn laat terug op de kamer en het is na twaalf uur als we gaan slapen. Eindelijk de jetlag te boven.
Budget Inn
Harrisonburg, Virginia
$ 32,99 ex per nacht
276,7 mijl gereden
Dinsdag 27 maart 2012
We staan weer rond 8.15 uur op. Het ontbijt zit niet bij de kamer, dus we smeren een boterhammetje op de kamer. Koffie en thee erbij en wij zijn tevreden. We maken een hele planning voor vandaag waar uiteindelijk weinig van terecht komt. We gaan om 11.00 uur op pad. Het is koud, 6 graden. En dan te bedenken dat het vrijdag bijna 30 graden was.
Eerst een paar caches en munzees onderweg en dan komen we aan in het Shenandoah River State park.
Een heel mooi park met duidelijke bewegwijzering voor de trails. Overal netjes de afstanden erbij, hoe moeilijk de trail is en zelfs de gps coordinaten van de ingang, de tussenpunten en het eindpunt. We pakken bij de eerste cache het steile pad omhoog. Als we bijna bij ground zero zijn, blijkt dat we het benedenpad hadden moeten hebben. Ach, goed voor de conditie. We besluiten om de kortste weg te nemen en gaan recht naar beneden. Het blijkt toch iets steiler te zijn dan we dachten. Als we dan halverwege ook nog eens een slang tegenkomen is het feest compleet.
Beneden aangekomen vinden we de cache snel. Langs het pad staan de Virginia Bleubells vollop in bloei. Een prachtig bloemetje met een roze knop waar een blauw/paars bloemetje uit komt. We lopen via de makkelijke weg terug naar de auto en rijden naar een andere kant van het park. Hier doen we een wandeling van bijna 2 uur waar we onderweg twee geocaches vinden. Dit is geclassificeerd als een moeilijke trail. Het gaat dan ook behoorlijk steil omhoog. Het is echt te zien dat de lente begint. Ook hier poppen allerlei kleine bloemetjes uit de grond omhoog. Langs het pad zien we kleine witte en roze bloemetjes en hele mooie bosviooltjes. Eenmaal boven hebben we een schitterend uitzicht. We blijven er nog even van genieten en gaan dan via de snelste weg, dus weer rechstreeks, naar beneden. Hier komen we op een ander boardwalk uit die we naar de auto lopen.
We doen nog 2 caches in het park, bij een uitzichtspunt en langs de rivier. Hierna verlaten we deze mooie omgeving om naar de volgende mooie omgeving te gaan. We hadden nog meer caches in de planning, maar daar hebben we de fut en tijd niet meer voor.
We gaan naar de Blue Ridge parkway, een Nationaal park dat eigenlijk alleen maar bestaat uit een asfaltweg van 754 km lengte. We zitten bij het eerste gedeelte. Deze weg loopt helemaal door naar North Carolina. We rijden de "Skyline Drive" totdat de zon ondergaat. We zien veel herten onderweg. De natuur is ook hier weer schitterend.
Als het donker is pakken we de snelweg terug naar het motel. We eten bij de Ihop en gaan terug op de kamer onze volgende bestemming plannen, geocaches uitzoeken en het verslag schrijven.
Budget Inn
Harissonburg, Virignia
$ 32,99 ex tax per nacht
140.6 Mijl gereden
Woensdag 28 maart 2012
We slapen tot 8.30 uur en gaan ontbijten bij Waffle House. We eten lekkere wafels, bacon en hashbrown. Het smaakt goed.
Na het eten volgt een autodag. We rijden naar West-Virginia vandaag. We beginnen met mooie binnendoor weggetjes. We slingeren door de bergen en hebben mooie uitzichten. We stoppen een paar keer onderweg, maar doen geen geocaches. Deze blijken allemaal bovenop de bergen te liggen, waar je alleen met touwen of heftige klimpartijen kan komen. En daar hebben we vandaag geen zin, tijd of materialen voor.
We komen om ongeveer 18.30 uur aan bij het motel. In de eerste kamer werkt het internet niet dus: klagen bij de receptie. We maken een heel lang verhaal heel kort, na meerdere telefoontjes en meerdere dreigementen wederzijds komt er een upgrade naar een kamer met internet. En met de aangevraagde koelkast en magnetron. Dus we verhuizen naar een andere kamer. We houden een rustige avond op de kamer, eten een boterhammetje, kijken tv en internetten wat. We gaan vroeg slapen.
Travelodge
Parkersburg, West-Virginia
€ 106,00 + $ 15,00 voor drie nachten.
240.5 Mijl gereden
Donderdag 29 maart 2012
We ontbijten met zoete donuts en zoete cornflakes. We halen brood voor de lunch en rijden een uurtje verderop naar het Baker Preserve, een mooi natuurgebied. We parkeren de auto, pakken een rugzakje voor de wandeling en beginnen onze wandeltocht.
We steken een klein stroompje over en klimmen omhoog, de berg op. De eerste geocache is een beetje zoeken, maar wordt wel gevonden. Door naar de volgende. Halverwege komen we uit bij een gemarkeerd trail. Deze volgen we een stuk en komen bij de tweede cache van vandaag aan. Het gaat stijl omhoog en naar beneden. We klimmen wat af, maar wat is het een mooie omgeving en zo heerlijk stil. We wandelen bovenop een bergkam naar de volgende cache. Deze moeten we uit een holle boomstam vissen. We volgen een stukje trail naar de volgende geocache, klimmen omhoog en dalen wat af. We steken een water over en vinden de cache. We doen in totaal 11 geocaches in deze beboste bergen. Eentje ligt bovenop een rots, in het dal. Een andere horen we voordat we de cache daadwerkelijk zien. Er hangt een wind-klingelding (orgel?) in de bomen bovenop een berg, waar de cache naast hangt. De laatste is weer in het dal, in een grot.
Na een wandeling van bijna 5 uur komen moe aan bij de auto. Het was net 1 berg en 1 cache te veel. Maar wat een fantastische wandeling. Eerst even bijtanken en uitpuffen in de auto. Het is nog net even iets te vroeg om te gaan eten, en meer wandelingen lukt niet, dus gaan we voor wat snelle munzees en rustig een stukje rijden.
Op de weg terug naar het motel eten we bij Ruby Tuesday. Het smaakt ons erg goed. Rond 21.30 uur zijn we weer bij het motel. Nog even de tv aan en wat internetten en dan slapen.
Travelodge
Parkersburg, West-Virginia
€ 106,00 + $15,00 voor 3 nachten
126,5 mijl gereden
Vrijdag 30 maart 2012
We staan om 8.30 uur op en als we ontbijt gaan halen blijkt het te regenen. Het ziet er niet naar uit dat het snel ophoudt, dus de plannen worden wat gewijzigd voor vandaag. We gaan gewoon een stukje verder rijden dan in eerste instantie de bedoeling was.
Onderweg houdt de regen op en begint het zonnetje een beetje waterig te schijnen. Het is hier in de bergen toch best nog koud. Gelukkig wordt het in de loop van de dag beter en warmer.
Plaats van bestemming vandaag is St. Clairesville, een stad met veel geocaches en munzees en waar we als het begint te regenen zo de mall in kunnen gaan, omdat we daar toch in de buurt zijn. Het is een leuke stad, met een grappig downtown en een mooi courthouse. We beginnen lopend. Het rondje om de mall duurt zo'n anderhalf uur, dus we hebben onze lichaamsbeweging voor vandaag weer gehad. Op het rondje doen we 5 geocaches en 11 munzees. Niet alles wordt gevonden, maar dat houdt je alert.
We gaan verder met de auto. Een blokje om de winkels naast de mall, en natuurlijk worden de winkels zelf ook bezocht. We gaan door tot het te donker is om te zoeken. Inmiddels hebben we de winkels verlaten en rijden we meer door de buitengebieden van de stad. Als we aan de terugweg beginnen, gaat het regenen. Al heel snel begint het te onweren. Ik heb nog nooit zoveel weerlichten gezien. We worden omringt met flitsen. Het begint ook enorm hard te regenen. Het houdt pas op als we in de buurt van ons motel zijn, maar zodra we binnen zijn begint het weer. Het is 22.45 uur, we nemen een kop thee en gaan rond middernacht naar bed.
Travelodge
Parkersburg, West-Virginia
€ 106,00 en $ 15,00 voor 3 nachten
212,8 mijl gereden
Vrijdag 31 maart 2012
We verlaten om 10.00 uur het motel om op ons gemak naar het volgende hotel te rijden. Het is een beetje een sombere dag, bewolkt, grijs, grauw en koud. We stoppen gemiddeld elk half uur om even de benen te strekken, een geocache of een munzee te vinden. Eigenlijk is het een lekkere relaxe rit dwars door de bergen.
Om 18.30 uur komen we aan in ons hotel. We vinden een flyer van een outlet mall hier in de stad. Daar moesten we nog naar toe, want Inge wil ook nog een spijkerbroek kopen. Dat maar eerst doen, ze zijn tot 21.00 uur open en we hebben toch geen honger. Om 21.01 uur staat Inge bij de kassa van GAP met twee nieuwe spijkerbroeken. Geslaagd, eindelijk.
We eten bij Uno, een grill restaurant. Als we zitten krijgen we van een tafel naast ons een kortingscoupon van $5,00. En hij wordt nog geaccepteerd ook. Bedankt vriendelijke mensen. Het eten is lekker, het wordt een late vanavond. Om 23.30 uur zijn we terug in het hotel.
Hotel Express
Hagerstown, Maryland
$ 106,00 voor 2 nachten
Zaterdag 1 april 2012
We hebben een slow start. Eten pancakes voor het ontbijt. Als we naar buiten kijken, ziet het er grauw uit. We kijken waar we naar toe willen en vinden een trail van 28 munzees langs een voormalige treinbaan. Deze is omgebouwd tot fiets en wandelroute en kronkelt al bijna twee weken om ons heen. Nu hebben we een mooi stuk gevonden om deze een stukje af te lopen.
Als we klaar staan om weg te gaan, blijkt dat de munzees niet in onze databases staan, omdat ze pas 28 maart neergelegd zijn. Dus eerst een update doen. Dat gaat niet zo snel, dus na 2,5 uur hebben we eindelijk alles binnen en staat het op onze telefoons. Het is 13.00 uur als we vertrekken.
Onderweg stoppen we nog even bij het Visitorscenter van Maryland en vinden er een geocache. Dan zijn we eindelijk de WNOD (Washington and Old Dominion) trail aangekomen. We beginnen aan een tocht van zo'n 5 kilometer heen en weer 5 kilometer terug. Gemiddeld elke 200 meter hangt een munzee. We vinden ze allemaal. Het is een heerlijke wandeling. Het weer is wat opgeknapt, het zonnetje schijnt lekker.
Na 3,5 uur zijn we lekker uitgeblust bij de auto. We zoeken een restaurant op om een beetje bij te komen en rusten uit bij Chili's. Niels eet verrukkelijke spareribs en ik heb een lekkere crispy kip met een maiskolf. Als we terug naar het hotel rijden regent het. Hopelijk is het morgen weer droog. We kijken tv, zitten op internet en schrijven het verslag.
Hotel Express
Hagerstown, Maryland
$106,00 voor 2 nachten
Zondag 2 april 2012
De laatste complete dag van deze vakantie. We vertrekken naar ons laatste motel in de buurt van het vliegveld. We hebben hetzelfde motel gereserveerd als waar we de eerste nachten zaten.
De rit duurt zonder stoppen zo'n 3 uur. Dus we gaan op ons gemak weer de weg op.
Onderweg pakken we geocaches en munzees mee. We lopen een wandeling van ruim een mijl in een mooi stadsbos. Helaas wel erg ingebouwd, dus overal om ons heen het geluid van auto's. Het bos zelf is leuk en we vinden 9 van de 10 munzees.
We komen rond 20.00 uur aan bij het motel. De kamer is geregeld en we gaan een hapje eten bij Bob Evans, een familie restaurant net om de hoek van het motel.
Na het eten de koffers inpakken en de laatste dingen regelen op internet, zoals de bekeuring van Washington betalen en inchecken in het vliegtuig. Daarna lekker slapen.
Econolodge
Mount Laurel, New Jersey
? 47,20 voor 1 nacht
226,6 mijl gereden
Maandag 3 april 2012
Vandaag gaan we vliegen. Maar we hebben eerst nog een halve dag te gaan. We halen een ontbijtje bij de receptie en gaan al om 9.45 uur op pad. Het scheelt dat we gisteren de koffers hebben ingepakt.
We hebben een route langs de laatste munzees hier in de omgeving gemaakt. Het zijn er 40 in totaal, maar ze zijn allemaal met de auto te bereiken. Het wordt dus geen wandeldagje, maar een autodagje. Het lukt ons om naar alle 40 locaties te gaan. Ook nu wordt het meeste gevonden. Er zijn er altijd wel een aantal weg of waarvan de inkt verlopen is, waardoor het scannen niet lukt. Toch hebben we een fantastische score en we staan zelfs op de eerste plek van de Munzee topplayers van 3 april.
We moeten de auto om 16.00 uur inleveren en komen om 15.57 uur het terrein van Alamo oprijden. Precies op tijd. De auto wordt ingeleverd, we gaan naar het vliegveld, leveren onze koffers in en lopen naar de gate. Er is helemaal niets te doen op dit vliegveld, dus het is wachten en internetten.
De vlucht is erg bumpy. De lampjes riemen vast gaan aan bij vertrek en blijven de volledige 8 uur aan staan. Het bezorgen van het eten wordt onderbroken omdat er teveel turbulentie is. Wat een verschrikkelijke vlucht. Geen oog dichtgedaan. Gelukkig landen we om 8.25 uur Nederlandse tijd op woensdag 4 april weer op Schiphol. Weer een vakantie ten einde.
72,2 mijl gereden vandaag
Production, Niels & Inge