Vakantie Verslag

CTRL f5 om de pagina nieuw te laden

---

- Niels en Inge

Vandaag is het zover, we gaan weer op avontuur. Dit keer niet alleen, maar samen met mijn moeder en Carla. Curaçao is de bestemming dit keer. Lekker 9 dagen weg uit de kou en genieten van een warm land.

Om de file een beetje te vermijden rijden mama en Carla al vroeg weg uit Culemborg naar ons toe. Ze zijn er om 7.15 uur. Ik ben nog net het laatste stukje aan het stofzuigen en Niels zit aan het ontbijt. Gelijk is het al gezellig. Nadat alles klaar is, lopen we naar het station en zijn ruim op tijd voor de trein van 8.51 uur.

Op Schiphol hoeven we niet in de rij voor de bagage. Omdat Carla haar rolator mee heeft mogen we naar een speciale balie. Erg handig. Ook bij de bagagecontrole en het boarden voor het vliegtuig hebben we voorrang. Ze moet alleen wel leren om rustig achter die rolator te lopen, want met dat ding in haar handen gaat ze als een speer.

De vlucht verloopt rustig we zitten twee aan twee achter elkaar en dus zit ik af en toe achterste voren op de stoel. We doen wat spelletjes, lopen een rondje vliegtuig en kijken film. Af en toe doezelen we weg. Ook het eten onderweg was lekker. Na ruim 9 uur en kwartier komen we aan op Curaçao.

Bij de douane worden we even gesplitst. Mama en Carla mogen om de rij heen via het loket voor de minder valide, Niels en ik gaan in de rij voor de zelfscan. Deze is niet zo lang gelukkig. De meeste mensen hebben zich nog niet van te voren via internet aangemeld en staan in de langere rij voor de douane.

Dan is het wachten op de bagage en kunnen we de auto halen. We passen maar net met z'n vieren en alle bagage in de Kia Sportage met kenteken Y-065. De rit naar het huisje volgt in het donker, dus nog niet echt een impressie van het eiland kunnen krijgen. Bij Blue Bay staat Britt op ons te wachten om ons naar het huisje te leiden. Het huisje is prachtig, van alle gemakken voorzien en een schitterend groot overkapt terras. De koffers worden uitgepakt en we drinken nog even wat buiten. Ben benieuwd hoe het overdag eruit ziet.

Om 22.00 uur zijn we het wel zat en gaan we richting bed.

Blue Bay Resort 9,8km gereden

We slapen allemaal goed, maar zijn wel vroeg wakker. Mama loopt al om 6.00 uur foto's van de omgeving en de vogels te maken, want wat is het hier mooi. Wij volgen wat later. Eerst rustig wakker worden met koffie, thee en een sultana. Daarna pinnen en boodschappen doen, want we lusten nu wel een echt ontbijtje.
We komen uit bij een soort Makro, waar we de eerste noodzakelijke boodschappen doen. Op de terugweg zie ik een flamingo in het meer van Blue Bay zitten. Ik word niet echt geloofd. Terug bij het huisje gaat Niels alvast het strand verkennen en gaan wij ontbijten.
Als Niels terug is eet hij ook wat en maken we met z'n allen de wandeling naar het privé strand van het resort. We komen op dit kleine stukje de prachtigste planten en bomen tegen en zien de kleine hagedissen over het pad schieten. Ze zijn mooi, hebben een blauw/groene staart en stippen. In het meer zien we 3 flamingo's staan. Ze zijn prachtig roze van kleur. Op de parkeerplaats voor het strand zitten de echte grote reptielen. Hagedissen of leguanen van ongeveer een halve meter lang. Mooi van kleurschakelingen en met spikes op de rug en kop en een zak onder de kin. Ze worden uitgebreid op de foto gezet. We zien er een stuk of 5 lopen.

        

Dan zijn bij het strand aangekomen. Het is op het warmst van de dag. Niels en ik gaan met de voeten het water in, mama en Carla kijken toe. We lopen naar een soort pier toe en zien al hele mooie vissen in het water. Mooie blauw/gele vissen, een groep lange smalle vissen en nog een zwart witte. Het is een mooie baai waar we later in de week gaan snorkelen.

We lopen weer rustig terug naar ons huisje en lunchen met brood. Daarna gaan we naar de volgende supermarkt voor wat meer verse spullen. De schappen van de supermarkt bijna leeg voor we weer terug naar het huis gaan. Omdat de eieren op waren en we toch een eitje bij de salade willen vanavond, gaan we nog even naar de Albert Heijn in Willemstad. Eigenlijk is het vreselijk om toe te geven, maar best een verademing om gewoon bij de Appie boodschappen te doen. We nemen 2 dozen eieren mee en weten waar we van de week lekker brood kunnen gaan kopen. We gaan via een geocache met een omweg terug naar het huis. De route leidt ons over een onverharde weg door een groengebied. Helaas wordt er veel afval gedumpt hier, waardoor we naast de prachtige cactussen ook verrotte koelkasten, autobanden en andere troep zien. We rijden door tot we bij de zee zijn. We lopen over de rotsige bodem naar een grote steen waar we de geocache vinden. Daarna wandelen nog een klein stukje door naar de zee. Deze klotst hard tegen de rotsen onder ons. De golven spatten hoog op. Wat een mooi stukje wereld is het hier.
We vinden nog wat dood koraal op de grond voor weer terug naar huis rijden.

Thuis gaat mama in de keuken aan de slag. We eten buiten op het grote terras een heerlijke maaltijd met salade, aardappeltjes en worstjes. We kletsen nog wat tot we onze ogen bijna niet meer open kunnen houden. Om 22.30 uur gaat het licht uit.

Blue Bay Resort

Om 7.30 uur gaat de wekker, maar iedereen is al wakker. We hebben een goede nachtrust gehad. We ontbijten lekker met yoghurt en muesli. Om 9.00 uur staat een duikinstructeur op Niels te wachten bij de gate. Hij gaat op duikavontuur, terwijl wij met z'n drieën een rustig ochtendje bij de villa hebben. We genieten van de vogels, terwijl Niels geniet onder water.

Er valt een fikse regenbui van wel 5 hele lange minuten. Gelukkig is het terras overdekt en blijven wij droog. Tegen 12.00 uur komt Niels vol verhalen over kleurige vissen en een grote murene terug. Hij heeft koraal gezien en heeft in een nachtmerrie zwart gat in de zee gezwommen.

Dan is het tijd om te lunchen. Niels verwend ons met heerlijke pancakes, een gebakken eitje en wat gebakken aardappeltjes. Na de lunch luieren we verder. Wat spelletjes spelen, het verslag schrijven en de foto's uitzoeken. Na nog 2 regenbuien gaan we weer wat doen.

We doen de badkleding aan en gaan naar het strand. Mama houdt de wacht en wij gaan de zee in. Het water is heerlijk verkoelend. De vissen zwemmen om ons heen. Carla zwemt meteen met open ogen onder water om de visjes te bekijken. Niels heeft een klein duikbrilletje en kan ook naar de visjes kijken. Ik hou nog even mijn hoofd droog en redt het zwemmend. Op een grote ronde dood koraal bol wat eruit ziet als hersenen rust ik even uit. Met het brilletje van Niels kijk ik ook even naar de visjes die om me heen zwemmen. Een mooie vis met gele streep en gele staart zwemt recht op me af. Na een half uurtje kijken we naar de krabbetjes tussen de rotsen aan het strand en gaan we weer terug naar de villa.

We eten rijst met kipsaté en wat groenten. 's avonds doen de dames nog een paar spelletjes rummikub voor we gaan slapen.

Blue Bay Resort
7,2 km gereden

We staan om 7.30 uur op. Ontbijten met z'n vieren en pakken dan de strand-, zwem- en snorkelspullen in voor een paar uurtje zee. Gisteravond hebben Niels en ik nog even 3 snorkels gekocht bij de supermarkt, want dat is goedkoper dan hier huren voor een dag. Het is 5 minuutjes lopen naar het water en we zijn er nog voor 9.30 uur. Het is redelijk rustig. We zoeken 4 bedjes op en laten mama met de spullen achter. Carla zwemt weer meteen met de snorkel weg en kijkt al drijvend naar de visjes. Niels geeft mij uitleg, neemt een duik helemaal onder water en komt proestend boven. De techniek hoe de snorkel onder water werkt heeft hij nog niet helemaal onder controle. Ik ben nog bezig om mijn hoofd onder water te houden, snorkel boven water en rustig door de snorkel te ademen. Mijn techniek is helemaal ver te zoeken. Nadat het ademen lukt ga ik ook proberen om te bewegen /zwemmen. Na een paar pogingen lukt ook dat en kan ook ik gaan genieten van de vissen die rondzwemmen in de baai.

We zien hele mooie blauwe en gele vissen. We zwemmen rustig rond en komen bij een stuk verschillende soorten koraal uit. In een inham van het koraal zitten wel 50 kleine gele visjes. We zien gele maanvissen met een zwart oog op de staart, mooie zwarte/witte nemo's en een grote langwerpige buikschuiver die bijna doorzichtig met zwarte stippen lijkt. Iets verderop beukt een hele grote blauw /gele vis met witte tanden tegen het koraal aan. Wat een prachtig gezicht. Je hoeft niet veel te doen, gewoon drijven met je hoofd onder water en de vissen komen vanzelf langs. Ik hou het ruim een uur uit in het water. Niels en Carla gaan dan nog naar de rand van de baai. Daar wordt het lichtblauwe water gitzwart. Ik heb niet zo de behoefte om zover te gaan. Het wordt daar dus ineens een flink stuk dieper. De bodem is niet meer te zien. Volgens Carla zijn ook de vissen daar minder te zien. Niels gaat nog een stukje verder, maar komt daarna ook terug. In de baai is het mooier.

We zitten na het zwemmen nog even een half uurtje op het strand. Dan hebben we het wel weer gezien. Het is inmiddels ook erg druk geworden. We lopen terug naar de villa en gaan lunchen.

Na de lunch stappen we de auto in voor een geocache /verkenningsrondje over het eiland. We gaan naar het noord-westen. Op 10 minuutjes van de villa stoppen we bij water.Er staat een bordje Flamingo watch area en inderdaad zitten er een stuk of 10 flamingo's. We stappen uit, want hier is een geocache waar we vragen voor moeten beantwoorden. We wandelen langs het water over een dijkje. De ene kant is heel troebel water, de andere kant heel helder. In het heldere water liggen wel duizenden kwalletjes, met prachtige kleuren. Als ze stilliggen lijken het net plantjes, tot ze gaan bewegen, dan zie je dat het kwallen zijn.
Na een leuke wandeling gaan we weer verder. Op naar de volgende geocache of mooi uitzicht die bij een failiet casino ligt.

We belanden uiteindelijk bij Westpunt op het strand Watamulu. Ook hier een geocache met alleen maar vragen. Het is een heel bijzonder strand van scherpe rotsen. Het lijkt op vulkaan of oud koraal. Daar waar het water de kust van raakt zijn een soort steenterassen ontstaan. Hier zie en voel je de kracht van de zee. De grond zit vol met gaten, maar eentje is heel bijzonder. Het is een blowhole, hier hoor en voel je de luchtweerstand uit de grond komen. Bij de lijn waar de kust begint is ook een blowhole. Hier spuit elke keer weer het zeewater met een enorme kracht uit omhoog. We blijven een tijdje kijken naar dit mooi natuurgeweld. Mama en Carla lopen weer rustig terug, terwijl Niels en ik het gebied verder gaan verkennen. We komen bij een enorm gat in de bodem, vlakbij de zee. Die is een natuurlijke brug, maar bij deze kan je de brugopening alleen vanaf zee zien. Ook komen we langs een diep gapend gat de zee in. Deze is goed afgeschermd zodat je er niet in kan vallen. Dan komen we uit bij een natuurlijke brug die op een hoek / punt ligt. Hier kan je prachtig zien hoe het water de doorheen gaat. We halen mama en Carla op om ze dit wonder te laten zien.

Daarna gaan we weer rustig aan terug richting Willemstad. Het wordt onderweg snel donker. Bij een lokale eettent stoppen we voor kapsalon en burrito's. Ze hebben zelfs kapsalon garnaal voor Carla. Het smaakt lekker. Voor het toetje gaan we naar Robin Baskin, heerlijk ijs eten. En dat was een mooie afsluiting van een heerlijke dagje Curaçao.

Blue Bay Resort
106 km gereden

We ontbijten met yoghurt en muesli en gaan op pad naar Willemstad. Om 10.00 uur parkeren we de auto vlakbij de pontjesbrug. Eerst bezoeken we het oude fort waar nu winkeltjes en horeca in zitten. Alles is gezellig in de Kerstsfeer versierd. En we vinden de meest gewaardeerde geocache van het eiland. Een magnetisch doosje dat boven oip een houten trap ligt. Zucht. Toeristen favo's...

Nadat we van het uitzicht hebben genoten, lopen we naar de pontjesbrug. Vlak voor we aankomen klinkt er een bel en draait de brug helemaal open. We hebben ruimschoots de tijd om te kijken hoe de brug door de pontbootjes wordt opengedraaid. Er komt 1 luxe jachtschip voorbij varen en dan gaat de brug weer dicht en kunnen we oversteken. De brug loopt raar. Het is een drijvende brug en dat merk je. We zwalken van links naar rechts naar de overkant. De gekleurde huisjes vallen een beetje tegen qua kleurstelling, maar dat mag de pret niet drukken. We wandelen eerst naar een geocache en gaan dan de binnenplaats van de fort Amsterdam op. Hier kijken we wat rond voor we weer naar de straat gaan. Aan de buitenkant van de muren van het fort hangen grote marmeren gedenkplaquettes, vooral ter herinnering aan bezoeken van Koningin Beatrix.

We lopen via de winkels die vooral voor de (cruise) touristen zijn bestemd door de "binnenstad". Het fruit van de floating market is niet geprijsd en bij navraag blijkt het extreem duur. Zo wordt er 10NAF (€5) gevraagd voor een enkele tros druiven. En afdingen is hier niet de bedoeling, want er gaat geen cent vanaf. We lunchen met een zoet broodje en een soort koek van een bakker en een verse smoothie van een streetcar aan een groot plein bij het postkantoor. Daarna lopen we weer rustig via wat kleine weggetjes en Kerstversieringen terug naar de brug. Als we net op de brug staan gaat de bel af en gaat de brug een klein stukje open om een toeristenbootje voorbij te laten varen.

We pakken de auto en rijden naar 2 geocaches die wel in Willemstad liggen, maar voor vandaag net iets buiten ons bereik lagen. De eerste vinden we snel hij een stapeltje stenen, de tweede is een vogelhuisje bij een klein resort met een mooi terras aan zee. We drinken er iets lekkers en kijken hoe de golven over de kade op het voorste gedeelte van het terras stroomt. Wij zitten een etage hoger gelegen. Na het drankje gaan we rustig richting huis. Niels voelt zich niet helemaal lekker en houdt het liever even rustig.

'S avonds eten we een home cooked maaltijd van mama en Niels. Daarna gaan de dames rummikubben. We worden dik ingemaakt door mama die 6x wint. Carla wordt met 3x tweede en ik wordt met 2x derde. Het is na twaalven als we naar bed gaan.

Blue Bay Resort
27,8 km gereden

Als we opstaan staat er een bakje kruidnootjes als Sinterklaasverrassing. Niels maakt voor ons allemaal weer een lekker ontbijt met pancakes en daarna gaat de relaxstand aan.
Gisteren kregen we een bericht van onze host op het eiland dat er voor vandaag stakingen zijn aangekondigd. Het advies is om op het terrein te blijven en niet naar Willemstad of iets te gaan. De supermarkt dichtbij zou niet zo'n probleem zijn.

Omdat Niels zich nog niet zo lekker voelt blijft hij bij de villa rommelen. Hij zorgt dat de foto's weer een naam krijgen en dat het verslag online komt.
Mama, Carla en ik gaan naar het strand. We zoeken weer een mooi schaduwplekje uit en Carla en ik gaan het water in om te snorkelen. Ik neem mijn telefoon mee in de speciale hoes die we gisteren hebben gekocht. Doodeng, maar het blijft waterdicht. In eerste instantie lukt het me niet om foto's te maken en hangt dat ding me vreselijk in de weg. Dus doe ik hem weer al. Mijn bril had vingervlekken, dus ook due zat niet lekker. Nadat ik deze heb schoongemaakt lukt het eindelijk om rustig te snorkelen. We zijn ongeveer een half uurtje verder en zo'n beetje de halve baai door als we hele mooie grotere vissen zien. Carla vindt het zo zonde dat ik mijn telefoon niet bij me heb nu voor een foto dat ik het toch weer ga proberen. Nu maar eens filmen. Boven water beginnen en dan onder water verder. En het lukt. Na een paar filmpjes en bijna anderhalf uur in het water gelegen stappen we weer aan wal. We drogen even op en gaan dan rustig aan naar de villa terug voor de lunch.

'S middags lezen we wat en proberen we de staking te volgen. Tot nu toe is er niet zoveel gebeurd. Wel is de weg naar Westpunt geblokkeerd geweest. Wat een geluk dat we daar al zijn geweest. Eind van de middag besluiten we nog wat boodschappen te doen voor de komende dagen. Vanavond worden namelijk de verdere stakingsplannen bekend gemaakt en dan kan het zijn dat we vast komen te zitten.
We rijden eerst naar de supermarkt om de hoek. Maar deze heeft niet alles wat we willen, dus gaan we toch maar even naar de Appie in Willemstad. Het is rustig op straat. Wel zien we een aantal politie auto's op strategische plaatsen staan. Als we de Appie uitlopen heeft het geregend, maar het is alweer droog. Nu we toch op pad zijn en het rustig is, gaan we nog even in de buurt geocachen. De eerste cache kunnen we niet vinden. De tweede ligt in het zwembad van een verlaten resort. Hierna vinden we een geocache in een neergestort vliegtuig en de laatste ligt op het terrein van een duikschool. Dan is het donker. We nemen de toeristische route via Willemstad terug om de Kerstsfeer in het donker te ervaren. Op een versierd pleintje stoppen we voor foto's.

    

Terug in de villa eten we wat kliekjes en soep met brood. We doen nog een spelletje en kletsen gezellig. Rond 23.00 uur gaan we slapen.

Blue Bay Resort

We ontbijten weer met muesli en yoghurt. Daarna gaan we naar het strand. Dat bevalt erg goed. Vandaag is Niels wel mee, hij voelt zich gelukkig iets beter. Hij neemt de telefoon mee het water in en probeert te fotograferen en wat filmpjes te maken. Ook hij heeft er wat moeite mee, maar het lukt wel. Van de 100 opnames zijn er een stuk of 30 te doen.

We snorkelen vooral aan de rechterkant tussen het koraal. Tijdens een stukje boven water, terwijl ik aan het watertrappelen ben stoot ik met mijn voet tegen het harde en scherpe koraal. Er zit een wond en mijn voet wordt blauw en dik. Ik blijf nog wel in het water. Dan kan het zoute water de wond uitspoelen en blijft het gekoeld. We blijven nog even snorkelen en zien mooie vissen. In een grote zwemmen grote vissen af en aan.

Lunchen doen we weer bij de villa. 's middags gaan we weer op stap. Nu gaan we het zuidelijke deel van het eiland op. Langs Willemstad rijden we via geocaches naar Jan Thiel. De eerste stop is bij een strand waar veel mensen aan het kitesurfen zijn. Een prachtig gezicht hoe de sprongen worden gemaakt.

Daarna gaan we via een onverharde weg verder, dwars door de natuur. Grote cactussen staan aan de kant en in het veld. We gaan heuveltje op en heuveltje af. Bij Jan Thiel vinden we een geocache aan het strand en zien de zon in de wolken zakken. Daarna zoekt Niels nog een geocache in een oud pesthuis, waar nu de vleermuizen wonen en rijden we door naar de allerlaatste geocache van vandaag. Dan is het echt donker en rijden we terug naar de villa.

We eten verse groenten prutje (tomaat, paprika, ui en ei) op brood. Ook vanavond wordt het niet zo laat. Rond 22.30 uur gaan we slapen.

Blue Bay Resort
Km

Vandaag zijn Niels en ik het eerst op. Na het ontbijt gaat Niels naar de gate waar hij wordt opgehaald voor een nieuw duikavontuur.

In de villa wordt het eten voor vanavond alvast voorbereid. We eten op aandringen van Niels zuurkool. Dus de aardappelen worden geschild, gekookt en de zuurkool wordt erdoor gestampt. Daarna gaan we weer lekker naar het strand. Snorkel op en gaan. Na een kwartiertje ga ik even bij mama zitten en later komt Carla ook erbij. Na even kletsen gaan we weer terug het water in. Nu met de telefoon in het speciale waterdichte tasje. De vissen laten zich geweldig op de film zetten. Als we terug van het strand komen, is Niels al in de villa. Het duiken is goed gegaan al had hij wel bij het water uitkomen een enorme bloedneus.

We gaan lunchen en na de lunch gaan we weer op pad. Het is een mooie combinatie van 's morgens snorkelen/duiken en 's middags met de auto op pad en de boel verkennen. We rijden naar gebied waar Niels heeft gedoken. Het is bij Jan Thiel in de buurt waar we gisteren ook waren. Nu zoeken we het restant van de geocaches. Bij een surfschool liggen er 2. Een gewone traditionale en een mysterie waar we eerst een en ander voor moeten opzoeken en een stukje wandelen. Beide geocaches vinden we.

Daarna gaan we door naar een oud fort. Deze heeft uitzicht op de duikplek van Niels van vanmorgen. We lopen het oude en verlaten fort door en beklimmen de toren. Het uitzicht is prachtig. Bij de auto gaat Niels nog een stukje vliegen met de drone. Hij vliegt over het fort en over het water. Ook worden de klimmers die hier bezig zijn op de film gezet. Daarna wordt het donker en rijden we weer terug naar de villa.

We eten zuurkoolstampot met echte (!) rookworst van Unox en doen nog wat potjes rummikub. Dit keer is het geluk aan mijn kant. Ik win 4x van mama voor ze gaat slapen. Carla en ik doen nog 3 potjes waarvan ik de eerste 2 win en Carla de laatste. Dan gaan ook wij slapen.

Blue Bay Resort
106,7 km gereden (gisteren en vandaag samen)

Niels heeft de halve nacht liggen hoesten en heeft last van z'n oren. Ik hoest ook en heb een zere keel. Carla hoest een beetje en mama zit onder de muggenbeten. Het is een beetje ziekenboeg-dag vandaag.

Na het ontbijt gaan we naar het strand. Alleen Carla gaat het water in om te snorkelen. Na een kwartiertje op het strand is het voor Niels en mij wel voldoende. Zo aan de kant liggen kunnen we echt niet. We gaan met de auto op pad. Eerst gaan we naar het strand naast Blue Bay waar Niels de eerste keer heeft gedoken. De geocache die hier hoort te liggen is verdwenen. Een duiker meldt ons dat. Hij weet ervan en weet precies waar hij hoort te liggen en hoe het doosje eruit ziet. Hij vindt het jammer, de cache heeft er 7 jaar gelegen. We kijken nog wat rond op het strandje voor we vertrekken naar de volgende geocache.

Dat wordt op lovers beach. Nou, het kan beter suicide cliffs (zelfmoord kliffen) heten. Een strand hebben we niet ontdekt, wel prachtige hoge kliffen met mooi uitzicht waar je echt niet vanaf wilt vallen. Deze geocache ligt er gelukkig nog wel en we schrijven onze naam in het boekje. We lopen nog een klein stukje verder het smalle paadje door, maar keren weer om als het te smal wordt.

We rijden via het zoutmeer met flamingo's terug naar de villa. Mama en Carla zijn inmiddels ook terug van het strand en het is tijd om te lunchen. Na de lunch gaan we met z'n vieren het laatste stukje van het eiland verkennen. Ik wil naar het meest oostelijke puntje rijden. Op maps.me zou dat moeten kunnen, op Google maps lukt het niet. We zullen zien hoever we komen.
Eerst onderweg nog wat geocaches zoeken. We komen uit in een park, een mooi rustig natuurgebied. Niels en ik gaan zoeken, mama en Carla blijven in de airco van de auto. We vinden het zo'n mooi gebied dat we ze toch gaan halen om ze dit zelf te laten zien. Door het bos lopen is verkoelend, lekker in de schaduw en er staan bankjes om te rusten. Dan houdt het bos op en komen we bij een prachtig zoutmeer aan. In het midden zitten de flamingo's. We lopen er een stukje omheen om dichterbij te komen. Dan voel je de zinderende hitte van de brandende zon weer. Maar wat een mooi stukje natuur is dit. Niels pakt zijn drone erbij en probeert de flamingo's van bovenaf te filmen. Geen idee of dit lukt, wat door de zon kan hij nauwelijks iets zien op z'n schermpje. Als we ook de drone niet meer horen wordt de opdracht "go home" gegeven. De drone blijkt zo'n 450 meter verderop te zitten. Ben benieuwd naar de filmpjes.

We zoeken aan het meer nog een geocache en lopen dan terug naar de auto. Daarna vervolgens we onze zoektocht naar het oostpunt. De eerste weg die we inrijden houdt op. Er ligt een grote hoop afval en troep en dit blokkeert alles. De tweede weg is een privé gebied. Een groot hek met "keep out" en "private property" blokkeert onze doorgang. Dan is er nog een mogelijkheid. We moeten eerst een stuk terugrijden, maar ook hier staat een hek. Een mining bedrijf heeft de boel afgesloten. Als laatste optie hebben we nog een zijweg van de mining road, maar ook hier een groot hek. Dit is een afgesloten plantage. Verder dan hier kunnen we niet. Helaas dus geen zeezicht vanaf het oostelijke puntje van Curaçao.

Op de terugweg naar Willemstad komen we voorbij een groente- en fruitwinkel aan de kant van de weg waar ze ook smoothies maken. We besluiten met een fris drankje de mislukking van het niet bereiken van de oostkust te vieren...
Daarna terug naar Willemstad waar we heerlijk bij de Japanner sushi gaan eten. Het is ons laatste diner hier op Curaçao en dat willen we feestelijk afsluiten. Het wordt een erg gezellige avond die wordt afgesloten met een laatste potje rummikub in de villa.

Blue Bay Resort
83,8 km gereden

De laatste dag op het eiland. We mogen tot laat in de villa blijven, waardoor we het rustig aan kunnen doen. En dus gaan Carla en ik nog voor de laatste keer snorkelen. Mama gaat mee naar het strand, Niels blijft in de villa uitzieken. Die is nog steeds niet helemaal lekker. Carla en ik hoesten wel, maar kunnen best nog snorkelen. We nemen afscheid van de vissen in de mooie baai. Alle mooie en gekleurde vissen laten zich nog een keertje zien.
Om 11.15 uur lopen we via de leguanen en flamingo's terug naar de villa. Douchen, lunchen en koffers inpakken. We krijgen bericht dat de vlucht vertraagt is. In plaats van 19.45 uur vertrekken we nu 1,5 uur later om 21.15 uur. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het slechte weer in Nederland.Om 15.00 uur komt de beheerder van de villa langs voor de laatste afrekening. Hij legt uit hoe we de sleutel moeten achterlaten en laat ons nog de rest van de dag gebruik maken van de villa.

Van rondhangen in de villa wordt je eigenlijk alleen maar ellendiger, dus mama en ik gaan nog een half uur wandelen over het park. We kijken nog naar de flamingo's vanaf het zwembad en lopen nog 1x naar het strand. Dan is het wel weer voldoende voor vandaag, want het is weer behoorlijk warm. We nemen nog een douche en smeren de laatste broodjes om mee te nemen. Iets na 18.00 uur vertrekken we uit de villa. Inmiddels is Carla ook wat zieker geworden en voelt Niels al wat koortsig aan, dus de ziekenboeg gaat naar huis. De auto inleveren gaat soepel, evenals het inchecken en afgeven van de bagage. Door de bagagecontrole en dan naar de gate. Hier moeten we een uur wachten. Het boarden verloopt wat chaotisch, maar levert geen problemen op. De reis gaat hobbelig en als we in Nederland aankomen is mama haar stem kwijt. Iedereen voelt zich een beetje zwak, ziek en misselijk. Door de sneeuw gaan we naar huis. Eerst uitzieken en dan de volgende vakantie plannen!
Of was die al bedacht...?