Vakantie Verslag

CTRL f5 om de pagina nieuw te laden

"naar St. Petersburg"

- Niels en Inge

Het is de eerste dag van ons nieuwste avontuur. We gaan weer eens met de trein op pad. Dit keer naar het (noord-)oosten van Europa. De rondreis begint natuurlijk op het station in Almere Muziekwijk. We hebben daar waar mogelijk eerste klas tickets en nemen dus plaats in een bijna lege 1e klas coupé in de trein van 8.25 uur naar Hilversum.

Blijkbaar wordt de eerste klas in Nederland bijna alleen maar gebruikt door NS personeel, want we worden aangesproken of we ook bij de NS werken, waar de vakantie naartoe gaat en maken een babbeltje met iemand die dus wel bij de NS werkt. Op Hilversum hebben we 33 minuten overstaptijd. We hadden eventueel een trein later kunnen nemen, maar willen geen risico lopen om meteen achterop schema te raken. We kopen nog een paar tijdschriften voor onderweg en lopen nog wat rond voor we ons perron gaan opzoeken.

De trein naar Berlijn heeft een vertraging van ongeveer 5 minuten en inmiddels wordt het behoorlijk fris op het perron. Dat zullen we de komende weken wel vaker meemaken. We hebben een coupe voor 6 personen waar we met 5 personen in komen te zitten. De trein zit ook behoorlijk vol. De reis naar Berlijn duurt zo'n 6 uur. Onderweg hebben we het erg gezellig. We kletsen, lachen, kijken naar buiten, lezen en slapen wat. De grens wordt ongemerkt gepasseerd en voor we het doorhebben rijden we Berlijn in.
Ons hotel lopen we in eerste instantie voorbij, zo dichtbij zit het. Omdat Niels vandaag jarig is, krijgen we een upgrade naar een suite. De ruime kamer bevind zich op de 5de etage van het moderne hotel. We laten onze bagage achter en gaan meteen weg, Berlijn in. Het is koud, dus mutsje op, sjaal om en door. We lopen via het enorme treinstation, langs de Bundestag, een Russisch oorlogsmonument met de Brandenburgertor in de verte, via een park door naar de Potsdamerplatz. Veel is afgezet met hekken omdat het volgend weekend groot feest is in Berlijn. Dan is het precies 30 jaar geleden dat de muur is gevallen. In de buurt van de Potsdamerplatz zoeken we eerst een geocache, verstopt in een levensgrote LEGO giraf. Het is de geocache met de meeste favoriete punten ter wereld. Daarna gaan we naar een stukje muur wat nog overeind staat naast het plein. Ook hier scoren we een geocache puntje. Op de Potsdamerplatz zelf staat de kerstmarkt al en is het een gezellige boel. De grote verklede monsters maken wat mensen aan het schrikken. De geur van de bratwurst en gebrande noten doen ons beseffen dat we trek hebben gekregen. Google to the rescue en we komen uit bij een Indiaas restaurant. Het is een mooi ingericht restaurant, groot en behoorlijk druk. Het eten is goed pittig, maar gelukkig hadden we raita erbij besteld. Als we weer buiten komen regent het een heel klein beetje. Eigenlijk helemaal niet storend, dus besluiten we om nog even een wandeling te maken i.p.v. met de trein terug te gaan. Na een geocache onder een brievenbus lopen we rechtreeks op de Brandenburgertor af. Ook aan deze kant zijn weer veel afzettingen, maar de poort is wel te bereiken. Na wat mooie avondfoto's en natuurlijk een geocache gaan weer verder. We lopen langs de Spree weer terug naar het hotel.

Amano Grand Hotel, Berlijn

We staan om 7.00 uur, genieten van een uitgebreid ontbijt en checken om 8.45 uur uit. Het station is om de hoek en we zijn er ruim een half uur te vroeg, maar dat geeft wat tijd om donuts te halen bij Dunkin Donut en Niels kan uitgebreid 360 foto's nemen op dit mooie station dat qua ruimte en architectuur herinneringen oproept aan Osaka. Ik drink nog lekker m'n thee en wacht rustig af.

Deze trein is netjes op tijd. Het is ook niet zo koud als gisteren gelukkig. We hebben een 6 persoons coupé voor ons tweetjes. Het eerste stuk gaat weer dwars door de stad en is prachtig om te zien. Als we de stad uit zijn, verandert het uitzicht al snel in weilanden en herfstbossen. We gaan een prachtige rivier over wat volgens ons de grens Duitsland - Polen is. Hierna zien we Poolse namen bij de stations staan. Niels krijgt een melding op z'n telefoon dat de tijdzone is gewijzigd. We dachten dat we er morgen als we Litouwen ingaan pas een uur erbij zouden krijgen, maar het zou wel kloppen met de aankomsttijd die wij een uur later hebben staan dan wat we nu doorkrijgen.

Er komt een man met karretje voorbij en we krijgen koffie, thee, een croissantje gevuld met champagne crème en een chocolaatje. Service van de Poolse NS, gewoon bij de 1e klas prijs inbegrepen.
De rit wordt wat luidruchtiger, de trein blijft maar toeteren, elke keer als er een overgang is of als er mensen langs de rails blijken te lopen. Op bebouwde stukken wel een paar keer per minuut. Een rustig ritje is het niet meer. Verder zien we een aantal keer wat hertjes in het veld staan . Ook valt ons op dat er geen enkele beveiliging langs het spoor is. Je kan als voetganger gewoon overal oversteken. Levensgevaarlijk, vandaar al dat getoeter. Bij de conducteur vragen we de aankomsttijd na en dat blijkt inderdaad 15.22 uur te zijn, ipv 16.15 uur zoals op onze tickets staat. En nee, geen tijdzone gepasseerd, gewoon verbeterde dienstregeling.

Aangekomen in Warschau lopen we via een park naar ons hotel. Het ligt op zo'n 700 meter van het station, maar vanwege de hoogte van het gebouw is het al zichtbaar. We lopen langs een geocache, dus nog voor we inchecken hebben we een nieuw geocache land op ons lijstje bijgeschreven.

We zitten op de twaalfde van de 31 etages in het hotel. Het uitzicht is zelfs hiervandaan mooi over de stad. We laten de koffers op de kamer en gaan gelijk door de stad verkennen. Het nadeel van deze periode is dat het vroeg donker is, waardoor we al snel in het duister tasten wat geocaches betreft. Het voordeel is weer dat de gebouwen en monumenten echt schitterend verlicht zijn.
We lopen langs prachtige statige gebouwen en mooie kerken. Bij het monument van Copernicus beantwoorden we wat vragen voor een geocache. Op de grond om het standbeeld ligt het zonnestelsel waar de vragen over gaan. Ook vinden we hier een fysieke geocache aan een fietsketting. Via de universiteit, die qua architectuur wel wat weg heeft van een Romeinse vesting, en bestaat uit enorme grote en mooie gebouwen en een geocache in de fietsmand van een geparkeerde fiets komen we uit bij een enorm groot plein met het graf van de onbekende soldaat. Naast de eeuwig brandende vlam staan 2 militairen in de houding. Ook branden er veel kaarsen. Deze zijn waarschijnlijk neergezet door de mensen omdat het vandaag allerzielen is en ze hier alle mensen die overleden zijn herdenken.

Inmiddels krijgen we wat trek en lopen we naar de straat bij de universiteit. Hier hadden we wat restaurantjes gezien en we belangen bij een traditioneel Pools restaurant. Op de kaart staan veel onaantrekkelijke gerechten zoals varkensneuzensoep en gestoofde lever, maar we vinden er iets tussen wat ons wel lekker lijkt. Een heerlijk glas warme hibiscusthee met sinaasappel maakt de maaltijd compleet. Na het eten wandelen we op ons gemak terug naar het hotel. We ontdekken een grote supermarkt waar we morgen een salade kunnen kopen omdat we een late trein hebben zonder eetgelegenheid.

Novotel Warschau, Polen

We ontbijten in een enorme ontbijtzaal met een groot buffet. Er is echt van alles te eten, zelfs rolmopsen en andere gekookte vissoorten (inclusief kop). Wij houden het veilig op wat cereals, een wafel en een broodje. Na het ontbijt gaan we naar het oude stadscentrum. Dit ligt op een heuvel en was volledig verwoest in de 2e wereldoorlog. Daarna is het weer volledig gerestaureerd en herbouwd en staat het op de Unesco werelderfgoedlijst. We wandelen via het park dat uitkomt op het herdenkingsplein. Het park is goed voorzien van bankjes, heeft een beeldentuin en een grote fontein.Bij het monument voor de onbekende soldaat zien we nu in het licht dat het eerst een groter gebouw is geweest, maar dat de kolommen op de eerste etage afgebroken zijn en de zijkanten ingekort zijn. Ook nu staan er 2 soldaten te waken bij de eeuwig brandende vlam.

In het oude stadscentrum zoeken we weer een aantal geocaches. Het valt ons op dat de stadscaches hier heel inventief en mooi gemaakt zijn. Mooi, onopvallend opvallend, zoals een extra metalen pijp onder een bankje waarbij de cache helemaal wegvalt tegen de achtergrond, omdat het hetzelfde is als alle andere pijpen. Het oude centrum bestaat uit een groot plein met een grote pestzuil en kleurige mooi versierde huizen. Ook loopt er een stuk stadmuur omheen waar je over kan wandelen. Als we het gezien hebben is het alweer tijd om terug te gaan. We gaan vandaag nog door naar Litouwen. We lopen een stukje en nemen dan 2 haltes de metro terug naar het hotel. De grote supermarkt blijkt toch dicht te zijn, maar gelukkig zien we een kleine supermarkt waar we een salade to go en een beker yoghurt kunnen kopen zodat we wat te eten hebben in de trein vanavond.

We halen de koffers op van de kamer en lopen dan met alle bagage naar het treinstation. Daar zijn we een half uurtje te vroeg. We zoeken het platform op vanwaar onze trein vertrekt en wachten de tijd af. We vertrekken om 13.35 uur vanaf Warschau en hebben een 6 minuten overstap op Bialystok. Best krap, maar dat moet lukken... En dan blijkt dat we 10 minuten vertraging hebben. Hotels.com wordt er al bij gepakt, want als we onze aansluiting missen, moeten we toch ergens slapen. Als de trein arriveert zoeken we een mooi plekje in de eerste klas. Volgens de conducteur komt het goed en halen we de aansluiting. Hij zal het doorgeven aan de aansluitende trein.Onderweg lopen we langzaam de vertraging in, maar het blijft allemaal krap.
We komen met 1 minuut vertraging in Bialystok aan op platform 3 en we moeten dan overstappen naar platform 4. Gelukkig heeft de conducteur dat aan ons doorgeven, want heel duidelijk is het niet. Trap op, oversteken naar het platform naast ons en de trap weer af, dan het hele platform overlopen naar voren en we net op tijd om mee te kunnen met de lokale boemel naar Kaunas. De komende 5 uur zitten we voorin een dieseltje en rijden we door Polen, langs de grens met Belarus door naar Litouwen. Waar alle lange-afstands-turbo-intercity-1ste-klasse-luxe-treinen Geen WiFi aan boord hebben, kunnen we in dit diesel-aangedreven-alleen-maar-2de-klasse-door-2-personen-bemenste-lokale-trutschudder-met-jarretelaandrijving gewoon met WiFi het internet op.

Het is inmiddels donker buiten, dus we vermaken ons met vooral veel te geinen. Het is rustig in de trein waar bij de haltes vooral meer mensen uitstappen dan instappen. Halverwege de reis (terwijl we stilstaan bij een station) loopt de machinist z'n hokje uit, loopt de trein door en vertrekken we in de tegenovergestelde richting. Bij het grensstation Trakiszky blijft de trein een kwartiertje staan en komen er een nieuwe machinist en conducteur aan boord. Ook blijkt hier dat we niet de enige Nederlanders in de trein zijn. Er is nog een reiziger die via treinreizen.nl deze vakantie heeft geboekt. Ook hij heeft de reis gepersonaliseerd en blijft 2 nachten in Kaunas. Na de stop is het zo'n beetje etenstijd en worden de maaltijdsalades tevoorschijn getoverd. Yoghurtje erbij als dessert en we kunnen er weer tegenaan. In Litouwen is het een uur later, dus volgens de klok hebben we zelfs 6 uur in het boemeltje doorgebracht als we om 21.25 uur aankomen in Kaunas. We lopen een klein stukje naar ons hotel, checken in en krijgen een kamer waar een gebruikte handdoek hangt en een glaasje water en open flesje water staat. We twijfelen of er wel schoon beddengoed op het bed ligt of dat het gewoon rechtgetrokken is, want deze kamer is duidelijk niet helemaal goed schoongemaakt. Bij de receptie krijgen we een andere, kleinere kamer. Het is maar voor 1 nachtje, dus geen probleem, maar helemaal netjes is het niet om dan gedowngraded te worden.

Ibis Hotel Kaunas, Litouwen

We hebben niet zo'n haast vandaag. Om 11.00 uur moeten we de bus hebben, dus we stellen ons in dat we voor die tijd niet echt wat gaan doen. Het ontbijt in het hotel is niet zo bijzonder en we zijn eerder klaar dan verwacht. Om nou nog een uur op die kamer te gaan zitten hebben we niet zo'n zin in. Dus dan maar de regen in en heerlijk een wandeling in het grote park achter het hotel gemaakt. Meteen onze eerste geocache van Litouwen gevonden. Dan is het tijd om de koffers te pakken en naar het station te gaan.

Men is bezig aan het spoor, dus we gaan eerst een half uur met de trein-vervangende-bus naar Palemonas. Wij hebben vantevoren hier al nachtmerries over gehad, want ja als de trein tussen Almere en Weesp niet rijd en je wordt dan met al je bagage in een bus gepropt, ben je niet blij. Dus wij komen op tijd bij de bus aan. Deze is leeg, instappen, koffers op 2 stoelen, wij ernaast op 2 andere stoelen. Een kwartiertje en 3 andere passagiers later vertrekt de bijna lege bus voor de rit van een half uur. Niets dus om zorgen over te maken, we hebben alle ruimte.
De trein naar Vilnius is weer een luxe trein, een dubbeldekker en wij zitten royaal boven. De laptop erbij voor de foto's en het verslag bij te werken en regelmatig even naar buiten kijken naar de mooie natuur. Na 1,5 uur komen we aan in de hoofdstad van Litouwen.

Ons hotel zien we meteen liggen als we het station uitlopen. Een weg over, parkje door en dan zijn we er. We hebben een kamer op de bovenste, 5de, etage met mooi uitzicht over de stad. We blijven niet langer dan nodig is om de bagage af te zetten op de kamer, want we willen deze stad graag verkennen. In het park staan van die stadsleenfietsen, waarbij je met een app voor 3 dagen een fiets voor 30 minuten per keer gratis kan lenen. Er staan 3 fietsen, dus het zou in theorie moeten lukken. Helaas, de kaartverkoop terminal geeft aan dat de fietsen niet beschikbaar zijn. We kunnen er geen lenen. Op naar de volgende stalling, aan de andere kant van het parkje. Ook hier geen fietsen beschikbaar, terwijl er toch echt 2 staan.We lopen verder en gaan via de geocaches de stad verkennen. Te voet, want welk fietsstation we ook tegen komen, hoeveel fietsen er ook zijn, nergens kan je een fiets lenen, overal alleen defecte fietsen / terminals.

Omdat het wat onduidelijk is hoe de waterkwaliteit hier is, er hangt een briefje in de badkamer dat Hot water is cleansed; Do not drink, wat niets zegt over het koude water, halen we voor de zekerheid toch maar een fles water. Bij de kassa zeggen we gedag tegen een zeer chagrijnige jongen. Hij blijft strak voor zich uit komen, zo'n beetje dwars door ons heen, terwijl hij de boodschappen aanslaat. Zegt niets en blijft nog steeds strak chagrijnig kijken, wachtend tot wij betalen waarschijnlijk. Een bedrag van hoeveel het is wordt niet gezegd, niet in het Litouws, niet in het Engels, gewoon niet. Zelfs niet eens een vingertje naar het bedrag op de kassa. Wij worden hier juist overdreven vrolijk van en proberen bij deze jonge man toch een glimlach op zijn gezicht te toveren. We verlaten de winkel zonder resultaat trouwens. Ja, we zijn weer in het Oostblok...

Dan maar met z'n tweeën lol maken. Eerst naar het oude stadscentrum. Het bestaat uit veel grote gebouwen, met volgens mij nog meer kerken. De gebouwen zijn minder indrukwekkend dan in Warschau, maar de binnenkant van de kerken zijn een en al pracht en praal. Al wandelend zoeken we naar geocaches terwijl we de omgeving in ons opnemen. We lopen een kilometertje of 10 en zijn dan wel toe aan een break. Bij een koffie tentje bestellen we voor mij groene thee en voor Niels zwarte koffie. We krijgen een groene en een zwarte thee... In discussie gaan is even geen optie, dus ik neem de 2 thee en we bestellen voor Niels opnieuw een zwarte koffie. Dit keer gaat het goed. Na een uurtje zijn we lekker uitgerust, is het 16.45 uur en is het inmiddels donker buiten. We zoeken een restaurantje uit op internet voor vanavond en komen uit op een gezellig en lekker ogende website. Engels niet beschikbaar, maar uit de menukaart te halen ligt het gegrilde hoofdgerecht zo tussen de 7 en 18 euro. Te doen dus. Het ligt aan de rivier, wat vast een mooie wandeling oplevert. Tussen de koffietent en het restaurant liggen zo'n 8 geocaches die we mooi mee kunnen pikken. Omdat het donker is, kunnen we niet alles vinden maar dat geeft niets. De stad ziet er met de verlichte gebouwen, kerktorens en het verlichte fort vanaf de rivier gezien mooi uit.

Tegen 18.30 uur komen we aan bij het restaurant. Het is een Georgisch restaurant en ze hebben ook een Engelse kaart. Het restaurant ziet er nieuw uit. We krijgen te horen wat de specialiteiten zijn. Vooral de gegrilde gerechten, want ze hebben een heuse kolen-bbq en bbq-chef. Niels speelt het veilig en kiest de entrecote, ik ga voor de thrill en kies de koeientong, beide dus gegrild. We bestellen er nog een salade bij om er zeker van te zijn dat we wat groente binnen krijgen en voor het geval de tong niet te eten is. Alles blijkt een goede keus te zijn geweest, want het smaakt bij beide verrukkelijk. Ook de borden zijn perfect opgemaakt. Het is een heerlijk diner geworden wat we afsluiten met een kopje thee en Georgian pancakes met crème en aardbeien (saus).

We nemen de bus terug naar het hotel en hebben verder een rustig avondje op de kamer

Panorama Hotel, Vilnius, Litouwen

Gisteren hebben we al een hoop van de stad gezien, dus weer geen haast vanmorgen. Het is tenslotte vakantie. Tegen 9.00 uur zitten we in de ontbijtruimte. Het buffet is weer redelijk uitgebreid, met een warm en koud gedeelte. Alleen de broodjes zijn iets minder. Eerst maar thee. Helaas drijft er van alles in het hete water dat uit de machine komt dat ik er wel van genezen ben. Er staan nog 3 andere machines, gelukkig komt daar wel schoon water uit. Je gaat wel wat twijfelen of alles wel echt schoon is. De broodrooster werkt op 10%, na 3x door de heater zijn de broodjes nog verre van klaar. We laten het maar voor wat het is en pakken het andere brood.

Na het ontbijt gaan we op pad. We hebben ons oog laten vallen op een buiten gebied met daarin de Vilnius Zoo serie en nog wat andere losse geocaches. Eerst even controleren waar we morgen op de bus moeten stappen, natuurlijk helemaal achteraan van het busstation en loggen we een geocache die verstopt zit onder de rail van de voetgangersoversteekbrug over het spoor. Het is een magneetstrip in de vorm van een trein. Leuk gedaan.
Hierna pakken we de bus naar de Zoo serie. Het is een groot groengebied, met luxe woningen aan de rand ervan. We starten met een klim een heuvelrug op en vinden de eerste geocache in de vorm van een grote dennenappels met een kokertje erin. We volgen het smalle paadje naar de volgende cache. Het wordt een mooie wandeling waarbij we dwars door de bossen en heuvels struinen, op zoek naar geocaches. Niet alles wordt gevonden en veel die gevonden werden hadden een behoorlijke afwijking in de coördinaten, maar het was wel een heerlijke wandeling. Af en toe viel er een druppel regen, maar over het algemeen bleef het droog.
Als we uiteindelijk bij de Zoo uitkomen, blijkt het een grote begraafplaats te zijn. De graven zijn groot, onderhouden en vol met prachtige beelden. We nemen er een kijkje terwijl we de volgende geocache uit de serie zoeken. Na zo'n 9km wandelen door de heuvelachtige bossen zijn we bij een koffie-tentje aanbeland. Heerlijk even bijkomen met een kopje koffie voor Niels en een thee voor mij. Er wordt niet gevraagd wat voor thee ik wil, er is alleen herbal tea. Ik krijg een grote pot met een echte herfstbos thee, hibiscus en het lijkt wel alsof er iets van paddenstoel inzit. Smaakt goed.

We rusten een half uurtje uit en gaan dan op zoek naar een bus weer terug het centrum in. We eten een snelle hamburger met frietjes naast het museum of Illusions, onze volgende stop. Het museum is niet zo groot, maar vol met interactieve mindfuck en trucs. Het eerste wat we zien is een 3 dimensionaal schilderij, waarbij lijkt dat het met je meebeweegt als je langs het schilderij loopt.
Er zijn bordjes met wat je moet doen, maar hoe de truc werkt staat niet uitgeschreven. Dat mag je zelf raden.
Lukt dat je niet is er voldoende personeel die je aanmoedigt om iets uit te proberen, maar ook om het uit te leggen. Verder zijn er oneindige tunnels, puzzels en veel gezichtsbedrog trucs. Heel mooi zijn de optische illusie foto's, gebaseerd op de Escher techniek. Om 19.00 uur is er een lichtshow die zo'n 10 minuten duurt, maar erg leuk is om te zien.
We zijn nog een uurtje na de show bezig om alles te zien en te doen voor we weer de bus naar het hotel pakken. We zorgen dat het meeste al klaar staat voor morgenochtend en zetten de wekker op 6.45 uur, want onze reis wordt dan weer vroeg voortgezet naar Riga in Letland.

Panorama hotel, Vilnius, Litouwen

Vroeg op en om 7.00 uur al bij het ontbijtbuffet zodat we wel gewoon kunnen ontbijten voor we de bus instappen. Om 8.30 uur staan we bij het busstation. Volgens de beschrijving moeten we een half uur voor vertrek van de bus aanwezig zijn, maar er is niets of niemand om ons aan te melden. 5 minuten voor vertrek komt de bus aanrijden en kunnen we onze bagage inladen. Als we instappen ontvangen we een reep en een flesje water, speciaal voor de 1ste klas stoelen. We zitten op de eerste rij van het achterste gedeelte van de bus, precies achter een gordijn. Die gaat meteen opzij, we willen wel naar voren kunnen kijken.

De busrit duurt 4 uur. De bus is van alle gemakken voorzien. We hebben een koffie/thee automaat, een tv met films en muziek, ruime stoelen en een voetensteun. We komen de tijd door met heerlijk naar buiten kijken, muziekje, filmpje en net als alle andere passagiers even bellen naar huis. Buiten zien we veel boerderijen, groot, klein, nieuw en vervallen. Af en toe komen we langs een dorp of stad, maar we zien vooral veel natuur. De grens wordt weer gepasseerd zonder dat we er iets van merken. Als we in een file terecht komen, komt de buschauffeur even naar het midden lopen, gaat snel het toilet in en is weer op tijd terug voordat er teveel ruimte voor de bus is ontstaan. Tja, het is een rit van 4 uur aaneengesloten en als je moet, dan moet je. Maar jee, het zijn best barre omstandigheden.

Om 13.00 uur zijn we bij het busstation van Riga. We lopen naar het hotel. Het eerste wat ons opvalt is de hoeveelheid armoede en "in your face" zwervers. Waar we in Warschau eigenlijk geen zwerver zagen, waren het in Kaunas vooral de oude vrouwtjes (70+?) die op een kleedje net geplukte paddenstoelen en wat huisraad aan het verkopen waren om hun pensioen aan te vullen. In Vilnius zagen we wel wat mensen rond het station hangen en werd de boom in het park waar we op uitkeken door een zwerfster gebruikt als toilet, vandaag struikelen we bijna over de hoeveelheid zwervers en vooral zwervers die al jaren geen water, zeep of schone kleding hebben gezien, die je al van ver ruikt en die een geurspoor achterlaten. In groot contrast zijn de luxe winkels met Michael Kors, Chanel en andere design merken waar deze mensen bij staan in de hoop wat kleingeld toegestopt te krijgen.

Onze kamer is al klaar, dus we kunnen meteen inchecken. We zitten in een luxe, klassiek hotel met een welness center. Laat ik nou onze zwemkleding vergeten zijn. Dus naar het winkelcentrum in de herfst op zoek naar zwemkleding. We vinden een winkel die wat laatste bikini's in de uitverkoop heeft en ik kan er eentje scoren voor 5 euro. Prima, want thuis heb ik een hele berg met op de vakantie gekochte bikini's die maar 1x gedragen zijn. Voor Niels is het lastiger en kunnen we niets vinden in de winkels. We komen aan bij de centrale markt, hier moet het lukken. Na de vleeshal, de vishal en de groentehal komen we buiten de kledingkraampjes tegen. Natuurlijk geen sportkleding, maar uiteindelijk komen we uit bij een boxershort met kerstprint wat voor een zwembroek door kan gaan. De Centrale Markt van Riga behoort tot de grootste levensmiddelenmarkten van Europa. Het bestaat uit 5 grote paviljoens met een totale oppervlakte van 57.000m2. De voormalige zeppelinhallen die het Duitse bezettingsleger in Koerland hadden achtergelaten zijn hier hergebruikt. De stalen constructies werden gedemonteerd en opnieuw opgericht aan de zuidkant van de oude binnenstad van Riga, op een strategische plek waar een treinstation, een stadskanaal en een doorgaande weg een gemakkelijke aanvoer van de levensmiddelen konden verzekeren. Wij shoppen wat rond tot het alweer donker begint te worden de de meeste kraampjes opgeruimd worden.

We gaan terug naar het hotel en bezoeken de Spa. Eerst in het stoombad, daarna het zwembad in en ik hou het nog 5 minuten uit in de sauna. We drogen relaxed op terwijl we op een verwarmde bank heerlijk aan het ontspannen zijn. Na een klein uurtje hebben we het wel gezien en kleden we ons aan om te gaan eten. We lopen richting old town en komen uit bij Street Fries, een retro achtige tent met burgers en pannenkoeken. Niels gaat voor de hamburger met frietjes van zoete aardappel, ik ga voor de Italiaanse pannenkoek met mozzarella, tomaat, basilicum en pesto. Het smaakt prima. Na het eten lopen we nog een klein rondje. Riga is een hippe stad, met veel koffie en Amerikaanse hipster-tentjes. We zoeken nog een paar geocaches voor we weer bij het hotel aankomen voor een rustig avondje verder op de kamer.

Opera & Spa Hotel, Riga, Letland

We hebben vandaag een hele dag te besteden in Riga. We beginnen eerst met een lekker ontbijtje in het hotel en gaan dan op pad. We volgen de geocaches naar bijzondere plaatsen in de stad. Onze ochtendwandeling start bij het station. Hier ligt op een van de perrons een geocache verstopt die we vinden. Niels kan gelijk nog even treintjes kijken voor we via de achteruitgang het station verlaten. We komen uit in een meer vervallen gebied. We lopen toevallig langs de Latvian Academy of Sciences, Een gigantische toren die hoog boven alles uitsteekt. Hier kan je voor 5 euro naar boven en genieten van een uitzicht over de hele stad. We lopen al naar binnen om kaartjes te kopen als we tot de conclusie komen dat we waarschijnlijk geen steek zullen zien, omdat het ontzettend bewolkt en mistig is. Dan kunnen we beter vanavond kijken of er wat meer zicht is. Het is tot 22.00 uur open. Hierna komen we uit op een markt terrein waar de helft van de winkels / stands dusdanig vervallen zijn dat het achterste gedeelte helemaal leeg staat. Het voorste gedeelte mondt uit in de uitlopers van de centrale markthallen. De volgende geocache brengt ons bij een open lucht museumpje over het Joodse ghetto in Riga tijdens de tweede wereld oorlog. Er staat een wagon waarin de Joden uit West-Europa werden vervoerd naar dit kamp en er is een herdenkingshal met lampen met afbeeldingen, brieven en artikelen uit die tijd. Hierna lopen we langs de rivier en komen we uit bij de Central markthallen. Eerst nog via de buitenkraampjes, later in de hallen zelf. Het is een stuk levendiger dan gisteren toen we er waren. Dat zal aan het tijdstip hebben gelegen. We halen wat losse broodjes voor de lunch voor een paar centen en slaan gelijk wat in voor morgen in de trein.
We lopen weer terug naar het hotel waar we na een rustmomentje aan de middagwandeling gaan beginnen. Dit keer lopen we via het park de andere kant op, naar Old Town. Eerste stop is de Laima Clock en het Freedom Monument. We waren hier gisteren ook in het donker geweest, maar het monument is zo toch beter te zien. Daarna wandelen we door de straten van het oude, maar toch ook weer nieuwe Riga. Net als in Vilnius is alles tijdens de oorlog platgegooid en in de jaren 90 weer als vanouds gerestaureerd.
Op een groot plein zijn net de opnames van een middeleeuws stuk afgerond. Er lopen nog een paar acteurs rond, er staan nog wat props en de drone is nog wat aan het rondvliegen. Iets wat opvalt over de hele binnenstad, is dat er overal kinderkoppen in de straat liggen. Het loopt niet echt comfortabel over die ronde stenen. We lopen door naar de haven waar een groot cruiseschip ligt. Hier is het begin van een Wherigo geocache waarbij je met een bootje over de kanalen van Riga moet varen. Het lukt ons niet meer zo ver buiten het seizoen om een bootje te huren, dus deze tocht laten we schieten. Wel jammer, want het is natuurlijk wel een aparte manier om de stad te verkennen.

Deze kant van de stad hebben we inmiddels wel gezien en we pakken een tram de rivier over naar de overkant. Bij de hypermoderne bibliotheek stappen we uit en lopen we een klein rondje naar een pier voor het uitzicht op de oude stad. Inmiddels is het donker geworden en is de stad wat verlicht. We wandelen de brug over terug naar Old Town, op zoek naar een eettentje voor vanavond. Er zijn veel Amerikaanse tenten, met en zonder live muziek. De tent op het plein waar gisteren lekkere Country muziek werd gespeeld heeft nu een Letse Elvis staan, die niet echt in onze (en die van andere want het is een stuk rustiger dan gisteren) smaak valt. Het wordt de TGI Friday waar de spare ribs in de aanbieding zijn.

Na het eten wandelen we weer rustig naar het hotel. We kunnen nog een klein uurtje genieten in het Wellness center voor we gaan slapen.

Opera Hotel and Spa, Riga, Letland

We hoeven vandaag weer niet te haasten. Om 10.30 uur gaat pas onze trein. Voor die tijd is het alleen maar wakker worden, aankleden, ontbijten en koffers inpakken. Tenminste dat was de planning totdat Niels erachter kwam dat de nieuwe sokken die mee zijn, geen kuitsokken, maar lage enkelsokken zijn. Gelukkig zijn de markthallen niet ver en verkopen ze daar heel veel sokken, dus gaat hij op een drafje nieuwe sokken halen terwijl ik de koffers inpak. Hij kijkt meteen vanaf welk perron we straks moeten, zodat we zo met de spullen niet hoeven te zoeken. Met een kwartiertje is hij alweer terug, met sokken. Na een kopje thee is het tijd om naar het station te gaan.

De korte sokken worden voor de zwervers neergelegd zodat zij er wat aan hebben, want Niels zal die toch nooit dragen. De trein staat er al en we zoeken een plekje op waar we naar buiten kunnen kijken en waar we de spullen kwijt kunnen. Dat naar buiten kijken blijkt een probleem. Alle ramen zitten vol vocht en zijn wit uitgeslagen. Er zijn twee ramen waar goed doorheen gekeken kan worden. Bij de stoelen vooruit zitten 2 jonge meiden, dus wij gaan achteruit zitten. Deze boemel brengt ons in ongeveer 4 uur naar Valga, een plaatsje net over de grens in Estland, land nummer 5 van deze vakantie. Halverwege stappen de meiden uit en gaan wij verzitten om vooruit verder te rijden. Het is bijna leeg in de coupé. De verwarming stond de eerste 2 uur uit, zodat het steenkoud was. Later ging ie wel aan en werd het een aangename rit. De overstap in Valga is een cross platform overstap waar we 20 minuten de tijd voor hebben. De gereserveerde stoelen zijn er 2 naast elkaar, maar de hele eerste klas is leeg, dus kiezen we een set van 4 uit waar we makkelijk de laptop neer kunnen zetten. Niels heeft nog heel wat foto's uit te zoeken en dat kan nu makkelijk. Er is alleen 1 verwarring, op ons ticket staat dat we om 17.25 uur aankomen in Tallinn, op de televisie staat Tartu - Tallinn 15.25 uur. Hoelang zitten we nu eigenlijk nog in de trein?

De conductrice komt de kaartjes controleren en zegt dat we op de andere stoelen moeten gaan zitten. We weten haar over te halen en beloven dat als er andere mensen komen die deze plaatsen gereserveerd hebben, dat we dan meteen op de juiste plek zullen gaan zitten. Het is zo stil in de trein dat we niet denken dat we hoeven te verhuizen. Tot we aankomen in Tartu, blijkbaar een grote (universiteit) stad. De trein stroomt vol, propvol, 1ste en 2de klas staan helemaal vol. De dames die de plaatsen waar wij nu zitten (stoel 16+17) hebben gereserveerd zijn erg vriendelijk. Als we beginnen met onze spullen te pakken, hoeft dat niet, zij gaan wel op onze orginele plaatsen zitten. Totdat er nog een heer komt die ook een stoel 17 heeft gereserveerd. Hij wil wel op de juiste, gereserveerde, stoel zitten, dus alsnog een stoelendans aan de gang. We beginnen aan het laatste stuk van vandaag, van Tartu, 15.25 uur naar Tallinn tot 17.25 uur. In Tallinn hoeven we niet ver te zoeken naar het hotel. Het ligt letterlijk aan het spoor waar we aankomen. Makkelijker kan niet. Onze kamer ligt op de bovenste, 7de etage en heeft een schitterend uitzicht over de verlichte oude stad. Die gaan we morgen verkennen. Nu eerst lekker bij een Aziatisch restaurant aan de andere kant van het station eten. En terwijl we aan het eten zijn loopt een vrouw van de ene tafel naar een andere tafel waar 3 mannen zitten, zegt iets en haalt daarna met een fikse linkse uit naar een van de mannen die zeer verbaasd achterblijven. Ze loopt weg, pakt haar spullen, zegt namasté tegen de restaurant eigenaar en verlaat het restaurant. Oké, never a dull moment in Estonia (of zoiets). Na het eten lopen we nog een klein rondje. Bij de stadsmuur zoeken we naar een geocache. Die vinden we, en Niels loopt zelfs tegen een waarschijnlijk gecrashte drone aan. Eerste indruk van Tallinn, de meeste mensen zijn een stuk relaxter dan in Riga.

Go Schnelli, Tallinn, Estland

Het ontbijt is wat chaotisch, maar smaakt prima. We hebben een mooie route voor ogen om de stad via geocaches te verkennen. De oude stad is op een heuvel gebouwd met een grote stadsmuur eromheen. Het is een middeleeuwse stad en dat blijkt uit de vele verkleedpartijen die we op straat zien. Of het nou een ober uit een restaurant, een museum medewerker, marktkraamverkoper of stadsgids is, velen zijn verkleed in een soort middeleeuws kostuum. We lopen deze ochtend bijna 8km door de stad. De straten zijn wat breder dan in Riga, de mensen zijn vriendelijk. Ondanks dat het geen grote binnenstad is vermaken we ons wel.

Rond 14.00 uur pakken we de bus naar de dierentuin. Gisteren op internet gelezen dat Tallinn de enige dierentuin van Estland heeft. Dierentuinen vinden we altijd leuk, dus de middag gaan we daar besteden. Zo groot zal het niet zijn, aangezien de entree €5 per persoon is. Het is al een oude dierentuin, maar er wordt hard gewerkt om de dieren uit de hokken te halen en ze mooie grote moderne verblijven te geven. Het nieuwe ijsberenverblijf is in 2017 geopend en ziet er prachtig uit, met een mooi diep zwembad. Bezoekers kunnen van boven kijken, maar ook de ijsberen zien als ze aan het zwemmen zijn.

Verder is het de dierentuin met de meeste schaap / geitachtigen van Europa of de wereld; daar komen we even niet uit. Ook deze dieren zijn toe aan nieuwe verblijven. Veel oude hokken hebben al plaatsgemaakt voor mooie grote weides. We moeten nog best even doorstappen om alles te kunnen zien voor het park sluit om 17.00 uur. Het is ondanks dat het zaterdag is erg rustig in het park. Als de schemer valt worden de dieren net even wat actiever. We zien de zeehonden zwemmen en veel geiten springen. Wat ook opvalt is dat de dieren goed te eten krijgen. Er lopen flink wat dieren rond die in onze ogen behoorlijke obesitas hebben. Ik denk maar zo, liever te veel dan te weinig eten. Of zou het meer zijn omdat ze van de patat generatie zijn, lekker vet en veel calorieën?

Als het echt helemaal donker is en het park dicht is zoeken we een eettentje in de buurt. Aan de overkant van de dierentuin is een groot winkelcentrum. We belanden bij een restaurant wat net buiten het winkelcentrum ligt. Daarna nog even shoppen voor we weer de bus terug naar het hotel pakken.

Go Schnelli Hotel, Tallinn, Estland

Eigenlijk hebben we gisteren al de hele stad verkend, dus voor vandaag staat er een relax dagje op de planning. Na een laat ontbijt pakken we de koffers in, laten deze achter bij de receptie en wandelen we nog een blokje om. Het is niet zo koud als gisteren valt ons op, wel wat meer miezer regen. Na een leuke wandeling eindigen we bij een gezellig koffie / boekwinkeltje voor koffie, thee en een taartje.
Daarna lopen we via uitzichtpunten terug naar het hotel. We halen wat broodjes voor de lunch en voor in de trein en wachten rustig tot het tijd is om naar de trein te gaan.
Als het een half uur voor vertrektijd is, gaan we richting het perron. Bij elke wagon staat een conducteur paspoorten en treinkaartjes te controleren. Je mag alleen bij je eigen wagennummer instappen. De conducteurs reizen de hele rit mee.

Ondanks dat we een 1ste klas reis geboekt hebben, hebben we voor deze 7 uurs rit tweede klas stoelen. Op zich geen probleem als er niets anders is. We hebben meer ritjes 2de klas gereden. Alleen het idee van deze reis was nou juist om ons lekker in luxe laten vervoeren. Bij deze trein blijkt wel een luxere klasse te zijn. Helaas er is nu niets meer aan te veranderen. We zitten in een overvolle wagon, op achteruit rijdende stoelen, zonder tafeltje, eigen licht of stopcontact. De temperatuur stijgt behoorlijk in de wagon. Het is gemiddeld 28 graden en de meeste mensen zitten met winterjas en sjaal om. We weten tot na de grens het raam op een kier te krijgen, maar om 22.00 uur gaan de ramen dicht en het licht uit. Verplicht slapen? Om over de (zweet-)stank nog maar niet te spreken. Maar goed, de reis gaat verder.

Bij de grens, nog in Estland staan we 45 minuten stil. Er komt politie binnen om de paspoorten te controleren. Nadat wij gecontroleerd zijn wil Niels even buiten kijken. Daar steekt de conducteur een stokje voor, binnen blijven, hij mag niet eens in het portiek staan. Nadat iedereen gecontroleerd is rijdt de trein verder om na 6 minuten alweer te stoppen. Dit keer is het bij de Russische grenscontrole. Ook nu komen de mannen en vrouwen in uniform binnen om de paspoorten te controleren. Ons paspoort wordt meegenomen (samen met die van de andere niet Russische passagiers). Ook nu mogen we niet naar buiten. Er komt een hond de wagon in Snuffelen, later komt z'n baasje in uniform erachteraan. Daarna komt er een volgende hond de wagon in, weer met een baasje. Enkele passagiers moeten de koffers openen. Alleen die op de grond, die in het rek lijken te lastig. Vlak voor we verder gaan komt de eerste douanier weer terug, met de paspoorten met een stempel erin. Terwijl we wachten stroomt de Russische buitenlucht de wagon in. Naast de 28 graden, het zweet, salami en hier en daar een vleug oude kaas komt er nu ook een soort van varkensstal lucht bij. Ik wordt overvallen door een drukkende hoofdpijn en misselijkheid. Laten we gezellig met de trein reizen zeiden we. Op dit moment lijkt dat een minder goed plan. Vanavond na 24.00 uur zijn we het vast weer vergeten, hoop ik.

Om 23.58 uur rijden we het station van St. Petersburg binnen. De taxichauffeur die ons naar ons hotel brengt staat met een bordje naast de wagon waar we uitstappen. Hij zegt niets, maar neemt een koffer over en gebaart dat we hem moeten volgen. Het perron af, een soort van openlucht stationshal door waar heel veel militairen staan (te roken), weer een straat over en dan net als we ons afvragen of hij ons lopend naar het hotel brengt, slaan we af naar een parkeerplaats. Koffers de auto in en er volgt een ritje langs statige en indrukwekkende gebouwen. Voor dit tijdstip, na middernacht, is het nog behoorlijk druk op straat. Bij het hotel stappen we uit en staan we voor een dichte deur.
Het hotel bevind zich op de 4de etage, maar eerst moeten we binnen komen. We bellen aan, de taxichauffeur rijdt weg en de deur blijft dicht. Oké, andere bel dan maar. Weer niets, nog een keer aanbellen, iets langer aanbellen, blijven bellen dan? Na de langste 2 minuten van deze vakantie horen we een zoemer en kunnen we naar binnen, 4 etages de trap op. Dan kunnen we eindelijk inchecken en opfrissen voor we om 1.30 uur uiteindelijk gaan slapen.

Grifon hotel, St. Petersburg, Rusland

Gisteravond was het laat geworden, we hebben vakantie en 2 volle dagen in St. Petersburg, dus rustig aan opstaan en ontbijten. Het hotel is een etage in een groot appartementengebouw. Het ontbijt wordt geserveerd in de opengebroken keuken. Op een deel van het aanrecht staat brood, beleg, cereals en warme hartige gerechten. We houden het simpel. Een broodje met kaas is immer beter te knagen dan een knakworst met een gebakken aardappel.

Na het ontbijt gaan we St. Petersburg verkennen. We lopen langs de gracht waar ons hotel aanligt, langs een prachtig bruggetje met goud gevleugelde leeuwen beelden op de kop, via de indrukwekkende Kazan Kathedraal naar het metrostation. We starten met het kopen van een 2-daags OV kaart voor bus, metro en tram. Deze kost €4,60 en is dus zeker de moeite waard om te hebben. St Petersburg is groot en zo kun je veel meer ontdekken van de stad. We kunnen met de Visa-kaart betalen, wat handig is, want we hebben geen Roebels. Geldautomaten zijn alleen te vinden in stand alone die veel extra geld berekenen. We kunnen zo'n beetje overal met de kaart terecht, dus we gaan proberen om deze dagen even zonder cash door te komen. Het lukt ons voorlopig, net zoals in Warschau, prima.

We pakken de metro 2 haltes en komen uit bij het begin van een wandeling voor een multi geocache. Deze wandeling leidt ons via mooie parkjes, door woonwijken en langs een paar van de vele prachtige gebouwen die St Petersburg rijk is. We eindigen in een groot park langs het water. De geocache zelf ligt er niet meer. Ook een geocache die in de buurt ligt is waarschijnlijk verdwenen.We komen erachter dat het redelijk zeldzaam is om daadwerkelijke fysieke caches aan te treffen. Waar dat aan ligt, geen idee. Misschien zijn de mensen heel nieuwsgierig, misschien wordt er gewoon overal goed schoongemaakt. De parken zijn allemaal goed onderhouden en de straten zijn schoon. Ondanks dat er heel veel gerookt wordt, zie je weinig peuken los op straat liggen. We hebben zo'n 4km gewandeld en pakken een bus terug naar het startpunt. Tenminste, dat is onze gok, want we zitten buiten de EU en hebben daarom geen internet om te controleren wie met wat waarnaartoe rijdt. In de bus piepen we met de 2daagse kaart om ons in te checken. Die van mij werkt, die van Niels niet. De conductrice probeert van alles, maar krijgt hem niet aan de praat. 2 Jonge jongens helpen met vertalen. We laten de aankoopbonnetjes zien en zij snappen ook niet waarom het niet werkt. We zeggen dat we teruggaan naar de metro om de kaart om te ruilen, omdat we die net betaald hebben. We denken dat hiermee alles goed is, als een ouder echtpaar een kaartje koopt en dat kaartje voor ons blijkt te zijn. Stomverbaasd bedanken we de man. Wat een onverwachte vriendelijkheid in deze bus. Omdat we geen cash hebben, kunnen we hem ook niet terugbetalen. Bij her verlaten van de bus nog maar een bedankje en op naar de kaartverkoop. De dame hier zegt dat we bij het aankoopstation moeten zijn en laat Niels met haar pasje door de poortjes. Bij het loket waar we de kaart hebben gekocht volgt een gesprek in het Russisch van de beambte, in het Engels van ons en samen in gebarentaal. Ze snapt het probleem, maar kan het blijkbaar niet oplossen. Uiteindelijk krijgen we een briefje met een adres waar we naartoe moeten, geschreven in Russische letters. Dat is voor ons echt onmogelijk, dus de volgende zet is dan maar om gewoon een nieuwe kaart kopen en hier weer een 2daags abonnement op te zetten. De kaart nu niet in dezelfde zak steken als de telefoon of elektronische sleutel van het hotel en hopen dat ie het volhoudt.

We frissen ons even op in de kamer, want daar zitten we nu toch in de buurt voor we weer verder de stad verkennen. Dit keer pakken we de metro iets noordelijker. Op het eiland waar vroeger de gevangenis zat wandelen we van groot gebouw naar kerk, naar monument en weer een groot gebouw. Het is hier groot, groter, grootst, vol, gedecoreerd met beelden en tierelantijnen en alles is goud wat er blinkt. Aan de overkant van het water ligt het paleis van de Hermitage.
>Als het donker wordt en de gebouwen worden verlicht, ziet alles er nog mooier uit. We stappen weer de metro in richting de Nesky Prospect, de grote boulevard waar ons hotel in de buurt ligt. In het hotel hebben we weer internet en zoeken we een restaurantje op. Helaas is het restaurant waar onze keuze op gevallen is onvindbaar. We weten dat we goed zitten, maar waarschijnlijk is het gesloten of failliet. We slenteren wat door de straten en komen uit bij een Georgisch restaurant. Hier hebben we weer een heerlijke maaltijd. Wij zijn fan van de Georgische keuken.

Grifon hotel, St Petersburg, Rusland

Bij het ontbijt bereiden we ons voor wat we vandaag allemaal willen doen en hoe we daar kunnen komen. We starten met een aantal geocaches die we per bus doen. Niels heeft van elke bushalte en omgeving die we nodig hebben een printscreen gemaakt van de opstaphalte zodat we niet zo hoeven te zoeken en dwalen. Het werkt als een tierelier. We komen bij een muziekwinkel waar ze nog vinyl elpees hebben en een zitje waar je de elpees kunt beluisteren. Het brengt ons terug naar de jaren 80. Leuk om hier een geocache te kunnen loggen. Met de bus of de tram gaan we naar de volgende geocache. Midden in deze imposante stad komen we uit bij een stukje verfijnd, vervallen, Azië. Een Chinese pagode met leeuw en drakenmuur en een Japanse zentuin, die behoefte heeft aan wat onderhoud zeker de winter z'n sporen achterlaat.

Bij een supermarktje halen we wat te lunchen en lopen we naar een volgend metro station. We komen een markt tegen waar op de stoep voor de markt wat oudere dametjes zelfgeplukte paddestoelen en appels aan het verkopen zijn. Een klein stukje verderop komen we langs een mooie grote wit/gouden kerk. We nemen er een kijkje. Wat ons trouwens opvalt in de kerken hier, is dat er geen banken zijn. De voorganger is bij een soort altaartje aan de zijkant bezig met een gebed, al slingerend met wierook en een aantal dames staan erachter mee te bidden. De rest van de ruimte is gevuld met schilderijen en kaarsen-standaards. De muren zijn wit en het geheel doet redelijk modern en strak aan. Op de eerste etage is ook nog een openbare gebeds-ruimte. Als we bovenaan de trap staan zien we de pracht en praal die beneden ontbrak. Het goud springt eruit en alles glinsterend. Een groot verschil dus.

        

De middag besteden we in het Russische Railway Museum. We hadden of deze of het Hermitage op het programma staan. We vinden allebei de musea teveel en we denken dat we het railway museum beter bij ons past. Het museum is gloednieuw, heel modern en heeft allerlei interactieve gadgets. Veel kun je door op een knop te drukken in het Engels zetten, wat het wel zo prettig maakt. Je reist door de tijd en maakt de ontwikkeling van de treinen in Rusland mee, van de eerste locomotief tot de toekomstige hypermoderne trein waar van men in Rusland verwacht dat deze in 2030 rijdt. Er staan binnen en buiten treinen. Op het terrein buiten staat een zeer zeldzame raketlanceertrein. Niels twijfelt heel erg of het nou serieus is, of een soort van uit de hand gelopen grap. Eén van de dingen die opvlt bijvoorbeeld is dat de lanceerpijp uit inschuifbare delen bestaat, maar dat de smallere delen aan de binnekant zoitten. Op die manier moet de raket wel heel precies uit de buis vliegen, anders botst ie onderweg tegen één van de bovengelegen ringen? Ook ontbreekt een uitlaat aan de onderkant van de lanceerpijp.
Na al het treinengeweld is het weer tijd om nog even door de stad te zwerven, maar niet nadat we een heerlijk kopje koffie /thee met een taartje hebben gegeten in een café aan het station.
Het is alweer donker geworden als we bij de prachtige Bloedkerk met z'n gekleurde uien langsgaan. We zien hem niet in z'n volle glorie, de hoofdtoren is ingepakt en staat in de steigers. Er word hier op te veel plaatsten tegelijk begonnen met restaureren, en daarna blijft het allemaal weer hangen en gebeurd er een hele poos weinig.

Nadat we uitgekeken zijn op de ingepakte Bloedkerk wandelen we nog even over het plein van de Hermitage. Helaas hebben ze in st Petersburg ook al last van mensen in poppen pakken. Zo worden we bijna besprongen door een Elmo, en zien we een stel Romeinen langslopen.

Hierna nemen we een metro naar een willekeurig station en kijken we of we daar nog iets lekkers te eten kunnen vinden. We komen bij een gigantisch modern winkelcentrum met op de bovenste etage een foodcourt. Niet echt waar we zin in hebben. We stranden bij een Kebab tent waar we een lekkere schotel en een wrap eten. Niels neemt nog een kijkje bij de gelijkvloerse treinovergang en het stationnetje voor we nog een geocache bij een Boeddhistische tempel gaan zoeken en weer richting ons hotel gaan.

Grifon hotel, St Petersburg, Rusland

Omdat het volgens de taxicentrale druk in de spits is, worden we vandaag al om 9.30 uur opgehaald voor de trein van 11.30 uur. We vinden het wat overdreven, maar zij zullen het wel weten. En dus staan we om 9.50 uur bepakt en bezakt op het treinstation. We kunnen zelfs pas om 11.00 uur door de paspoort-en kaartcontrole. Beetje jammer, want we hadden nog graag een uurtje rondgewandeld. We pakken maar alvast de laptop erbij en Niels gaat verder met het uitzoeken van de gemaakte foto's terwijl ik aan het verslag van de afgelopen 2 dagen begin. Om 11.00 uur mogen we inderdaad door de controle en hoeven we nog 5 minuten te wachten voordat we het perron op mogen.

We zitten weer luxe, vooraan in de trein, eerste klas, twee stoelen bij het raam. We rijden in 3,5 uur naar Helsinki. Het eerste stuk door Rusland schudt de trein heviger dan door Finland. Het spoor in Finland is net iets breder dan dat in Rusland, dus in Finland past de trein precies op het spoor. Ook is het wat lawaaiiger, want in Rusland blijft de trein maar toeteren. De Russische douane komt langs om onze paspoorten te controleren en te stempelen. Dit gaat nu een stuk efficiënter dan bij de grens met Estland. Daar bleven we eerst 45 minuten en daarna een uur stilstaan. Nu gebeurt het allemaal in de rijdende trein.
Na de controles krijgen we lunch. We mogen zelfs kiezen uit verschillende gerechtjes en krijgen er ook een broodje, kaas en dessert bij. Buiten zien we voornamelijk bos met dennenbomen en berken. Het water van de meertjes is her en der enigszins bevroren, op de grond ligt rijp en heel soms zien we wat sneeuw. Terwijl ik geniet van de omgeving en wat aan het verslag werk, geniet Niels vooral van de binnenkant van z'n ogen. Als we Finland inrijden komt de Fins douane controleren. Er wordt naar de bagage gevraagd, maar verder dan aanwijzen gaat het niet.
Om 14.00 uur rijden we het station van Helsinki in. Dit keer hebben we zelf via airbnb een appartement geregeld. Het ligt op zo'n 500 meter van het station vandaan dus lopen we het stukje. Eerste indruk, overal winkels en kantoren, veel moderne hoogbouw en dan nog veel meer winkels. We halen de sleutel op bij een Chinees restaurant en kunnen dan door naar het appartement. We zitten op de 8ste etage met een lift die niet groter is dan een vingerhoed. Mij krijg je daar voor geen goud in. Niels pakt met de koffers wel de lift tot de 7de. Ik ga met m'n rugzak op via de trap naar boven. We doen de deur open en we zien een paar schoenen staan. Op de kapstok hangt een jas en een rugzak, met telefoon. Verder is het appartement netjes schoon. We proberen om het nummer wat op de koelkast staat te bellen, maar dat wordt niet opgenomen. We staan nog wat om ons heen te kijken als de deur open gaat en een Chinese man en vrouw binnenkomen. De spullen zijn van hen, het zijn de schoonmakers die uit de sauna naast ons appartement komen. Waarschijnlijk hebben ze die ook schoongemaakt, want hij was niet warm of gebruikt. Misverstand opgelost. We pakken een deel van de koffers uit en doen wat wasgoed in de wasmachine. Bij het inpakken van de koffers eigenlijk al vergeten dat we dit appartement mede hadden uitgezocht omdat er een wasmachine bij zit. Tijd om nog heel even Helsinki bij daglicht te bekijken. Het wordt heel even, want door het prutsweer is het grauw, grijs en nat. We gaan het winkelcentrum onder de metro en trein in, en kopen een 48 uurs kaart voor de bus, tram en metro. Iets duurder dan de €4,60 die we in St Petersburg betaald. Hier is het €12,25 nog steeds de moeite waard als je wat meer wilt zien dan je benen je kunnen dragen. We zoeken een paar geocaches in de buurt, maar het is al donker en het wil niet echt lukken. Wel wandelen we een stuk door een park wat aan de ligging op een oude spoorbaan lijkt. Als we er 2 geocaches wel en drie niet gevonden hebben en het toch wel flink aan het regenen is, houden we het voor gezien. We pakken de tram naar een metrostation een stukje verderop, nemen daar nog een kijkje, maar het regent echt te hard. Met de metro gaan we terug naar het station van ons appartement. Eerst nog even wat ontbijt voor morgenochtend kopen en dan gaan we even een uurtje in de relax stand. Aan de overkant van het appartement zit een Japans restaurant waar je voor €15,90 onbeperkt sushi mag eten, dus de keuze voor het eten van vanavond was snel gemaakt. Bij het buffet horen ook nog wat warme gerechten, fruit, ijs en 3 verschillende thee soorten. Een heerlijk avondje waarna we de straat over kunnen rollen terug naar het appartement.

The most central modern high-rise apartment, Airbnb,

Helsinki, Finland

Het is een druilerige en regenachtige ochtend die we gebruiken om rustig op te starten en nog een was te doen zodat alle kleding weer netjes schoon is. Als we weggaan uit het appartement regent het al wat minder.

We pakken de metro om een aantal geocaches te doen die we gelukkig goed kunnen vinden. Bij een kanon, midden in een woonwijk moeten we een rekensom doen, die volgens ons goed was, maar waar we geen goede coördinaten uit krijgen. Bij de berekening waar we op de de meest logische plek uitkomen kunnen we niets vinden. Wel een mooie locatie, een stukje groen met bemoste rotsen midden in de wijk. Hierna stappen we op een bus naar een stuk buiten Helsinki om weer wat geocaches te doen. Hier liggen wat geocaches die bij elkaar een mooie wandeling door bos en buitenwijk maken. De caches variëren van simpel en snel gevonden tot toch wel wat lastiger. Voor 1 is een magneet nodig. Wij heel eigenwijs zonder magneet tot proberen, natuurlijk zonder resultaat. De steen waar de cache in zit vol met water uit een plas gegoten, maar er was geen beweging in te krijgen. Het kindertrailtje wat we daarna lopen is goed in elkaar gezet. De caches zijn makkelijk, maar toch bijzonder. Vooral de cache in de nep vogelvetbollen is een fantastisch idee.

Als het te donker wordt, maar nog te vroeg is om te eten willen we de bus naar een treinstation nog een stukje verder nemen. In de bus blijkt dat ondanks dat we nu in zone B zitten en de trein ook in zone B is, we over moeten stappen op een volgende bus in zone C en daar is ons kaartje niet geldig. Dus uitstappen en via een andere bus, Nr 531. Daar denken we in te stappen als na 2 haltes de bus stopt en niet verder gaat. Het blijkt bus 532 te zijn. Gr, niet goed opgelet. We lopen even te klooien met de route en gaan dan maar met de metro terug naar het centrum. Een stuk simpeler, maar minder leuk onder de grond.

We eten vanavond bij een Koreans restaurant wat we via Google gevonden hebben. Het zit in zo'n groot overdekt winkelcentrum wat bij al die metrostations ligt. Ook nu wordt het flink dwalen om het te vinden. Het restaurant blijkt een stuk kleiner en meer op een snackbar dan een volledig restaurant, maar we hebben geen zin meer om verder te zoeken. Het eten is niet duur. We krijgen voor €10 pp een grote bak noodles met een beetje vlees en groentes en hebben onze buik weer gevuld voor we teruggaan naar ons appartement. Om in de traditie van de dag te blijven stappen we eerst de tram de verkeerde kant op in. Gelukkig merken we dat al bij de eerste stop.

The most central modern high-rise apartment, Airbnb
Helsinki, Finland

We worden wakker in een redelijk warm appartement, ondanks dat er een raam open heeft gestaan. Het rare hier is dat we niet zelf de temperatuur kunnen regelen. Dat gebeurt vanuit het gebouw. We hebben het nagevraagd en het klopt, er is geen thermostaat aanwezig. En hoe kouder buiten, hoe warmer binnen lijkt het motto de afgelopen 2 weken.

Na het ontbijt pakken we de koffers weer in en gaan we 2 haltes met de metro naar het Centraal station. Daar kunnen we nog net de laatste grote bagagekluis van €8 claimen om onze bagage in achter te laten. Heel makkelijk en best voordelig. We vliegen vanavond pas om 20.55 uur en konden helaas niet het appartement aanhouden.

Het is een prachtig zonnige dag, helderblauwe lucht en 3 graden. Zonde om lang in de tram of metro te zitten, dus we besluiten om de stadswandeling van een whereIgo te gaan doen. Deze brengt ons langs alle highlights van het centrum en eindigt met een geocache. We starten met op een plein met een modern gebouw. Het doet ons denken aan het museumplein in Amsterdam, alleen ligt hier nog een park naast. We lopen langs musea en belangrijke gebouwen. Ondertussen wijken we wat van de route af om ook wat andere geocaches te zoeken. Het wordt een heerlijke relaxte wandeling. We krijgen een totaal ander Helsinki te zien al dat we gisteren en eergisteravond zagen. Naast de vele moderne gebouwen en nog meer winkels zien we nu ook een stukje historie. Al is die niet zo oud, want het oudste gebouw stamt uit ongeveer 1900. Ook ontbreekt het niet aan standbeelden, fonteinen en kunstwerken. Het imposantste gebouw van vandaag is toch wel de witte Kathedraal van Helsinki met op het plein ervoor de fontein met Alexander de 2de bovenop de sokkel. Na het bezoek aan de kathedraal, die er van binnen minder indrukwekkend uitziet dan aan de buitenkant, lopen we naar de haven. Hier is een toeristenmarktje en worden er proefreepjes pure chocolade uitgedeeld. We moeten er 2x langs, wat erg nou. Aan de haven ligt het Presidentele huis, mooi en groot met 2 militairen in de tuin. Er achter ligt een bakstenen kerk, op een heuvel en in dezelfde stijl als de havengebouwen. We proberen er dichterbij te komen, maar kunnen niet echt de weg erheen vinden. Door met de wandeling dan maar. Vanuit de haven, na de fontein met de zeemeermin met de zeehonden die de wedergeboorte van Helsinki voorstelde, komen we op een brede boulevard met luxe winkels aan de zijkant en een park in het midden. Dit loopt door / terug naar het centrum. We hebben er inmiddels zo'n 7,5km opzitten en gaan opzoek naar wat te eten. Het wordt een broodje in het park, zonde om binnen te zitten. Daarna struinen we nog wat rond totdat we het zat zijn. We zijn nog te vroeg om naar het vliegveld te gaan en gaan even in de relaxte lounge van het Holiday Inn zitten. Ik beantwoordt nog wat mail en app berichten voor de salon en bel met het thuisfront, Niels werkt de logjes van de geocaches bij totdat het tijd is om de bagage op te halen en naar het vliegveld te gaan. De treinrit duurt een half uurtje. We komen aan op een uitgestorven vliegveld. Zonder in de rij te staan kunnen we de koffers afgeven en door de beveiliging. De douane hoeft niet, want we blijven binnen Schengen. Voor de gate hoeven we niet te lopen, we vertrekken gelijk vanaf de eerste gate. We zoeken een plekje met stopcontact en zitten zo ruim anderhalf uur in de uitruststand naast de gate.

Het boarden gaat snel. We hebben ruime plaatsen op rij 12 bij de nooduitgang. De vlucht duurt 1 uur en 45 minuten. Ik maak het verslag verder af en we kijken een aflevering van Zoo via de tablet en voor we het weten zijn we alweer geland. Op naar de bagageband. De eerste koffers zijn die van ons waardoor we ook hier weer meteen door kunnen lopen. Douane zien we niet, we staan meteen bij de treinen. We kopen een 24uurs kaart voor trein, bus en metro zodat we ook morgen er gebruik van kunnen maken. Binnen een half uur na landen van het vliegtuig, rijden we in de trein het vliegveld af. Bij het volgende station is al het hotel. We checken in en krijgen de geboekte standaard 2-persoonskamer. Hoe dit voor 2 personen is, is mij een vraag. Het is zo klein dat als we er beide in staan met onze bagage er niemand meer kan bewegen. Ook hier is het weer 30 graden in de kamer, dus meteen raam open. Niels duikt gelijk onder de douche en dus kan er de rest van de avond niet meer gebruik gemaakt worden van de toilet. Je moet op de pot douchen, alles wordt kleddernat. Zelfs in Japan hadden we grotere kamers en douches en dat zegt heel wat. We lezen in de reviews dat er ook grotere kamers zijn en dat deze wel normaal zijn. Dus ik naar de receptie om te vragen of we kunnen veranderen van kamer. Ze hebben nog net 1 kamer vrij voor de 2 nachten dat we hier zijn. Dus is het ompakken en om 23.30 uur kunnen we eindelijk rustig op de kamer zitten en naar bed.

Go Copenhagen Hotel, Kopenhagen, Denemarken

Tijd om het laatste nieuwe land van deze vakantie te verkennen. We ontbijten met een reep en koffie / thee in de kamer. Ontbijt was niet inbegrepen bij de kamer, net zoals trouwens de shampoo. Dit is het eerste hotel die echt overal wat extra's voor vraagt, heel apart. Het is helaas niet zo'n mooi weer, maar nog redelijk droog. Bij het station halen we nog een broodje zodat we een compleet ontbijt hebben en dan pakken we de trein naar het havengebied. Het maken we een wandeling van 4km. Natuurlijk zoeken we geocaches onderweg en gaan we een kijkje nemen bij het beeld van de kleine zeemeermin. Het is een leuke wandeling. Eerst komen we langs de wallen van een oude vesting met veel groen. Dan lopen we langs de waterkant waar een aantal beelden staan, waaronder de kleine zeemeermin. Het is er druk met toeristen die net als wij dit beeld op de foto willen hebben. We lopen hierna door en komen uit bij een kunstwerk van meerdere beelden in een soort vijver met in de rivier 1 beeld op een rots, die van een net iets anders dan de originele zeemeermin. We lopen via een oude spoorbaan terug naar het station en rijden terug naar het Centraal station van Kopenhagen.

Als we uitstappen giet het. Het is eigenlijk niet meer leuk. Net regende het een beetje en was het wel te doen, maar nu komt het met bakken naar beneden. Dit is niet leuk meer. We hebben geen zin om hier doorheen te gaan. We gaan kijken of we een stadstourtje met de bus en waterbus. In de bus naar de bibliotheek blijkt dat je hier veel lager zit dan in een normale bus, dus ook niet zo goed naar buiten kan kijken. Bij de bibliotheek willen we op de waterbus stappen. Deze halte is gesloten vanaf begon november ivm renovatie. Inmiddels is het weer wat aan de droge kant en besluiten we om toch nog een stukje door het centrum te gaan lopen. Het wordt al snel duidelijk dat Kopenhagen de stad van de beelden is. Nergens anders heb ik meer beelden in één stad gezien. Naast traditionele borstbeelden, zijn er beelden die kunstzinnig zijn en beelden die wat meer voorstellen. We lopen langs een kerstmarkt als het weer is begonnen met harder te regenen. Op de kerstmarkt trakteren we onszelf op poffertjes voor mij en een braadworst voor Niels. We schuilen even, maar regen toch nat. Dit is echt niet leuk meer. We nemen de metro terug naar het Centraal station en kopen via internet een treinkaartje naar Malmo, Zweden. Dit is maar een half uur met de trein. We zitten dan in ieder geval lekker warm en droog.

Netjes vlak voordat de trein om 14.27 uur moet vertrekken lopen we naar het perron om vervolgens een half uur te staan blauwbekken op het perron zonder ook maar iets te weten. Om 14.30 verschijnt op het scherm dat de trein om 14.30 wordt verwacht. Elke minuut verschuift de verwachte aankomsttijd zodat deze precies op nu staat. Lang leve de NS hoor, die houdt je tenminste beter op de hoogte bij vertragingen. Uiteindelijk is de trein daar, stappen we in en laat ik even m'n schoenen drogen. Mijn sokken /voeten probeer ik droog te wrijven. Dan krijg ik van een andere onbekende reiziger een paar sokken toegereikt. Trek deze maar aan, anders wordt je ziek. Ze zijn schoon hoor. Hoe aardig is dat!

Met wat drogere voeten lopen we een klein rondje in Malmo. Meteen pakken we wat geocaches mee en hiermee hebben we ons 9de land van de vakantie en ons 8ste nieuwe geocache land te pakken. Als het donker is besluiten we terug naar Kopenhagen te gaan. We weten niet hoe het op de terugweg gaat met vertragingen. Dit gaat heel netjes, dus we nemen nog even de tijd om eerst het hotel te gaan voor een warme douche en droge kleren voordat we de stad in gaan voor het eten.

De restaurants waar we langslopen zitten allemaal boordevol. We hebben flink moeite om iets te vinden waar we trek in hebben, wat er leuk uitziet, en die niet te druk is. Uiteindelijk komen we bij een Italiaanse pizza restaurant uit. Alleen zijn de pizza's net even wat anders dan normaal. Zo heeft Niels een pizza met kaas, Serano ham en appel en ga ik voor de variant met mozzarella, pompoen, courgette gekruid met verse peper en amandelen. Erg apart, bijzonder en lekker.
We pakken de metro terug naar het station. De trein terug heeft weer eens vertraging. Als we op het station aankomen staat er een trein stil. We denken hem net te kunnen halen, maar hij staat gewoon met pech. Dan wordt er omgeroepen dat op het andere spoor ook een trein aankomt met dezelfde bestemming die wel rijdt, dus een hele volksverhuizing komt op gang, maar we komen weer aan in het hotel voor de laatste nacht in Kopenhagen.

Go Kopenhagen hotel, Kopenhagen, Denemarken

Al proesten en kuchend wordt ik wakker. Ik geloof dat ik net 1 keertje teveel natgeregend ben gisteren en nu goed verkouden ben geworden. Ach ja, de terugweg wordt vandaag ingezet. We ontbijten op de kamer en pakken bijtijds de trein naar Kopenhagen Centraal. Waar we overnachten is niets te doen, dus dan maar wat extra tijd met de koffers rond het Centraal station hangen. Beter hier te vroeg, dan met vertraging beginnen vinden we.

Op het centraal station lopen we naar buiten om wat broodjes voor de lunch te scoren en we halen bij de apotheek strepils. Nog een laatste sightseeing bij de in kerstsfeer versierde entree van Tivoli voor we terug het station ingaan. Ik blijf bij de koffers terwijl Niels een geocache logt die op verschillende plekken op perron 4 verstopt is. Dan wordt het tijd voor de rit naar Hamburg. We zitten luxe, allebei naast het raam zodat we lekker naar buiten kunnen kijken op deze zonnige dag. Aan boord is er geen eten of drinken te koop, dus Niels moet een klein beetje zuinig zijn met zijn fles drinken.

Na verschillende stops in Denemarken rijden we met de trein de op ons wachtende boot op, de Fehmarnbelt over. Dit is een 18 kilometer brede zeestraat tussen de zuidkust van het Deense eiland Lolland en het Duitse eiland Fehmarn in het westelijk deel van de Oostzee. Het boottochtje duurt 45 minuten en we moeten de trein uit. De koffers blijven achter en de trein gaat tijdens de vaart op slot. De boot zelf is niet zo bijzonder. Er is een buffetrestaurant met voor 20 euro een lunchbuffet (wel binnen 30 minuten klaar zijn met eten), een tax free maar extreem dure supermarkt en een snackbar achtig iets we kopen een flesje water, zodat Niels toch wat extra te drinken heeft en verder nemen we nog een kijkje op het dek. Denemarken en nu ook Duitsland is nog veel meer in de herfstkleuren dan in Finland en Rusland. Daar zag je al echt de winter te voorschijn komen.

We komen om 15.30 uur aan in Hamburg. Het station is een grote chaos en een en al bedrijvigheid. Er hangt een totaal andere dynamiek dan wat we de afgelopen weken hebben meegemaakt. Ons hotel ligt weer meteen aan de overkant van het station. In het portiek, wat de nooduitgang van het hotel is, ligt een hoopje dakloze mensen in en op elkaar te liggen. Niet de beste eerste indruk, maar blijkbaar kan het hier niet anders. In de kamer horen we de sirenes af en aan langskomen.

Niels bedenkt zich dat Hamburg de stad van Miniatuur Wunderland is. De grote modeltreinenbaan ter wereld en daar wil hij wel naartoe. Het blijkt dat ze tot 21.00 uur open zijn, dus de kamer uit, de bus in en op weg naar kleine treintjes. We hebben geen idee wat we ervan voor moeten stellen.

Het blijkt veel meer dan alleen treinen te zijn. Hele landen worden uitgebeeld, met gebouwen, miniatuur poppetjes en een hele hoop gimmicks en easter eggs. Het is heel open, je kan overal bij om te fotograferen en je kan veel dingen iets laten doen. We starten bij Amerika. De Grand Canyon is nagebouwd, maar ook een volledige in Amerikaanse Kerstsfeer dorp. Om de zoveel tijd wordt het nacht in de landen en dan heb je weer een compleet ander beeld. Het is moeilijk om te beschrijven want je ziet vreselijk veel. Het is ontzettend gedetailleerd. Terugkerende grappen zijn onder andere de diverse protesten die uitgebeeld worden (save the elephant, the climate etc) en de verstopte blote, al dan niet sexende, poppetjes.
Na Amerika komen we aan bij Scandinavië, compleet met Villa Kakelbont, paard klein Witje en aapje Nelson van Pippi Langkous. De stad Hamburg is met kenmerkende gebouwen nagebouwd. Er is een compleet vliegveld gemaakt waar de vliegtuigen rijden, opstijgen, landen en weer naar de gate rijden. Technisch echt heel mooi. In de stad Knuffelen is een hoop bedrijvigheid. Ze hebben een grote brandweerkazerne die dan weer moet uitrukken omdat er een vrachtwagen in de fik staat, dan een poes uit een boom gaat redden en vervolgens vliegt er een gebouw de fik in wat ze gaan blussen.
Heel indrukwekkend is Zwitserland. Daar kun je van de etage erboven zo op de display kijken, maar ook kun je het vanaf de zijkant bekijken. De laatste display is van Italië, inclusief Vaticaanstad waar de monniken de pausmobiel aan het repareren zijn en verderop een sneeuwballengevecht houden. We hebben aan 3 uurtje veel te weinig tijd om alles goed en op ons gemak te bekijken. Zo groots en gedetailleerd als dit hadden we niet verwacht. Ze zijn nog bezig met de opbouw van de display van Monaco. De volgende keer als we hier in de buurt zijn, komen we zeker terug.

Generator Hotel, Hamburg, Duitsland

De laatste dag van de vakantie begint met een gereserveerde trein die niet gaat. Op het tijdstip dat wij kenen, gaat wel een trein, maar dan met een ander nummer. Dus Niels gaat alvast even bij het servicepunt navraag doen terwijl ik het water kook voor de koffie en thee. Het blijkt dat door werkzaamheden alle treinen een uur vroeger gaan. We krijgen nieuwe zitplaats reserveringen en kunnen gewoon zoals gepland de trein van 9.46 uur nemen. Hier hebben we een 6-persoons coupe voor ons tweeën. Internet is er niet, dus we komen de tijd door met wat gedownloade series van Netflix te kijken. Buiten is het weer grijs en mistig.
Op Osnabruck stappen we over. Ook voor deze trein hebben we nieuwe zitplaats reservering gekregen, maar dit is wel dezelfde trein als eerder geregeld. We kijken welke plaats ons het beste bevalt. De nieuwe plaats is een 6-persoons coupe met daarin een oma en kleinzoon, die de hele coupe met speelgoed in beslag heeft genomen. Het lijkt ons verstandiger om door te lopen. De andere, oude reservering is een 4-persoonscoupe waar nu 3 mensen in zitten. 1 persoon staat nadat haar telefoongesprek beëindigd is op en zegt dat zij verkeerd zit. We zitten nu tegenover elkaar in een coupe. Veel gebeurd er verder niet. In deze trein blijven we tot Hilversum. Daar stappen we over op de trein naar huis en dan is de vakantie toch echt alweer voorbij.