NOVW.NL / vakantie verslagen / foto album / Guestbook

CTRL f5 om de pagina nieuw te laden (of klik hier)

3 weken minder dan de bedoeling

"Covid-19 in 2020"
Dus de vakantie naar de VS gaat niet door. Dan maar een beetje in de directe omgeving vakantie proberen te vieren.

- Niels en Inge

Vrijdag 22 mei 2020



Een vakantie die totaal anders is. Een vakantie met anderhalve meter afstand, het nieuwe normaal. Een normaal dat niet normaal is. Aftasten en kijken hoe het gaat. Dit voorjaar wilden we ons rondje USA volmaken. In de laatste staten van het vasteland van Amerika gaan geocachen en daarmee zouden we in alle staten van de USA geweest zijn, op Alaska en Hawaï na. Met het laatste jaar dat we een Esta hebben. Als deze in augustus verloopt krijgen we geen nieuwe Esta meer vanwege aangescherpte regels waarin staat dat als je na 2011 in Noord-Korea bent geweest, de Esta niet meer wordt afgegeven. Covid-19 gooit de plannen door elkaar en we gaan kijken wat deze vakantie ons aan avonturen oplevert.

Na werk pakken we de auto in en even na half 7 rijden we naar Den Helder voor de boot naar Texel. We hebben een kamer in een kleine particulieren bed and breakfast gehuurd voor 4 nachten. Verder hebben we nog niets vaststaan. Een globaal plan, een rondje Nederland of Duitsland, want sinds deze week zijn de grenzen met Duitsland weer geopend voor toeristen.
Netjes op tijd voor de boot komen we aan en sluiten we aan in rij 2. Het is rustig voor de boot. We eten onze salade op, en wachten de overtocht af. Niels neemt een kijkje buiten, ik blijf in de auto. Er wordt gevraagd om zoveel mogelijk in de auto te blijven of afstand te bewaren. Om niet misselijk te worden gaat Niels frisse lucht happen als we eenmaal op de boot staan. De overtocht is zo gebeurd. Vanaf het vaste land zagen we Texel al liggen.
De B&B wordt snel gevonden. Geen naambordje maakt het wat verwarrend, maar we zitten goed.

We maken kennis met de paardrijdende en praatgrage eigenaresse. De kamer is heel ruim, we verblijven op de eerste etage met eigen trap. Het is niet modern of bijzonder ingericht, maar zeker nu er maar 1 kamer verhuurd mag worden hebben we de ruimte. Naast de kamer is er een apart toilet en een grote badkamer. In de andere kamer krijgen we ontbijt geserveerd, want ivm de Covid-19 maatregelen mag ze niet beide kamers verhuren met een gemeenschappelijke badkamer. Voordeel voor ons dus.
Nadat we onze koffers op de kamer hebben gezet, gaan we het eiland een stukje verkennen. We rijden naar de Koog, wat een best druk en toeristisch stadje is. Even naar het strand om de lucht van de net ondergegaande zon te bekijken en een kleine strandwandeling te maken. Het waait flink waardoor het lekker fris, bijna koud is. Het strand ligt vol met schuim, schuim van algen wat door de golven aanspoelt. Als het bijna donker is lopen we het strand weer af. We zoeken een geocache en gaan terug naar de kamer. We kijken nog wat Netflix voor we gaan slapen.


Bed and breakfast vd Wal, Den Burg, Texel
135km gereden

Zaterdag 23 mei 2020



Het ontbijt wordt in een aparte kamer geserveerd. We hebben warme croissants, krentenbollen, brood, kaas, vleeswaren en hagelslag. Niet te overdreven maar een prima ontbijt. Na het ontbijt ga ik een half uur hardlopen. Op het fietspad naast het huis ga ik rechtsaf en volg ik het pad het dorp uit. Het loopt lekker, windje mee en lekker relaxed. Na 15 minuten keer ik om. De wind heb ik nu vol tegen. Ik loop, maar kom amper vooruit. Beukend tegen de wind in vecht ik me een weg terug naar de B&B. Niels heeft ondertussen de foto's van gisteren uitgezocht en het verslag online gezet.

Na een verfrissende douche gaan we het dorp in. Lopend doen we een rondje Den Burg. In het dorpscentrum bekijken we wat etalages, zoeken we een paar geocaches en vragen we informatie over elektrische fiets of brommer verhuur. We lopen zelfs nog een heuse jutters-kunst-gallerie binnen. Na zo'n 5km zijn we weer terug voor de lunch bij de B&B. We smikkelen van de net gekochte witte bolletjes met verse aardbeien voor we aan ons middag-rondje beginnen.

         



We pakken de auto en rijden al geocachend naar het noorden van het eiland. Sommige caches liggen bij een parkeerplek en een (toeristische) winkel, voor anderen wandelen we een stukje.
We gaan met een trekpontje een slootje over voor een cache. We lopen op het wad, over dijken, langs de schapen, in mooie natuurgebieden en over de stranden. Het maakt niet uit waar we lopen, we waaien flink uit onze hemd. Gelukkig is het niet te koud en schijnt er een zonnetje. In totaal hebben we 13 caches kunnen loggen.
Moe maar voldaan zetten we de meegenomen stoeltjes naast de auto, zo veel mogelijk uit de wind, en eten het restant aardbeien op.



Nu we niet uit eten kunnen is het een beetje zoeken wat te doen voor het diner. We vinden op internet een Italiaans restaurant waar we kunnen afhalen. Na telefonisch de bestelling doorgeven te hebben kunnen we het om 19.10 uur ophalen. Het blijkt toch wat drukker dan verwacht. In het restaurant heerst een licht chaotische sfeer, maar een half uurtje na de afgesproken tijd hebben we dan toch allebei onze maaltijd. We rijden terug naar de B&B waar we een mes lenen en het eten in de ontbijtkamer opeten. Daarna zijn we moe van de dag en buiken we uit terwijl we wat op de telefoon zitten en Netflix kijken.


Bed and breakfast vd Wal, Den Burg, Texel

Zondag 24 mei 2020

We worden wakker terwijl het regent. Het weer is een stuk minder zonnig dan gisteren. Eerst maar ontbijten. Het croissantje is vervangen door een warm ovenbroodje en de eitjes zijn vervangen door aardbeien. Op de zondag horen natuurlijk ook beschuitjes bij het ontbijt.

We besluiten om de scooterhuur naar morgen te verschuiven. Volgens de verwachting is het dan weer mooi weer. Dus nadat we rustig opgestart zijn gaan we weer met de auto op pad.

We rijden weer door naar het noorden van het eiland en starten in het natuurgebied de Slufter.Het gebied is mooi en ligt aan de Noordzee kant van Texel. Als het even stopt met regenen komen bij een stukje waar 3 geocaches liggen. We dwalen wat door het gebied. Echte paden en slijtage van waterstromen zijn niet altijd van elkaar te onderscheiden (voor ons). Het dwalen is veel leuker. We willen naar het strand en dan via de andere kant terug, maar daar ligt wel wat water voor in de weg. Eerst proberen we nog om droge voeten te houden, maar voor mij met gympies aan lukt dat toch niet. Als m'n voeten eenmaal doorweekt zijn, maakt het verder ook niets meer uit... Bij de auto voeten drogen, schone sokken en schoenen aan en door. Even wat bolletje smeren voor het volgende stukje, waar Niels ondertussen heen gereden is, maar dan begint het net weer te regenen. Hier was ook minder wandelgebied, dus geocache pakken en weer terug naar de auto.

Gelukkig duurt de regen niet erg lang en is het bij de volgende cache alweer droog. De geocaches die we vinden zijn op zich niet heel bijzonder, de plaatsen vaak wel. Niet allemaal, er liggen er ook een hoop bij echte toeristische commerciële plaatsen, zoals bij de reuze-aardbei. Dat is een aardbeienteler met een verkoopstand. We kunnen het niet laten om hier allebei een puddingbroodje met aardbeien te eten. Heerlijk, net een gebakje.

Bij een vakantieparkje op het terrein van een voormalige boer is er een multi over het hele terrein gelegd. Er staan nog een paar schapen, varkens en een reuze-geit. Het lijkt wel een kruising van een geit en een koe zo groot als ie is. Hij wil graag wat gras van onze kant van het hek en Niels knuffelt even met hem. De geit staat moeilijk op, maar als we weglopen, dan maakt ie rare bokkensprongen om onze aandacht te trekken. De multi eindigt bij een wilde bloemen weide met een uitkijktoren over de velden.

Bij een vogelhut zien we een lepelaar in de plas wandelen. Later als we teruglopen vliegt er eentje van vlakbij op en bij de auto zit ook nog een lepelaar. We zien hier in 10 minuten meer lepelaars dan in 20 jaar in Almere bij de Lepelaarsplassen...

Inmiddels is het weer bijna etenstijd en zoeken we op internet weer een restaurant waar we wat kunnen afhalen. We komen uit bij restaurant Dennenoord en bestellen via de WhatsApp zodat er geen vergissing in de bestelling kan ontstaan (dat gebeurde gisteren namelijk). Na zo'n 20 minuten hadden we geen reactie, dus toch maar bellen. Er was nog geen tijd geweest om de WhatsApp te lezen, dus de bestelling was nog niet doorgekomen. Maar telefonisch was het nog mogelijk om de bestelling te doen. Dus melden wij ons op het afgesproken tijdstip om 18.45 uur bij het restaurant. Het blijkt op een groot vakantiepark te liggen en de afhaal gaat vanaf de snackbar. Het gaat redelijk snel dit keer. We moeten zo'n 10 minuten wachten die we al kletsend met andere gasten doorbrengen . We eten ons diner weer op in de ontbijtkamer van de B&B. Dit keer zit er zelfs een verrassingsdoosje met een chocoladebol bij. Lekker!

Na het eten zijn we moe van de dag. Ik ga uitgebreid badderen in het ligbad en Niels kijkt tv op de kamer, verwerkt de foto's en zet het verslag weer online.

Bed and breakfast vd Wal, Den Burg, Texel

Maandag 25 mei 2020

Vandaag hebben we een donut als extraatje bij het ontbijt.
Bij paal 21 starten we met een wandeling. We starten op het strand, zoeken een doosje bij de strandtent en sjokken over het zand door richting een pad tegen de duinen op dat ons naar de volgende cache brengt. Na ongeveer 1,5km ruilen we het strand in voor de duinen. Lekker weer heuveltje op en af met als klap op de vuurpijl een fijne trap naar een hoge duin.

Boven aangekomen mogen we even uitrusten nadat we snel de geocache hebben gevonden. Het is een mooi uitzicht. We speuren de vlakte af en zien in de verte een kudde gnoes, of zijn het misschien olifanten? Hoog in de lucht cirkelen de roofvogels boven het karkas van een kudu. Tussen de zandduinen zien we de sierlijke lange nekken van de giraffes nog net verdwijnen. De manen van de leeuw wapperen tussen het helmgras in de zuiderstorm. Vlakbij zit een groepje bavianen kalm te fourageren. Onze droom wordt ruw verstoord als er een luidruchtige Nederlander de trap op komt klotsen. Hmm, we waren vergeten dat dit Texel is en niet een of ander exotisch ver oord in Afrika.

Nu we wakker geschud zijn is het over met de rust en lopen we weer verder. Als laatste komen we nog door een klein stukje bos en na een totale wandeling van zo'n 4,5km zijn we weer terug bij de auto.

De rest van de dag gebruiken we natuurlijk ook om te geocachen, maar de wandelingen zijn wat korter. We blijven vooral aan de Noordzee kant, deze kant van het eiland heeft onze voorkeur. De natuur is gevarieerd met kleinere bossen, duinen en strand. Een paar keer gaan we ook het strand op voor verschillende geocaches. Ook hebben we nog een wandeling door een bebost gebied gedaan. De bossen zijn klein en lijken aangeplant, een soort Disney bos vinden wij. We zien geen mens, maar we verwachten steeds dat Mickey Mouse bij het volgende bospad op ons staat te wachten.

De laatste geocache voor het eten is er eentje die hoog in een boom hangt. Er liggen veel lange stokken, maar net even te kort voor deze hoogte. We verzamelen 2 stokken, pakken de duct-tape erbij en voila, een mooie hengel, bijna groot genoeg. Oké andere stok proberen dan. Niels doet z'n best en krijgt het voor elkaar om het kokertje tevoorschijn te toveren. En dan moet ie, nadat we onze naam op het rolletje geschreven hebben, ook weer teruggeplaatst worden. Niet de makkelijkste taak, maar ook dit lukt.

We hebben er honger van gekregen. Niels haalt een pizza af, ik kies voor een salade van de Appie. Om 20.30 uur start ik m'n hardlooprondje. Alhoewel, rondje, ik wil 10km lopen in onbekend gebied en spreek met Niels af dat hij me komt ophalen als ik klaar ben. Ik bepaal een richting en volg eigenlijk gewoon het fietspad. Ik start vanuit de rand van Den Burg tussen de open velden, maar al snel kom ik aan bij de bosrand. De vogeltjes kwetteren gezellig terwijl ik langs kom lopen. Na ruim 5km kom ik uit bij de duinen. Ik ben in eerste instantie optimistisch en pak het kleine wandel / mountainbike paadje naast het gewone fietspad. Het pad is onverhard (geen probleem, best fijn) maar heeft flinke heuvels die het fietspad niet heeft. Dat gaat wel iets omhoog en naar beneden, maar niet zoals het duinpad. Ik hou het 300 meter vol. Bij de eerst volgende afslag naar het fietspad pak ik die weer. Dit loopt een stuk minder vermoeiend en ik wil die 10km volmaken. Als ik bij Den Hoorn aankom heb ik nog zo'n 2km te gaan en houdt het fietspad op. Ik neem de gok ga richting strand. Al snel loop ik weer op een prachtig fietspad door de duinen en geniet ik van de zakkende zon achter die duinen. Ik heb nog een klein stukje te gaan als ik de bocht indraai om het strand op te gaan. Op dat moment hangt de zon nog net boven het water. Op het moment dat ik bij het water aankom piept m'n horloge 10km. Ik heb het gehaald, m'n eerste 10km van dit jaar. Ontspannen en pijnvrij gelopen. Wat voelt dat goed. Ik geniet van de ondergaande zon en bel met Niels om me op te halen. Samen zoeken we nog naar een geocache bij het strand waar ik geëindigd was en rijden we weer rustig terug langs de prachtige route die ik net heb gelopen.

B&B fam van de Wal

Dinsdag 26 mei 2020

De laatste dag op Texel. Vandaag hebben we poffertjes als extraatje bij het ontbijt. Niels vind het niet lekker, dus alles is voor mij. Het uitchecken kost iets meer tijd dan gedacht en om 10.30 uur gaan we op pad.
Eerst even lunch inslaan en dan zien we een voortuin geocache in de buurt. We komen aan bij een interessant bouwsel. Er ligt een tafel met diverse soorten gereedschap en voorwerpen aan een anker. Door de letterwaarde van de eerste letter van het voorwerp op volgorde van groot naar klein te zetten verkrijgen we de code van het cijferslot. Gelijk bij de eerste poging is het raak en hebben we de juiste code te pakken. De waterpomp is los en hiermee pomp je de geocache naar buiten. Superleuk gedaan.

We houden het vandaag wat rustiger dan gisteren. Geen lange wandelingen, maar steeds korte stukjes en verder met de auto. We gaan in het zuidelijke gedeelte van Texel de geocaches zoeken. Het is hier een stukje drukker dan in het noorden en midden. Ook de plaatsen waar de geocaches liggen zijn net even wat anders. Hier is meer geschiedenis van de VOC periode, waar het verder op Texel meer over de natuur gaat.

Bij de haven vinden we nog de laatste 3 geocaches voor we Texel gaan verlaten. Bijna alle geocaches van Texel zijn veranderd in smileys. Net als gisteren was het vandaag een prachtige dag met een heerlijk warme temperatuur en is de wind gaan liggen. Om 16.00 uur vertrekt de boot. Het is drukker dan op de heenweg. Veel werkverkeer valt ons op. Dit keer gaan we toch allebei even uit de auto om buiten te kijken hoe we af en aanmeren. Binnen een half uurtje zijn we in Den Helder.

Halverwege op de afsluitdijk stoppen we bij de parkeerplaats om de geocache te loggen voor we verder rijden naar Emmen.

In de B&B worden we vriendelijk ontvangen met een zelfgemaakt plakje cake. Er wordt op de website van hun favoriete restaurant gekeken of deze geopend is en als dat zo lijkt te zijn wandelen we ernaar toe om wat af te halen. Helaas blijkt het toch helemaal dicht te zijn en hebben ze ook geen afhaal. We wandelen terug en vinden op internet een sushi bezorger. Perfect alternatief. We bestellen en wachten rustig in de B&B af met een kopje thee.
De B&B is verdeeld in 4 ruimtes achter elkaar. Links van de (in)gang is de slaapkamer, via de deur rechts kom je in een lange smalle keuken met een deur naar de badkamer en de deur naar de huiskamer zit weer rechts van de keuken. Het is goed ingericht en overal zie je vosjes, gehaakt als decoratie, op de kussens, de borden en zelfs op de handdoeken. Het is echt van alle gemakken voorzien. Er zijn zelfs 2 zitjes buiten die nu in de schaduw staan, maar waar we morgenochtend waarschijnlijk heerlijk aan kunnen ontbijten.

B&B Vossenburcht

27 mei 2020



We slapen wat uit en ontbijten op ons gemakje pas na 9.00 uur. Het is dan ook pas 11.00 uur als we de B&B verlaten en richting Duitsland rijden. De grens is vanaf 18 mei opengegaan voor ook het buitenlands toerisme, dus we zijn benieuwd wat we zullen aantreffen. Eerst rijden we naar een bosrijke omgeving. Niels heeft een mooi geocache rondje uitgezocht van ongeveer 6km.

Eerst gaan we tanken in Duitsland. Het is hier verplicht om een mondkapje te dragen in alle "openbare" gebouwen en winkels, dus ook bij het tankstation. We letten op hoe de anderen dat doen. Bij het tanken is er nog niets aan de hand, maar voordat men naar binnen gaat om af te rekenen gaat het kapje op. En buiten weer meteen af. Na het tanken rijden we naar het Esterfelder forst. Op de ruime parkeerplaats staan maar een paar auto's. De mensen die er lopen hebben gelukkig geen mondbedekking op, dus tijdens de wandeling kunnen we gewoon ademen. Het bos is prachtig en stil. Of eigenlijk, alles wat je hoort zijn heel veel vogeltjes. De route is leuk en gaat door verschillende soorten van het bos. Uiteindelijk vinden we alle 20 geocaches in goede staat.

Na de wandeling die zo'n 2,5 uur heeft geduurd en bijna 7,5km lang was gaan we naar Meppen. Gewoon even winkelen en kijken hoe het hier nu aan toe gaat. We parkeren in de garage onder de Kaufland. Deze is tot 22.00 uur geopend, dus daar gaan we als laatste heen. We wandelen door het centrum en zien dat er een paar straten afgesloten zijn. We horen iets over een bommelding, maar weten niet precies wat er aan de hand is. Als om 18.30 uur de laatste winkels in het centrum dicht gaan is het tijd om te eten. In Duitsland mogen de restaurants weer open, maar we zien dat nog niet alles weer normaal is. De Aziatische imbiss is alleen voor afhaal open, evenals de Subway. Die heeft wel een tafeltje voor de deur, maar of het nou de bedoeling is om daarvan gebruik te maken, we weten het niet. De Griek en de Chinees zijn nog helemaal dicht en bij de Italiaan zit iedereen (in de schaduw) op het terras. Het is prachtig weer, maar als je niet in de zon zit, dan is het echt wel fris op dit tijdstip.
We halen onze truien op en besluiten naar de Istanbul grill te gaan. Daar zit je korter stil op het terras denken we dan bij de Italiaan. Mondkapje op als we het restaurant ingaan en vragen wat er nu mogelijk is. Vriendelijk wordt gezegd dat we ook binnen mogen zitten. De mondkapjes hoeven aan de tafel niet op, als we opstaan en naar bijvoorbeel het toilet gaan, dan moeten ze weer op. Duidelijk, we willen hier dan wel eten. We bestellen een enorme wrap voor Niels en een lams schotel uit de oven voor mij. Als we ons drankje krijgen, zitten we even rustig achterover. We kunnen ons niet meer herinneren wanneer we voor het laatst in een restaurant hebben gegeten. Wat heerlijk is dit.

Het eten is er nog niet als er 2 agenten niet al te vriendelijk de winkel binnenstappen. Wij hadden al zoiets van oh-shit, we hebben toch iets verkeerd begrepen... Blijkt dat er vandaag in Meppen een bom uit de 2e wereldoorlog is gevonden tijdens het aanleggen van glasvezel. Iedereen moet het dorp uit. Alle restaurants moeten de deuren sluiten en gasten moeten weg. We krijgen 10 minuten om ons eten wat nog niet klaar is, klaar te maken en op te eten. Dat gaat hem niet worden, dus dan toch maar weer take a way. Alles word in doosjes en plastic zakken verpakt (hier wel...) en we vertrekken. Naar de parkeergarage. Waar de auto staat.
De parkeergarage die afgesloten is. In verband met een vandaag gevonden bom. Ik probeer vergeefs het hek open te krijgen om de via de voetgangersingang de auto te bereiken. Dan maar via de Kaufland winkel. De Kaufland winkel die op stel en sprong gesloten is en alle deuren op slot heeft gedaan. In verband met een bom uit de 2e wereldoorlog. Gelukkig kunnen de meeste schuifdeuren ook met de hand geopend worden. Dat lukt me en we stuiven het verbijsterde personeel voorbij op weg naar de parkeergarage. Geen tijd voor uitleg, geen tijd voor een verklaring; we. Moeten. Naar. De auto! We mikken het eten achterin de auto en maken dat we buiten komen. Met gierende motor en piepende banden verlaten we het centrum van de stad.
Aan de overkant van de ringweg is een camping. Daar kunnen we waarschijnlijk wel een plekje scoren om ons eten op te eten. Inderdaad. Op een desolaat parkeerterrein zetten we de stoeltjes uit de wind naast de auto en beginnen aan onze avondmaaltijd. Totdat de politie langskomt. Of we het dorp willen verlaten. In verband met een bom. Uit de 2e wereldoorlog.
Het eten wordt weer ingepakt en wederom met piepende motor en gierende banden vertrekken wij naar de andere kant van de slotgracht die het dorp beschermd. Na eerst, als enige, de brandweer voorrang te hebben verleend op de brug, worstelen wij ons tussen het verkeer dat uitgebreid in discussie is met de aanwezige politie over de afsluiting.
Het eten is ondertussen "niet helemaal meer warm" als we na 3km denken nu toch wel echt ver genoeg denken te zijn. We duiken een zijpad is, parkeren de auto, klappen de stoeltjes uit en gaan vol in de zon aan een grasveld de restanten naar binnen werken.
Het smaakt goed en het uitzicht is mooi, zeker als er een hertje het veld oversteekt. Tot zover onze eerste maaltijd buiten de deur in 3 maanden.

B&B Vossenburcht, Emmen

Donderdag 28 mei 2020

Het ontbijt wordt netjes om 9.00 uur bij ons bezorgd. Daarna is het weer tijd de spullen pakken en uitchecken. Bij het uitchecken krijgen we nog een doosje met snoepjes en het gehaakte vossensleutelhangertje mee. We hebben een zeer prettig verblijf gehad in de Vossenburcht met alles erop en eraan.

Duitsland, we komen eraan. Ook nu zijn er geen grenscontroles. Met 90 de grens over levert geen enkel probleem op. We houden een rustdag, geen lange wandelingen, maar een mooie autotocht. We vinden een mooie geocache route op een buitenaf boerenweggetje waar 28 geocaches aan liggen. Allemaal makkelijk te bereiken en parkeren in de berm. We lunchen onderweg bij een picknickplaats om daarna weer verder te gaan met de route. De omgeving is prachtig en rustig. Precies wat we vandaag nodig hadden.

Vanwege een omleiding hebben we wat minder tijd om na de route wat losse caches te doen en zijn we wat later dan gepland bij de airbnb. Gelukkig nog wel op tijd voor een etentje bij het Italiaanse restaurant in het centrum van het dorp.

We zijn de enige gasten. De tafels zijn niet gedekt vanwege de hygiëne maatregelen. We moeten bij binnenkomst onze mondkapjes op en de handen desinfecteren. De serveerster doet ook haar mondkapje op en komt de tafel desinfecteren. We moeten onze NAW gegevens, telefoonnummer en email noteren voor het geval er een contactonderzoek nodig is. En dan kunnen we bestellen. Eerst een gevarieerde anti pasta en daarna voor allebei een ovenschotel. Heerlijk, maar machtig.

Terug in ons huisje ziet Niels dat er 2 first to find geocaches in de directe omgeving liggen. Hij gaat nog even op pad hiervoor. Ik zoek alvast naar een hut voor dit weekend en maak het verslag af.

Niels rijdt ondertussen een kwartiertje door een volledig uitgestorven Duitsland. Ik kom onderweg welgeteld 1 menzsen tegen. een wandelaar in een dorpje die mij al even schaapachtig aankijkt als ik hem. Eenmaal op de eerste coördinaten aangekomen zie ik een weggetje met een bord dat ik verderop niet kan keren. Dan maar gewoon de auto geparkeerd en de laatste 300m lopen. Zo rap als ik kan vervoeg ik mij bij de cache, die makkelijk ligt en weinig zoektijd kost. Inderdaad! De eerste. Ik schrijf de naam in het boekje, maak nog even snel wat fotootjes en hobbel terug naar de auto.
Op weg naar cache nummer 2. Ook weer zo'n kwartiertje rijden. Deze keer kom ik niemand tegen. Bij het paadje dat het dichtst bij de cache ligt zie ik geen parkeer plek, dus ik rijdt door naar het volgende pad. Daar is zelfs een parkeerplaats. Ik beklim een geitenpaadje door het bos en wandel 500m. Ook nu ligt de cache makkelijk verstopt en ik ben wederom de eerste.Notuleren en in de ondergaande zon terug naar huis.

Ferienwohnung Berge, Berge Duitsland

Vrijdag 29 mei 2020



De "gordijnen" in de slaapkamer houden geen licht tegen, dus om 4.00 uur wakker. Toch maar proberen om iets langer te blijven liggen. Om 8.00 uur sta ik op terwijl Niels zich nog even omdraait. Ik neem wat te drinken en een halve banaan en ga een stukje hardlopen. Het fietspad het dorp uit is net even wat korter dan verwacht, dus als ik terug ben bij het huis ga ik nog even door het dorp in. Het is lekker loopweer, heerlijk zonnetje en nog niet te warm. Na 5km is m'n training afgerond en zegt Renate, goed gedaan en tot overmorgen.

Niels is inmiddels ook opgestaan en we gaan samen ontbijten. Er staat een wasmachine in de keuken en eigenlijk willen we wel even wat kleding wassen. We vragen aan de verhuurster of we de was ergens buiten in de tuin kunnen ophangen en of ze heel misschien ook wat waspoeder voor ons heeft. Dat heeft ze en een kwartier later komt ze boven met een rekje, een wasmand en wasknijpers. We kunnen het rekje op het dak van de uitbouw zetten. Dat was vroeger een terras, nu moet je door een groot raam ipv een deur naar buiten. Als de wasmachine draait lopen we via een geocache die we helaas niet kunnen vinden door naar de supermarkt voor wat te eten voor vanavond en het ontbijt voor morgenochtend.

Als we terug komen van de boodschappen is de was klaar. Die wordt opgehangen en we gaan lunchen met wiite bolletjes met verse aardbeien van de boer (net gekocht). Na de lunch is het weer tijd om op pad te gaan. Op zo'n 30km hiervan ligt een nieuw uitgekomen trail van 8km. De trail heet "moorland" , wat heide betekent, dus vast een mooie wandeling. Daar aangekomen blijkt dat we niet de enige waren die gezien hadden dat dit een nieuw uitgekomen trail is. We zijn de 4de naam in het boekje, allemaal vandaag in de middag geweest. Het gebied is een apart gebied. Zo wordt er turf of iets dergelijks gestoken. De route gaat niet over een wandelpad, maar via een werk weg. We starten eerst maar met de auto. Mocht het verderop wel een wandelpad worden kunnen we alsnog gaan wandelen. Het blijft uiteindelijk een weg, verderop zelfs een asfaltweggetje. Het is wel een leuke route, maar vooral geschikt met de auto en niet echt om te wandelen. Alle 11 geocaches van het rondje worden gevonden.

Niels ziet iets verder nog een niet eerder gevonden cache, vandaag gepubliceerd. Er staat bij dat er mogelijk gewaad moet worden en dat je klimuitrusting nodig hebt. Hmm, we zijn nieuwsgierig geworden. Niet dat we een waadpak of klimuitrusting bij ons hebben hoor. Stap 1 van de cache is het lezen van de juiste coördinaten. Ze staan geschreven in de middelste van 5 "duikerbuizen" die vanuit een slootje onder de weg door lopen. Als je ervoor staat kan je zien dat er iets op geschreven staat, maar je kan het net niet precies lezen. Het is geschreven met een blacklight stift, dus eigenlijk heb je ook nog eens een uv-lamp voor nodig. Waarschijnlijk omdat het net nieuw is, schittert het nog. Om het helemaal te lezen zal je echt de duiker, waar het water net even boven de enkels komt, in moeten gaan. Niels is te groot, hij zal op z'n knieën moeten zitten, maar ik pas redelijk. Schoenen aan die vies en nat mogen worden en gaan. Omdat de tekst in het midden staat heb ik de hele buis doorgelopen. We hebben nu de gegevens van deel twee van de geocache. Dit ligt net even een kleine 500m verderop, bij de rij bomen Zo lui als we zijn rijden we ernaar toe. En ja hoor, daar hangt de cache, in de boom op een hoogte waar je echt niet bij kan zonder te klimmen. Hij zit dusdanig bevestigd dat je hem er ook niet uit kan gooien. Niels gaat voor de boom staan en vouwt z'n handen. Ik zet m'n ene voet erin en hijs me op om m'n voeten op z'n schouders te zetten. Dan door naar het stukje tak en verder rekken naar de cache. Het is een petling die aan een stukje hout in de vorm van een vliegtuig vastzit met een musketonhaak aan de boom. Dus eerst proberen om mezelf vast te houden met rechts en tegelijkertijd met links het dopje van de petling af te draaien. Dat verrekte dopje zat muurvast, geen beweging in te krijgen. Dus het hele plankje moet eraf. Probeer maar eens met links de haak in te drukken en dan zo draaien dat ie eraf gaat. Na poging nr -tig is het uiteindelijk gelukt. Wat een werk, maar we zijn wel de eerste geweest die deze hebben gelogd.

We rijden via een aantal favoriete geocaches terug. Een daarvan is een groot vogelhuis met de klep aan de onderkant. Er zitten aan de zijkanten een heleboel schroeven. Grote, dunne, dikke, korte en lange schroeven. Sommige kunnen eruit gedraaid worden, sommige niet. Bij de een hoor je een soort van klik, bij andere weer niet. We draaien de schroeven in verschillende standen, maar komen er niet echt uit. In een gat waar een dikke schroef kwam, kan ook een lange dunne schroef. Deze kan je als een soort hefboom bewegen en dan beweegt de klep wel, maar open gaat het niet. We klooien flink wat aan en hebben eigenlijk geen idee meer wat we nog kunnen uitproberen als ik de dunne schroef die ook als hefboom werkt eruit wil halen. Wat ik deed, wisten we niet, maar ineens was ie open! Blijkt dat je hem niet als hefboom moest gebruiken, maar eraan moest trekken en dat deed ik per ongeluk...

De laatste stop van de dag is rondom een parkeerplaats aan de A1. Hier liggen een heleboel verschillende geocache waarvan we er een paar doen. Niet alles want ineens is het 19.00 geweest en nog 40 minuten terugrijden. We willen niet al te laat eten, maar dat wordt toch nog over half negen als het eten uit de oven komt.
Na het eten is het tijd voor afwas en de was opruimen. Ik schrijf het verslag vandaag af voordat we gaan slapen.

Ferienwohnung Berge, Berge Duitsland

Zaterdag 30 mei 2020

We verlaten na een ontbijtje met Duitse ovenbroodjes deze hut. Het was een rustige locatie waar we ons prima vermaakt hebben. Op naar de volgende bestemming, het Zwarte Woud. Het is een uurtje of 3,5 verderop. Veel haast hebben we niet. Op de parkeerplaats bij de A1 waar we gisteren een paar bijzondere geocaches hebben gedaan, doen we nu de rest van de caches die er liggen, waaronder een Wherigo, een letterbox en een multi. Helaas lopen we bij de Wherigo vast.

S middags rijden we verder Duitsland in. Het landschap veranderd langzaam in het echte Duitse heuvellandschap met groene velden en kleine dorpjes. Onderweg zoeken we nog naar wat geocaches en maken we nog eerst een omweg voor een first to find, voordat we naar het huis voor de komende dagen gaan. De first to find ligt niet echt aan een drukke of grote weg. We gaan van een B-weg een bosweg in wat een bospaadje wordt. Na wat zoeken vinden we het juiste pad en komen we in de buurt van de juiste plek aan. De laatste 100 meter lopen we. In de bocht staat de cache op de kaart gepint. We zoeken en zoeken, ploegen het bos zo'n beetje uit, sturen een berichtje naar de cache legger, maar na drie kwartier houden we toch echt voor gezien.

Om 18.45 uur zijn we in Weifenbach voor het volgende huisje. We worden al opgewacht door de eigenaren. Een vriendelijke ontvangst. Het appartement is groot en modern. Het is een apart deel aan hun huis met een volledige keuken, huiskamer, slaapkamer en grote badkamer. Alles wat je nodig hebt voor een relaxt verblijf is aanwezig. Voor het huis is een terrasje waar we heerlijk kunnen zitten en uitkijken over het veld en de berg. Volgens de eigenaar komen de zwijnen en herten tot aan het terras.

Veel tijd om te kletsen hebben we niet. Morgen is het 1ste Pinksterdag en dat houdt in dat de winkels 2 dagen gesloten zijn. Dus we moeten nog even ontbijt en lunch inslaan en nog avondeten. We zitten vlakbij Biedenkopf, een klein stadje waar verschillende winkels en restaurants zijn. Eerst maar brood en beleg halen, daarna avondeten zoeken. We eindigen bij de Biergarten, waar we buiten op het terras kunnen eten. Het smaakt best, maar wordt wel heel snel koud zo. Ook is het in de schaduw eigenlijk net even te koud om buiten te zitten. We tafelen dan ook niet heel lang na.

Ferienwohnung Ortmann

Zondag 31 mei 2020

We hebben croissants voor het ontbijt, lekker uit de oven met kaas of chocolade. Op het terras voor het huis genieten we van de rust hier en de lekkere broodjes. We hebben alle tijd, want de wandeling van vandaag begint gewoon bij huis. Op ongeveer een kilometer hemelsbreed ligt de Gemsberg route, een geocache wandeling van 12 caches.

We hebben besloten om naar het startpunt te wandelen. De deur uit en meteen de berg op wordt het. Flink pittig en steil omhoog. Eerst nog een stukje via de weg, daarna wordt het een bospad. Op 2 stukken is het niet meer dan een dierenpad wat bijna recht omhoog gaat. Nadat we bovenop de berg zijn, moeten we weer naar beneden om op de volgende berg weer te stijgen. Het is het zwaarste deel van de hele wandeling. Over de bijna 1 km hemelsbreed doen we dan in de praktijk 2km en 1 uur over. Eenmaal op route zijn de stijgingen en dalingen niet meer zo groot. We lopen op een breed pad, een bosbouw weg eigenlijk. Er worden veel bonen gekapt in dit gebied, maar voor het grootste deel is het een prachtige route.

De geocaches zijn makkelijk te vinden. We starten bij de derde cache van de route en treffen tot onze grote verbazing 3 vrachtwagens aan in het bos. Na een ruim uur helemaal in het niets te zijn geweest is het zo in het midden van niks een beetje raar om op zondag 3 vrachtwagens met mensen tegen te komen. Het ziet ernaar uit dat ze hier "wonen" in afwachting van een volgende vracht. Ze zeggen ons vriendelijk gedag terwijl we naar de cache zoeken. Vanaf hier is de route over de berg minder steil. We gaan nog wel wat op en neer, maar het is allemaal heel goed te doen. We zijn bijna bij onze 3de cache en op zoek naar een bankje voor de lunch als we bedenken dat we bij de vorige cache de code zijn vergeten op te schrijven voor de bonus. Niels houdt even pauze tegen een boom, ik loop terug en houdt daarna een kleine pauze. Het is een heerlijk rustig bos, zo op de zondag. Geen bosbouwers aan het werk en nauwelijks mensen. We komen onderweg 1 echtpaar tegen die een beetje achter ons aan dreutelt. We lassen maar weer een pauze in op een stukje met mooi uitzicht om ze voorbij te laten gaan. Omdat we elke keer naar caches zoeken zijn we toch iets langzamer. Halverwege de route kruizen we de vrachtwagens weer, omdat we in een 8 lopen. Het tweede gedeelte gaat vlot door. We kunnen alles goed vinden. Na cache Nr 11 hebben we de gegevens voor de bonus. Deze ligt tussen cache 11 en 1 in. Wij doen daarna nog 1 en 2, om weer vanaf cache Nr 3 aan de afdaling en klimpartij naar het huis te beginnen. We proberen een iets andere route dan op de heenweg en wat blijkt: deze gaat om de berg heen en niet erover. Hierdoor is het makkelijker lopen en zelfs korter. We ploffen neer op het terras voor het huis en genieten van de rust.

We halen bij de lokale Thai ons avondeten af om dit ook weer op dat heerlijke terras op te eten. Het eten smaakte helaas niet zoals verwacht, maar het uitzicht maakt veel goed.

Ferienwohnung Ortmann

Maandag 1 juni 2020

Ik start de dag met wat de bedoeling was: een hardlooprondje van een half uur. Vanuit het huis meteen de helling op blijkt zeker na de wandeling van gisteren en de steilte van de helling niet zo'n goed idee. M'n kuit is niet blij. Eenmaal boven pak ik het gras pad dat iets naar beneden loopt. Toch even beter op adem komen, daarna gaat het weer goed. Bij het bankje ben ik bijna op de helft. Ik besluit nog een helling te pakken voordat ik omdraai. Hellingen blijken vandaag echt geen goed idee te zijn, weer voel ik m'n kuit. Dan maar iets eerder omdraaien en weer naar beneden. De rest van de terugweg gaat omhoog en m'n benen zijn niet blij. Ik probeer zo goed en ze kwaad a;s maar kan te hardlopen, maar m'n kuit/enkel brand gewoon weg. Na 2x opnieuw te hebben geprobeerd is het over. Ik wandel verder de weg terug. Iets later dan gepland kom ik terug voor het ontbijt. We ontbijten weer lekker met chocolade- en kaascroissants op het terras. Het is weer schitterend mooi weer. Nu al heel warm.

Vanwege de Corona periode is er zo'n 2,5 maand geen geocache online gekomen. En dat terwijl er natuurlijk cachers waren die tijd over hadden om nieuwe caches te bedenken en te maken. Nu de nieuwe caches weer vrijgegeven worden poppen er elke dag een heel stel nieuwen in ons scherm. Voor deze ochtend hebben we er 2 uitgezocht. Voor de eerste rijden we een bos in. We rijden zoveel mogelijk door totdat we eventueel een bord tegen komen dat we niet verder mogen, of totdat de weg ophoudt. De cache ligt namelijk bovenop een berg. De weg ernaartoe is een echte vakantie weg, dit soort weggetjes kom je in Nederland niet tegen. We stijgen en kronkelen door het bos de berg op. De cache blijkt gewoon goed te bereiken. We hoeven nog maar een kleine 200 meter te lopen om op ground zero te komen. Zo'n nieuwe cache is altijd even iets meer zoeken dan normaal gesproken omdat er nog geen sporen van eerdere cachers zijn, maar deze is prima te doen. We zijn inderdaad nog de eerste, loggen en lopen weer terug naar de auto. Op naar de volgende. Deze ligt bij een picknickplek. Komt prima uit, want we lusten wel een broodje. Het doosje is ook hier snel tevoorschijn getoverd, maar wat blijkt, we zijn de tweede van vandaag. Helaas, maar toch weer een smiley op de kaart gehaald.

Onze volgende bestemming is een wandeling over het Naturerlebnispfad Eibelshausen in Eschenburg. Via een aantal kleine dorpjes rijden we er naartoe. Bij een ijssalon stoppen we. Dat ijsje hebben we wel verdiend vinden we. Op een bankje verderop smullen we verder.
Het is al bijna 16.00 uur voor we eraan beginnen. Volgens de beschrijving is het een wandeling van ongeveer 2,5 uur. Het eerste punt laat zich lastig vinden, en als we het doosje uiteindelijk naar boven halen ligt het op de meest overduidelijke plek waar we al een paar keer blijkbaar met onze neus hebben gekeken. Zo gaat het met het tweede doosje precies hetzelfde. Het is een prachtig en gevarieerd bos waar we doorheen wandelen. Zoals we begonnen blijft het wat betreft het vinden van de geocaches. Vandaag lastig voor ons, maar uiteindelijk liggen ze toch weer op een voor de hand liggende plek. Het geeft wat frustratie tijdens het zoeken, maar ook weer meer tijd om van de mooie omgeving te genieten. We nemen de extra omweg naar het hoogste punt van de berg. Hier klimmen we de jachtstoel op en nemen even een pauze met uitzicht.
De meeste van deze geocaches liggen verstopt bij een info bord met wetenswaardigheden over de natuur en vaak nog een spelletje dat kinderen kunnen doen. Ook moeten we overal een vraag beantwoorden voor nog een extra cache. We redden het hele rondje van ruim 6km uiteindelijk in zo'n 3,5 uur. Niels ontdekt "en passant" ook nog even het verschil tussen een fototoestel uit 2015 en een telefoon uit 2019...


We rijden door naar het dorp waar we bij een Italiaans restaurant terecht kunnen voor het eten. Heerlijk even rustig zitten in een restaurant. Wat opvalt is dat het in alle restaurants rustig is en dat de meeste mensen, of eigenlijk iedereen behalve wij, buiten op het terras zitten. Echt buiten de deur eten gebeurd weinig, de meeste mensen houden het bij een (alcoholisch) drankje.

Ferienwohnung Ortmann,
Biedenkopf, Duitsland

Dinsdag 2 juni 2020

We verlaten vandaag dit prachtige appartement. Het is een aanrader om terug te komen. We hebben het nog geprobeerd om een paar dagen langer hier te blijven, maar helaas is het alweer opnieuw verhuurd. Dus de spullen worden gepakt en we gaan eerst weer op first to find jacht. We vinden er 3 vlakbij elkaar die van een zelfde trail blijken te zijn. We lopen niet de hele trail, maar gaan alleen naar de 3 nieuwe die nog niet gevonden zijn.
Nr 6 is het makkelijkste te bereiken met de auto. Het ligt bij een bankje en we zijn weer de eerste. Op naar Nr 5 van de serie. Hiervoor moeten we 150 meter lopen. Bij ons 0 punt zoeken en zoeken we, maar helaas niets te vinden. We breiden ons zoekgebied uit en toen we op de meest logische plek keken kwam de cache snel tevoorschijn, 45m uit locatie. Door naar laatste first to find. We zoeken hier ons ongans, maar niets. Na contact met de cache legger weten we "precies" waar we moeten kijken. Aan de bovenkant van een boomstronk. We staan bij de goede boomstronk, foto gestuurd en de melding terug gekregen dat we er bovenop staan. Een steen en mos zou de cache verbergen, maar voor ons blijft de cache verborgen. Later op de dag krijgen we een foto toegestuurd dat het er toch echt lag... Naja, een "not found" log is ook een log.

De middag besteden we in Marburg. Ik ga een nieuw horloge kopen zodat Niels een horloge heeft dat onze wandelingen beter kan opnemen. Hij neemt dan mijn Garmin over. Ik heb wat onderzoek gedaan en ben geïnteresseerd in de Vivoactive. Deze heeft de functies die ik wil en ligt in de prijsklasse wat ik ervoor uit wil geven. Maar ik wil het horloge wel zien en voelen voordat ik een beslissing neem. We beginnen bij de Mediamarkt. Covid-19 regels in Duitsland: Zodra je hier een winkel ingaat moet de mond en neus bedekt zijn. Hoe maakt niet zoveel uit. Het mag ook met een sjaal zijn. De 1,5 meter afstand geldt overal. We staan bij de horloges, die bij de telefoons liggen, in een stamp-druk deel van de winkel. De prijzen liggen ongeveer €20 - €30 lager dan in Nederland. Valt wat tegen. Personeel is, zoals dat hoort bij de Mediamarkt, afwezig. We gaan nog even verder kijken, want in deze drukte hebben we niet zoveel zin. We wandelen nog even door het gezellige stadje. Er staan mooie vakwerkhuizen in leuke straatjes. Na een wandelingetje kijken we nog even bij de Mediamarkt of het iets rustiger is geworden, maar nog steeds lange rijen met mensen die te dicht op elkaar staan. Door naar een andere locatie dan maar. We vinden een Expert Medialand redelijk in de buurt. Even 10 minuten met de auto naar een winkelgebied aan de rand van de stad. Het lijkt wel alsof het de zaterdag voor Sinterklaas is in plaats van een doodgewone dinsdagmiddag, zo druk is het. Als eerste zien we een sportwinkel. Die hebben alleen maar Polar, dus door naar de Expert. Als we binnenkomen is zo'n 90% van de winkel leeg en afgezet. Alles wat nog rest ligt in bakken of op tafels. De winkel is failiet en heeft laatste uitverkoop. We geven de hoop eigenlijk meteen op om hier nog een mooi Garmin horloge te vinden. Toch even rondkijken, want je weet maar nooit wat je voor interessante spullen je tegen komt. En alles is met minimaal 50% korting. En toen liep ik tegen een glazen vitrinekast aan die op slot zat en waar horloges in stonden. Helaas geen Vivoactive, maar tot m'n stomme verbazing wel een Fenix 6s, de reeks van Garmin die eigenlijk alles heeft, maar die ik echt veel te duur vind. Met deze korting valt ie in de prijsklasse van de Vivoactive en dus ga ik naar huis met een Garmin Fenix 6s. Helemaal blij.
In de auto begin ik al met het installeren en koppelen aan m'n telefoon. De rest van de middag zijn we druk bezig met de horloges. In het nieuwe huis blijkt er amper internet ontvangst te zijn. Niet met onze eigen mobiele data, maar ook bijna niet met de WiFi. Hij doet het af en aan. Elke keer als we iets downloaden voor de horloges houdt het ermee op. Heel lastig. En leterlijk alles, maar dan ook echt serieus alls moet van Garmin via de cloud. Zonder internet geen cloud. Zonder cloud geen werkend horloge. De moeder van de verhuurder die naast het appartement woont probeert ons met het internet te helpen, maar het lukt niet. We moeten het er voor vandaag mee doen. Morgen gaan we door naar een andere airbnb. Eten laten we brengen, zodat we alle tijd kunnen gebruiken om de horloges eigen te maken. Wat kan je veel met de Fenix!

Gemutliche ferienwohnung in Arnsberg, Noordrijn Westfalen.

Woensdag 3 juni 2020

We starten de dag met een wandeling door Arnsberg, het stadje waar we overnacht hebben. Ook in dit stadje staan mooie vakwerkhuizen. We lopen door het bijna lege centrum en zoeken een paar geocaches. We lopen een stukje door voor een laatste cache. Voor deze moeten we een flinke heuvel op. Bovenaan de heuvel ligt een mooi bejaardentehuis met een park. We vragen ons af hoe die bejaarden met hun rollator hier naar boven moeten komen, of nog gevaarlijker, naar beneden. Helemaal bovenaan ligt de geocache verstopt. Op een mooi plekje met uitzicht eten we de lekkere grote koek van de bakker op. Hierna is het weer tijd om naar beneden te gaan en het stadje te verlaten.

Niels heeft een mooie wandeling uitgezocht die op de route ligt naar de overnachtingsplek van vanavond. Het is een rondje met als thema Hans en Grietje. We parkeren de auto bij het eerste punt, smeren een broodje voor onderweg en gaan aan de wandel. Omdat het een kinderthema heeft gaan we er een beetje vanuit dat de caches op makkelijk te bereiken plaatsen liggen. Dat viel wat tegen. Voor de tweede cache moesten we toch best nog een flink eind het pad af en strak omhoog om te kunnen loggen. We doen het graag, alleen op asfalt wandelen is ook zo saai. Bij deze cache blijkt ook dat, om de bonus cache te kunnen vinden, je bij de meeste caches een vraag moet beantwoorden. En niet zomaar een vraag, maar een vraag over het sprookje. Vraag 1 was goed te doen: wat lieten Hans en Grietje achter in het bos om de weg teg te vinden wat de vogels ook lekker vonden.
Op weg naar de derde cache komen we een dode hazelworm op het pad tegen. Het glimt ons tegemoet en even denken we dat het een heuse babyslang is.
Bij cache Nr 4 mogen we weer een stukje klauteren voordat we kunnen loggen. De vraag is een hersenkraker (oftewel een grote zoektocht op het brakke internet) : Welk dier leidde de kinderen naar het huis van de heks.

Op een bankje in het zonnetje eten we een banaantje. Het wordt zo in het zonnetje behoorlijk warm, dus snel weer door. Na het stuk asfalt fietspad, slaan we linksaf en lopen over een gras weide. We steken een klein stroompje over waar een paar boomstammetjes in ligt zodat je net aan niet door het water heen hoef te stappen. Na het stroompje nog een klein stukje verder voordat we weer naar links kunnen en op een iets modderig bospad onder de bomen uitkomen. Heerlijk even de verkoeling van de schaduw van de grote bomen. Er volgen nog een paar caches met vragen zoals wat gaf Hans als vinger door de tralies aan de heks om te voelen hoe dik hij was geworden, en hoe kwam de heks te overlijden. We hebben alle vragen beantwoord, alle benodigdheden om de bonus uit te rekenen en moeten nog 2 caches doen. We komen langs een jachthutje en gaan naar boven voor het uitzicht en kunnen hier even op het gemak de coördinaten van de bonus uitrekenen. Het is maar goed dat we het allebei hadden opgeschreven, want in eerste instantie kwam er iets uit wat helemaal niet logisch was. Nog even goed kijken en dan lukt het ons toch. Weer uitgerust gaan we verder. Na 2,5 uur, bijna 5 km, 9 caches en de bonuscache zijn we weer terug bij de auto. Een leuke en gevarieerde route waar we ons weer prima op vermaakt hebben.

Om 18.00 uur hadden we afgesproken om in te checken bij de airbnb. Nadat ook hier het WiFi heel brak blijkt te zijn doet de verhuurder er alles aan om te zorgen dat we toch goed internet hebben. Vanwege de Corona zijn er 2 appartementen verwisselt en wordt dit appartement nu verhuurt ipv de andere. Als de WiFi versterker niet lukt, wordt de hele router verplaatst naar dit appartement en kunnen we naar hartelust weer surfen op het net. En het verslag en foto's plaatsen.
Voor het avondeten belanden we in een stadje verderop bij een Libanees waar we echt verschrikkelijk lekker eten. Vooral de zelfgemaakte yoghurt knoflooksaus is om de vingers erbij op te eten.

Gute Laune airbnb, Ense, Noordrijn Westfalen

Donderdag 4 juni 2020

Niels mag uitslapen vandaag, ik ga een stukje hardlopen. Nadat het de vorige keer helemaal mis ging was ik benieuwd hoe het nu zou gaan. Het is hier minder steil, maar nog wel vals plat. Gelukkig gaat het met het lopen helemaal goed. M'n horloge start ik niet goed op waardoor de helft van de training niet geregistreerd staat, maar dat valt onder het kopje nog even wennen. Als ik terug ben maak ik Niels wakker en kunnen we ontbijten met heerlijke buttermilch brotchen uit de oven.

Het heeft trouwens de halve nacht geregend en ook tijdens m'n hardlooprondje bleef het niet droog. We hebben dus eigenlijk niet zoveel haast om op pad te gaan. Maar dan ziet Niels een rondje met 8 nog niet gevonden geocaches liggen. Dat is een leuke voor vandaag.De spullen worden gepakt en we rijden naar de caches toe. Onderweg krijgen we een flinke regenbui, maar deze duurt niet zo lang. Waze geeft aan dat nr 2 van de serie dichterbij is dan 1, dus daar eerst naartoe. De weg, meer een tractor-spoor, is door de regen wat sompig geworden. De auto redt het, maar het is niet de prettigste weg om nu te rijden.

De cache is snel gevonden en we zijn de eerste. Jippie!
We denken slim te zijn en toch naar 1 te rijden zodat we het hoekje waar 2 ligt kunnen afsnijden door rechtstreeks naar 3 te wandelen... Bij 1 parkeren we de auto, smeren weer broodjes, doen de wandelschoenen aan en gaan het bos in. Op naar cache 3. Het rondje heeft natuurlijk niet voor niets deze volgorde, want er is vanaf hier geen pad naar 3. Eigenwijs als we zijn volgen we gewoon de pijl op de GPS wat betekent hier rechts de berg op, dwars door het bos naar boven. Zodra we boven zijn glijden we weer dwars door het bos de berg af naar beneden. 10 meter naast de cache struikelen we het bos uit. Met dank aan de goede kaartlees-prestaties van Niels. Bij de cache verandert het zachtjes regenen in een flinke bui. Het pad is nog een stuk over het open veld, maar we besluiten toch de beschutting van de bomen op te zoeken. Dus weer de berg op. Het vergt iets meer energie, maar we regenen niet drijfnat. Cache 4 ligt bij een bankje. Het zou een prachtige plek voor een rustpunt zijn als het bankje droog is. De heftige regen is inmiddels weer terug naar wat druppels af en toe. Het uitzicht over de vlakte is heiig, maar dat geeft ook wel weer een mooi gezicht. Vanaf deze cache volgen we het originele pad de berg op en het bos in. Bij cache 5 zijn we weer bovenop de berg met prachtig uitzicht. We lopen hierna dieper het bos in. Doordat het de afgelopen dagen zo warm is geweest en vandaag door de regen zo'n 10 tot 15 graden kouder is, stijgt er stoom tussen de bomen door omhoog. Het geeft het bos een mysterieuze uitstraling.

De 6de cache laat zich niet vinden. Het wordt een heel ingewikkeld verhaal met GPS coördinaten en verkeerde locatie coördinaten op de Google map. Uiteindelijk, na heel lang zoeken op plek 1, logisch nadenken, zoeken aan een ander pad, weer logisch nadenken en dan tot de conclusie komen dat het bij de splitsing moet liggen, vinden we de cache met een afwijking van 120 meter.
Ook de 7de cache heeft een afwijking in het inmeten en ligt zo'n 25 meter verderop. Cache 8 wordt heel snel gevonden waardoor we bij alle caches de first to find zijn. Terug bij de auto komt er net een busje aanrijden die, zo blijkt achteraf ook het rondje gaat lopen.

We rijden weer rustig terug naar de stad en eten een hapje in een Italiaans restaurant wat gevestigd is in een molen. Het smaakt weer prima. We zoeken weer een plekje om morgen te overnachten voordat we gaan slapen.

Gute Laune, Ense, Noordrijn Westfalen, Duitsland

Vrijdag 5 juni 2020

Het heeft vannacht weer wat geregend, maar nu is het even droog. Voor een ontbijtje buiten is het net iets te koud helaas. De Buttermilch brotchen smaken er niet minder om.

Om 11.00 uur is de auto weer ingeladen en gaan we op pad. Eerst weer op first to find jacht. Onderweg begint het weer te regenen. Als we bij de eerste cache aankomen is het net even droog. We zoeken weer even, maar kunnen hem gelukkig vinden. Op naar de volgende. Het begint weer te regen en flink ook. Als we de auto hebben geparkeerd moeten we nog zo'n 400 meter lopen. Uit de beschrijving blijkt dat dat niet een makkelijk stukje lopen is. En om nou in de zeikende regen een gladde berg op te gaan leek ons geen goed idee. We zoeken een volgende cache om te doen. Op dit soort dagen zou ik willen dat we een indoor hobby hadden.
Er popt nog een first to find op, redelijk dichtbij en aan een weg. Drive in zo gezegd. We rijden ernaartoe, vragen ons nog even af of we soms een bordje fietspad gemist hebben en komen uit bij aan de ene kant een bankje en aan de andere kant een vangrail. Tegenliggers moet je niet krijgen hier, maar Niels zorgt dat de auto een soort van opzij van de weg staat. Niels kijkt bij het bankje, ik bij de vangrail en heb raak. In de auto om te loggen en we zijn nog aan het kijken wat we verder gaan doen, als er 2 geocachers aankomen wandelen. In de regen maakt Niels een praatje met ze. We proberen nog 1 cache, maar het is echt opgehouden met zachtjes regenen.

We zoeken een grote supermarkt om nog wat boodschapen te doen voor we naar onze laatste overnachtingsplaats van deze vakantie gaan. We komen uit de de Real in Bochelt. Wat een enorme winkel is dat. Het komt overeen met een Amerikaanse Walmart. Toch nog iets Amerikaans. We zijn de rest van de middag zoet met shoppen. Tegen 19.00 uur komen we aan bij ons huis voor de komende 2 dagen. Het ligt behoorlijk afgelegen, midden in de bossen. Wat is het hier mooi en wat hebben we een joekel van airbnb. Huiskamer, complete keuken en badkamer beneden, boven 2 slaapkamers (eentje op slot ivm Covid-19) en nog een volledige badkamer en dat voor ruim onder de 100 euro per nacht. Iets om te onthouden.
We eten bij een Grieks restaurant. Ik heb lekkere grote garnalen met veel te zouten gebakken aardappelen. De ovenschotel van Niels is ook helaas te zout. Een misser is er altijd wel een paar keer per vakantie, dit was er een. Gelukkig maakt het mooie huis weer veel goed.

Ferienwohnung "hohe Mark", Haltern am See, Nordrhein-Westfalen

Zaterdag 6 juni 2020

Tijdens het ontbijt begint het weer met regenen. Even later hagelt het zelfs. We kunnen dus rustig aan doen. We besluiten om in ieder geval een beetje in de buurt te blijven als het tegen 12.00 uur weer droog is.

Op 10 minuten rijden liggen 3 caches met heel veel favorieten punten. We parkeren de auto en lopen eerst naar de verste geocache. Op een boomstronk staat een stoel vastgemaakt voor een mooi uitzicht over het veld. De cache halen we met een magneetstok uit de zijkant van de boomstronk. Bij de volgende cache hebben we geen idee. We zoeken wat rond, hebben een vermoeden dat de gele gas-paal er iets mee te maken heeft, maar het doosje laat zich niet zien. We zijn nog wat aan het zoeken en klooien als 2 mensen aankomen lopen. Ze lopen iets voorbij en gaan dan net in het zicht met hun rug naar ons toe een beetje staan te staan. Of het zijn geocachers die ons ons ding laten doen en dan straks zelf willen zoeken of het zijn irritante mensen die alle tijd hebben voor een wandeling en gewoon niet doorlopen. Omdat we er niet echt uitkomen en als het geocachers zijn we best wat hulp kunnen gebruiken, besluiten we even weg te lopen. En ja hoor, meteen lopen ze naar de plek waar wij aan het zoeken waren. Dus wij weer terug en met vereende krachten toveren de mannen samen de cache naar boven. Hij zat net even iets te stevig vast dan de bedoeling was geweest waarschijnlijk.

Voor de derde cache hebben we een inbussleutel nodig, maar die hebben we niet bij ons. Omdat het best lekker wandelweer maken we nog een klein ommetje, langs nog 2 geocaches. Bij de eerste blijkt dat het een hengelcache is. Zo eentje waar de geocache aan een hanger hoog (tussen de 6 en 12 meter) aan een tak in de boom hangt. Tja, wat doe je dan. Een lange stok zoeken dus. Het schijnt een heel normaal fenomeen te zijn in dit bos. Alle voorbijgangers weten wat we aan het doen zijn. Er hangen er namelijk nog meer in dit gebied. Als de eerste 2 goed gelukt zijn en we een mooie stok van zo'n 3,5 a 4 meter hebben die we makkelijk mee kunnen dragen gaan we ook voor de rest van de serie.
Halverwege is eigenlijk het meegenomen eten en drinken op. Niels loopt terug naar de auto om deze aan de andere kant van het bos te zetten en ik loop met de stok door het bos naar de cache an die kant. Bij de auto worden de voorraden weer aangevuld en gaan we verder met hengelen. De stok die we hadden is gebroken, maar we vinden een nieuwe nog grotere "stok", boomstam eigenlijk. Hij is iets zwaarder, maar wel een stuk langer. Hierdoor kunnen we makkelijker bij de hogere caches komen, maar is het tussen de caches door zwaarder met het meenemen. Na 12 hengelcaches kunnen we de bonus uitrekenen. Deze ligt vlakbij de auto. We vinden hem snel, maar hij heeft een extra moeilijkheid, het is een glazen fles die natuurlijk niet kapot mag vallen. Niels hengelt en ik vang de fles op. Dop eraf en het kokertje eruit halen. Hmm, gaat ook niet zo makkelijk. In de fles zit een dun pijpje waardoor het kokertje precies past, als je hem er goed voor krijg. Gelukkig lukt het ons per ongeluk toch heel snel om het logpapiertje eruit te krijgen. We zetten onze naam erop en na 5,5 uur en zon 14km zit de korte wandeling van vandaag erop. Iets meer geworden dan gepland, maar enorm naar onze zin gehad.


We eten bij een burgerrestaurant die er aan de buitenkant uitziet als een fast-food restaurant, maar verrassend vers, goed en lekkere burgers serveert. Hiermee een echte waardige afsluiter van de vakantie.

Ferienwohnung "hohe Mark", Haltern am See, Nordrhein-Westfalen

Zondag 7 juni 2020

Laatste dag van de vakantie. Vandaag checken we om 11.00 uur uit en gaan we rustig richting Nederland. Maar niet voordat we de geocache hier in de buurt hebben gevonden waarbij we de eerste kunnen zijn. Helaas, er zijn vanmorgen al 3 mensen voor ons geweest. In duitsland is het mobiel internet extreem, maar dan ook echt extreem, slecht. We hopen maar dat deze cachers wel geprobeerd hebben te melden dat ze de cache gevonden hebben, maar dat dat gewoon niet gelukt is.

We bezoeken verder nog een aantal geocaches die hoog in de favorieten punten zitten. Een paar leuke, maar ook een aantal die eigenlijk niet meer in de juiste staat zijn als toen ze neergelegd werden en daarom de plank misslaan.

Een leuke om te benoemen is een koker die in een tak van een zo goed als dode boom zit. De tak kan je eraf halen en dan heb je de cache in handen. Het was goed zoeken, want het leek net echt. Ook een coole was een grote pijp in het bos, waar surprise eitjes in liggen.
Om de eitjes uit de pijp te krijgen zijn 2 lepels bijgevoegd waarmee je de eieren één voor één uit de pijp kan tillen.



Tegen etenstijd zijn we in Culemborg en eten we gezellig een chineesje. Daarna is het toch echt afgelopen. Tegen half 10 zijn we weer in Almere