En de eerste vertraging is binnen!
zucht. Met dank aan de klote luchtvaartmaatschappij de eerste 3 kwartier vertraging. We gaan pas om 1600 i.p.v. 1515. En voor al dat geld moet je dan ook nog zelf inchecken, en krijg je dus nooit een stoel die bij je lengte past. Ik word helemaal hoornpiepies van dat bedrijf... Dus 3 uur te vroeg op schiphol. Maar goed: als dit alle vertraging voor alle vluchten is, vind ik het best. |
Vandaag is het eindelijk zover. We gaan op een 6 weekse vakantie de wereld rond. Vanmorgen al vroeg op, omdat ik niet meer kon slapen. Thuis nog wat dingetjes gedaan, en om 11:41 de trein naar Schiphol gepakt. We hebben alle tijd, want in plaats van 15:15 staat op de borden dat we om 16:00 vertrekken. We kopen een overzak om over de backpack rugzak van Niels te doen, en checken ons via de self-check-inn in. Op Schiphol lopen we nog wat rond, en Niels kijkt nog even in het rijksmuseum. Vanwege de storm van gisteren (windkracht 10) is het erg chaotisch op Schiphol. Veel vluchten hebben vertraging en gate wijzigingen. Ook wij.
Om 15:50 wachten we nog steeds op de catering, maar uiteindelijk mogen we toch naar binnen. Om 16:30 vertrekken we. We zitten bij een nooduitgang, maar ook naast de Wc's, waardoor het niet echt rustig zitten is. We slapen dan ook nauwelijks. De film die we kijken is van Kevin Costner: the guardian. |
sjaja. Daar zit je dan. In Nederland is het nog ergens vroeg in de avond. In Hongkong is het half 5 's morgens, en 10000 meter onder ons is het half 3... We zitten schuin onder Siberië en staan zo'n beetje op het punt de Himalaya over te steken. Althans, we schijnen er met een boog omheen te vliegen. Dat zal wel wiebelen worden straks... We hebben zowaar op het laatste moment nog een nooduitgang plaats weten te scoren dus ruimte genoeg op het moment.
Na een behoorlijk vertraagde start zette de piloot in eerste instantie goed de sokken erin en zijn we met dik 1000 km per uur oostwaarts gevlogen. Helaas is de snelheid ondertussen omlaag naar net 900 km. We zitten we een stukje hoger, 10100 metertjes lucht tussen ons en de Russische vloer. Ik heb geprobeerd wat te slapen, maar de afstand tussen mijn arm en de wandelaars in het gangpad is net effe te klein. Mensen blijven maar tegen me aan botsen, en dat is niet prettig als je half slaapt. En daar zitten we dan. In Hongkong in een zijstraat van een zijstraat in een restaurant waar ze 3 woorden Engels spreken. Het is hier 2215 uur, en we lusten wel wat. Enfin, de vlucht was lang en saai. 12 Uur niets zogezegd. Jacq Goderie doet de films van de KLM, en het was weer huilen voor ons als "gewoon" publiek. Een onbegrijpelijke film met Woody Allen (als je ooit een film van Woody Allen hebt begrepen, steek je hand op...) en een wel grappig iets met Kevin Costner over een reddingsduiker bij de US coastguard. Verder wat series die maar matig boeiden. Vanaf het landen, tot en met, inclusief de koffers, in de bus naar de stad duurde nog geen uur. Dat is wat ons betreft uiterst snel geregeld. Rond 1100 hebben we het gebouw waar het hotel in zit ontdekt. Het blijkt dat er minstens 15 verschillende hostel en/of hostels en/of guesthouses in de flat zitten dus we zoeken ons een bult naar de juiste. De kamer is een wonder van efficiency: 2.50 m lang, 3 m. breed en dat is inclusief de douche, waar ook het toilet zit. Onze tent in ongeveer net zo groot... Maar wel met airco en vlak naast de keuken van de eigenaar dus voorzien van de lekkerste geuren ! We zijn niet naar bed gegaan, maar zijn rond 1230 aan de wandel gegaan. Eerst aan onze kant en later met een pontje naar de stad zelf. Wat een gigantische drukte zeg ! Er wonen een paar miljoen mensen in Hongkong en ze waren allemaal inde stad vanmiddag. Maar vreemd genoeg is het niet storend. Waar wij normaal in grote steden stapelgek worden van de drukte, het lawaai en de mensen valt dat hier best mee. Waarschijnlijk scheelt het dat we veel van de informatie die op ons afkomt ook kunnen begrijpen. Hongkong is hoog. Heel hoog. Heel erg hoog. Qua gebouwen dan. Waar Amerikaanse steden zijwaarts uitbruiden gaan ze hier de lucht in. Ik denk dat dit de meest Amerikaanse stad is waar we ooit geweest zijn. Zelfs qua bebouwing nog een tikkie indrukwekkender dan New York. Onderweg zijn we met handen en voeten aan een bak soep gekomen (heerlijk !). Daarna vanmiddag om 1700 total loss naar bed. 3 uurtjes geslapen en weer op voor het avondeten. En daar zitten we dan. Voor ons gevoel zijn we gisteren geland, op de kalender zijn we hier nu 12 uur. Morgen verder ! |
's Morgens om 10:15 Hongkong tijd landen we. Alles gaat heel rap, want om 11:00 zitten we al in de bus richting het hotel. Dit is een rit van een uur, en kost hk$33 (eur 3.30) p.p. Het geeft ons de gelegenheid om wat van de omgeving te zien. Helaas is het een beetje mistig, maar we hebben een goede indruk gekregen. Het is druk en vol. Veel fly-overs en hoge flatgebouwen. Alles is bebouwd, maar er zijn genoeg parkjes / bomen.
Het hotel vinden we na een kleine speurtocht. Dit hadden we al verwacht, want volgens de routebeschrijving is het moeilijk te vinden. We zitten op de 14e etage van een appartementen / winkel complex. We checken in, betalen, en gaan de stad in. We zitten in Kowloon, en lopen naar Hongkong. We zien veel winkeltjes en bedrijvigheid. Per ferry (hk$2.20) komen we aan in Hongkong city. Hier lopen we rond, bekijken alles en kijken naar de trams. Om 15:15 gaan we ergens lunchen. We zijn dan behoorlijk op. We eten heerlijke noodle soep (hk$ 38). Daarna gaan we naar het hotel terug om een middagdutje te doen. We slapen van 17:30 tot 21:00. We gaan in de buurt van het hotel eten. Niels heeft varkensvlees (2 grote stukken) met rijst, tomaten en chilisaus en ik heb grote bonen met kleine stukjes varkensvlees en rijst. De thee krijgen we gratis, zodat we inclusief fooi HK$80,- kwijt zijn. Een koopje. We lopen nog even rond. Er is nog steeds veel bedrijvigheid. Zelf al is het inmiddels 23:00, er zijn nog een hoop winkels open. We gaan terug naar het hotel, waar we nog wat schrijven voordat we gaan slapen. Om 0:30 dopen we het licht uit. Man Hing King Hotel #11 HK$210 |
Vandaag is de grote freaken dag; we gaan op bezoek bij de leverancier van onze grootste verslaving: de Lemax kersthuisjes. Aangezien het hotel praktisch om de hoek is gaan we lopen, en ontbijten onderweg met broodjes vers van de bakker, en een koffie van de McDonald's.
We worden om 10.30 verwacht, en staan dus ruim op tijd (Hollanders!) voor de deur bij een gigantisch gebouw waar de firma een kantoor heeft. De juiste etage is snel gevonden, en we worden naar de showroom gebracht alwaar Meneer Lee zelf ons ontvangt. We kijken eerst een half uur rond in de showroom onder zijn begeleiding; onder tussen krijgen we een ton aan informatie over ons uitgestort. Na een half uurtje is er speciaal voor ons een PowerPoint presentatie opgezet. Meneer Lee persoonlijk leidt ons door de slides. Alweer: enorm veel info die we dankbaar tot ons nemen. Eigenlijk te veel info om te onthouden, maar ik hoop met een kladblaadje de belangrijkste dingen er tussen uit te kunnen melden. Ook tijdens de presentatie heeft mr. Lee alle tijd voor antwoorden. We zijn echt welkom! Er was een uur uitgetrokken voor ons bezoek, dus om 11.30 stonden er een paar vertegenwoordigers in de showroom. Mr. Lee heeft ze een hand gegeven, en is met ons verder gegaan bij de presentatie. Na de stortvloed aan info werden we voorgesteld aan de dochter die sinds kort in het bedrijf werkzaam is. Onder haar toeziend oog hebben we een belachelijke hoeveelheid foto's gescoord, en de 2007 catalogussen gekregen. Nog meer info, en met een 3 kwartier vertraging stonden we weer buiten. Het forum ligt er uit, dus foto's en teksten moeten wachten tot vanavond. Al met al een super ochtend waarbij we ons uiterst welkom voelden. Ondertussen is het half 3, en zijn we op weg naar de kabelbaan wandeling van gisteren. Het gaat krapjes worden voor een wandeling van 3 uur, maar we zien wel. Wauw. 3 uur verderop staan we weer beneden. De kabelbaan duurde dik 20 minuten waarvan zeker 10 in de "erwtensoep" (mist) dus van enig uitzicht was geen sprake. De wandeling zelf was steil. Soms zelfs heeel stijl, maar erg mooi. De hele route over een betonpad, gedurende 3 uur lopen hebben we zeker 3 mensen gezien. Onvoorstelbaar dat we op 30 metro minuten van Hongkong zitten. Terug in Hongkong een Indiase hap, en om 2130 terug in hotel want ik wil nog wat foto's uploaden. |
Vanmorgen weer om 8:30 opgestaan. Vandaag is het D-day. We mogen de showroom van Lemax Hongkong bezoeken! We worden om 10:30 verwacht, dus we kunnen rustig wakker worden. Om 9:15 gaan we het hotel uit en lopen we richting het Lemax kantoor. Onderweg halen we broodjes, en ontbijten we in een park.
Om 10:20 zijn we op de 26e etage bij het kantoor en de showroom. We worden verwacht, en mogen gelijk de showroom in. Mr. Lee zelf komt dan ook binnen, stelt zichzelf voor en begint uitleg te geven over alles aan de hand van de displays. We krijgen een stortvloed van informatie over ons heen, en voelen ons enorm welkom. Na een half uur bij de displays te hebben gepraat, gaan we zitten krijgen koffie en thee, en start Mr. Lee een PowerPoint presentatie. Ook hier staat hij open voor vragen en krijgen we achtergrond informatie over het hele proces en de fabrieken. Er was een uur voor ons ingeplant, maar om 11:30 zaten we nog midden in de presentatie en kwamen er een paar retailers de showroom binnen. Mr. Lee gaf ze een handje, en ging weer verder met onze presentatie. Na de presentatie mochten we nog foto's en film maken in de showroom. Zijn dochter, die net bij het bedrijf werkt, is toen nog bij ons gebleven voor verdere vragen. Het was echt een super ochtend! Om 12:15 gingen we weer op pad. We zijn eerst even naar het hotel geweest om een hapje te eten en wandelschoenen aan te trekken. Daarna hebben we de metro gepakt naar Lantau Island, naar de kabelbaan. Het weer is iets beter dan gisteren. Nog wel mistig, maar droog. Om 15:00 hebben we een gondel naar boven. De rit duurt ongeveer 25 minuten waarvan we de laatste 10 minuten in een wolk zaten.
Toen we uit de kabelbaan stapten, kwamen we in een soort attractiepark uit, zo leek het althans wel. Na wat restaurantjes en souvenir winkeltjes kwamen we bij de grote Boeddha aan. Deze staat hoog boven aan een trap en was geheel in de mist verhuld. We hebben geen tijd om naar boven te lopen, want we willen niet met de kabelbaan terug, maar via de wandelroute en deze is ongeveer 3 uur lopen. Via een hele mooie, maar bijzonder zware route lopen we terug naar de metro. Het pad loopt door de bossen en langs kloosters naar beneden. Dat voelen onze voeten en benen heel goed, maar het was het waard. Na ongeveer 2 uur kwamen we aan in de bewoonde wereld. Van daar was het nog een klein uur lopen naar het metro station. Volkomen stuk kwamen we daar aan. We hebben de metro richting Hongkong city genomen, en daar hebben we curry gegeten.
|